Vannacht wakker met enorme hoofdpijn Dat zal toch niet van de rum komen😳
Om 2 uur twee paracetamol genomen, maar om 4 uur toch maar Rizatriptan, want dit lijkt toch wel een migraine. Om 7 uur bijna fris, maar wel vrolijk wakker zonder hoofdpijn.
Als we 7:30 gaan ontbijten zijn ze nog volop aan het schoonmaken en voorbereiden, maar als we het vragen kunnen we toch al wel ontbijten. Als we de kaart krijgen staat er ook vanaf 7:30, dus we zijn mooi vroeg.
Dan maar even inpakken en uitchecken.

We rekenen zo’n €75,00 af, maar dat is dus inclusief een dag lang eten en drinken en een nachtje in ons favoriete huisje. Het vrouwtje, die ons uitchecken vertelde Harry, dat de laatste boot naar Gili T. om 15:00 uur vertrekt en dat terwijl online 15:30 staat.
Een extra nachtje op Gili Air is aantrekkelijk, maar helaas hebben, ook wij, geen geldboom in de tuin. 🪴

We nemen geen risico en zorgen dat we in ieder geval, die van 15:00 uur pakken. Helaas zien we dan Suhaili waarschijnlijk niet meer.

Nu eerst nog maar een laatste keer snorkelen in de paradijsje onder water.
Een uurtje heen en een uurtje terug, hebben we onszelf beloofd. Uiteindelijk moeten we ook nog drogen voor de terugweg. We genieten volop van al het moois. De kleuren, de diversiteit in vis en koraal. Het is echt geweldig. Behalve het super kleine krabbetje, wat ineens bij Harry op zijn rug zit. Als Harry hem heeft afgeschud en aan mij laat zien als hij ligt te drijven, zit hij ineens bij mij. Wat hij doet met dat kleine schaartje weet ik niet, maar onprettig is het wel. En hoe hij het doet, weet ik niet, maar als ik hem afschud zit hij gelijk weer ergens anders op mijn lijf. Het duurt even voor we hem letterlijk afgeschud hebben.
Wel zien we weer een enorm grote schildpad, die het koraal aan het slopen is voor zijn ontbijt. Ondanks dat er al heel wat bootjes liggen, is het erg rustig in het water.
De schildpad blijft rustig dooreten, maar wij gaan weer door. Even later zwemt er een wat kleine schildpad. Harry is op dreef en spot ze snel vandaag. Aangezien hij al filmt, laat ik mijn GoPro met rust. Helaas, want de schildpad zwemt precies onder Harry door en dat terwijl het hier nog geen 1,5 meter diep is.
Ook zien we veel grotere jagers, maar die zijn wat lastiger vast te leggen door hun snelheid. Na een uurtje moeten we dan toch maar omdraaien. Op de terugweg is door de inval van de zon het koraal nog mooier.
Ik hoop dat het op de film straks goed te zien is, want alles wat ik hierover zou schrijven zou tekort doen aan de werkelijkheid. Als we er bijna zijn, doen we nog een soort detour, gewoon omdat we niet willen stoppen, maar uiteindelijk gaan we er toch maar uit om te drogen. Jammer dat het eindigt, maar blij dat we het toch meegepikt hebben 😊

Uiteindelijk hebben we nog een week te gaan in dit prachtige land, dus we gaan zeker niet klagen.

Zoveel mogelijk proberen te drogen nu, maar in de volle zon is niet vol te houden😅💦
Op het strand loopt nog een varaan en Harry legt hem nog even vast met de GoPro.

Om 13:00 uur dan maar lunchen, dan kunnen we rond 14:00 uur richting de haven lopen. Als we afrekenen voor de laatste dingen moeten we toch nog €75 afreken. Die eerste €75 was alleen voor de kamer🥺

Eenmaal bij de haven krijg ik twee appjes binnen. 1 van collega Sharon en 1 van leidinggevende Alfred, dat onze collega Steve vannacht rustig is ingeslapen.
Met zijn uitgezaaide kanker, zat het er aan te komen. Ik had nog geen 10 minuten daarvoor tegen Harry gezegd, dat ik het weekend als we terug zijn gelijk naar hem toe moet. Hij had beloofd daarop te wachten, maar helaas is hem dat niet gelukt. Deze mededeling komt wel even binnen😢
Steve heeft mijn leeftijd en had ook nog zolang moeten kunnen genieten.
Genieten doe ik hopelijk morgen wel weer, vandaag even niet. Het zal een behoorlijk impact hebben op ons team ook.

We stappen even later op de boot en vertrekken weer richting Gili T.
De boot schud behoorlijk heen en weer op de golven. We maken een korte stop op Gili Meno en gaan dan door naar Gili Trawangan, waar we rond 16:00 uur aankomen. We lopen in zo’n 40 minuten terug naar ons resort, waar we nog even aan het strand gaan zitten en de zonsondergang meepakken. We proberen ook nog een stukje te snorkelen, maar het zicht in zo slecht, dat we snel weer terug zijn.
Nadat de zon onder is gaan we douchen en blijven dan bij ons eigen resort eten, onder het genot van de “Frozen” film.

Onze ober Rozi vertelt, dat hij ook naar Nederland wil om daar te werken in een fabriek. Een vriend van hem gaat dat doen en dan verdient hij heel goed. We willen zijn droom niet in duigen gooien, maar hebben we gezegd dat het levensonderhoud ook niet te vergelijken is met Indonesië. Zelf komt hij van Lombok, zoals het meeste personeel op de eilanden hier. Hij werkt steeds 3 weken en dan gaat hij een paar dagen naar huis. Wie weet gaan we hem nog eens tegenkomen in Nederland. Ambitie is altijd goed. Wij gaan na het eten terug naar de kamer om het verslag te maken en nog wat Chinees te leren.
Morgen maar weer zien wat de dag brengt.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens