Na een kort nachtje met weinig slaap aan board, komen we aan in Bangkok. Als we op zoek gaan naar een taxi van Grab, worden we al aangesproken door een chauffeur, die onze aanvraag had gezien. Na wat gezeur over de juiste lokatie, die verder weg bleek te zijn dus 200 Baht duurder hadden we toch een gezellig ritje naar ons hotel van zo’n 45 minuten. Onderweg probeerde deze man wat extra te verdienen om te vragen wat we nog gaan doen en waar we heen gaan. Einde van de rit, rijdt hij ons morgen naar Chanaburi en kunnen we 8 uur gebruik maken van zijn diensten. Zondag haalt hij ons ook weer op als we terug naar het vliegveld moeten.

Eenmaal in het hotel kunnen we nog niet inchecken. We verruilen onze winter outfit voor een zomer outfit en laten de rugzakken wel vast achter. We besluiten naar Coldstone te wandelen. Van onze favoriete ijs café zit er ook 1 in Bangkok. Wel op 5 kwartier lopen, maar na al dat zitten is dat prima en we moeten toch tijd vol maken om niet te vroeg te slapen.

We steken soms met gevaar voor eigen leven over. Bangkok is zo enorm druk qua verkeer en niet heel voetganger vriendelijk. Uiteindelijk komen we bij een winkelcentrum, waar geen coldstone op de plattegrond staat. De teleurstelling druipt van onze gezichten, maar als Harry het gaat vragen, blijkt hij er toch te zitten.

We bestellen 4x de grootste “coffee lovers only”.
De dames achter de balie maken het klaar en doen zelfs een liedje met een dansje.
Als we daar zo zitten storten we langzaam in, dus gauw weer in de benen. We lopen nog wat rond drinken nog een koffietje en lopen dan weer terug richting ons hotel.

We kunnen inmiddels wel inchecken, want het is al iets van 15:30. Onze kamer blijkt aan de andere kant van de straat. Een dame gaat ons voor, maar met al die grote rugzakken passen er niet in het kleine liftje. Manon en ik besluiten te gaan lopen naar de 5e verdieping. Ik had allen die 11,5 kilo nog op mijn rug😱

De kamers 501 en 502 krijgen we met voor de deur een groot dakterras met ligstoelen. Helaas geen zwembad, dat was wel lekker geweest nu. Ik typ vast een stukje verslag en we hangen nog even op het dakterras voor we besluiten dat we wat moeten gaan eten en een eind aan deze dag moeten maken. Onze taxichauffeur staat morgen om 6:00 uur weer voor de deur.

We zitten vlak bij Khao San Road, dus daar lopen we maar heen. Langs een tempel om daar even te kijken, maar aangezien Manon blote schouders heeft en de rest blote knieën en ze geen broeken en omslag doeken te leen hebben, kunnen we niet naar binnen. Een vriendelijke Thai legt ons nog van alles uit, waar we wel heen zouden kunnen en uiteraard kan hij ons brengen. We bedanken vriendelijk en gaan door naar Khao san Road. Daar is het al gezellig druk en kijk je je ogen uit. De spinnen en schorpioenen op stokjes worden je constant aangeboden, maar dat zien we niet zitten. Ook een krokodil aan het spit ziet er te luguber uit om ook maar te fotograferen. Stalletjes vol insecten kan ook nog een uitdaging zijn, maar wij belanden bij Buddy Beer. Het ziet er mooi en gezellig uit en we hebben er ook heerlijk gegeten. Manon en ik een ananas met rijst, waar we het vlees uit hebben gelaten. Giel rijst met beef en Harry Pad Thai met kip.

Het is inmiddels donker en we gaan terug naar het hotel. Giel komt zijn kamer niet meer in. Vanmiddag zijn ze ook al terug geweest met het padje. Als er nu een technische Thai meekomt, blijkt dat het ene kaartje voor de deur is en de andere voor de airco. Het deurpasje past wel in de airco, maar het aircopasje kan niet de deur ontgrendelen 😂. Minsterie opgelost en eindelijk kunnen we douchen en naar bed. Wekker op 5:30 voor een uitstapje naar Chanaburi morgen😴😴

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens