Zoals verwacht nog heerlijk genoten van de DJ, die later ook nog een moppie ging zingen. Het leek wel of hij op ons balkon stond🙉
Om 23:00 stopte het gelukkig. Het was inmiddels ook enorm gaan regenen.
Na een onrustig en kort nachtje gaat 5:50 de wekker. Alles is al ingepakt, dus we zijn zo klaar. Als ik de gordijnen opentrek zie ik aan de andere kant van het rijstveld een busje staan met een chauffeur er in. Ik denk dat hij ons komt halen. Als we even later beneden komen stopt hij inderdaad voor de deur. 6:20 zitten we al in het busje van een vriendelijk, traditioneel geklede man.
We verbazen ons over de drukte, die er nu al is. In de straat is een markt met fruit en offer producten. Al gauw stoppen we weer, maar hier staat nog niemand klaar. Na 25 minuten komt onze chauffeur terug met een stel en na nog 2 stops vertrekken we richting de haven. Al met al een uurtje rijden. Onderweg kijkend naar alles om ons heen. We komen zelfs een herder tegen. Deze heeft alleen geen schapen, maar loopt met een “kudde” eenden op een druk kruispunt. Een groep van naar schatting honderd eenden, bijeengehouden door alleen een lange stok met een lint er aan.
Eenmaal aangekomen bij de haven, registreren we ons en worden de backpacks meegenomen. Zelf hebben we nog een uur om op zoek te gaan naar een bak koffie. Én die vinden we. Heerlijk, maar voor een Nederlandse prijs. Uiteindelijk hangen we nog een tijdje rond voor we gaan boarden en eten onze croissant en bananen cake op. Bij het instappen is het behoorlijk chaotisch. Er staan voor meerdere boten mensen, die in- en uitstappen. Uiteindelijk zit alles aan boord en gaan we 1,5 uur varen. De zee is best wild, maar bij de safety instructie hebben ze verteld, dat er gps trackers in de zwemvesten zitten, dus ze gaan ons wel snel vinden als er iets gebeurd.
Gelukkig komen we veilig en niet misselijk aan op Gili Trawangan, waar de chaos nog veel groter is. Het duurt ook weer lang voor Harry zijn rugtas van boord komt en dan lopen we naar ons hotel, wat op nog geen 10 minuten lopen ligt.
Een aardige goed Engels sprekende man checkt ons in en ondanks dat het nog vroeg is, kunnen we onze kamer al vast in. We hebben een hangmat voor de deur en de kamer is erg basic. De badkamer en het toilet bevinden zich in de buitenlucht, maar uiteraard volledig buiten het zicht van alle buren😜 Je moet alleen niet te veel bijgeluiden maken.

Eerst maar even lunchen. Het is inmiddels 12:45. We bestellen allebei een watermeloen juice en noodles. Harry met kip en ik vegetarisch. Er komt een man vlakbij zitten en vraagt waar we vandaan komen. Hij komt van de Molukken en heeft familie in Capelle aan de IJssel. Natuurlijk kent hij Simon Tahamata en Giovanni van Bronckhorst. Maar eigenlijk wil hij ons gewoon een soort tijger balsem-achtige olie verkopen. Het is een aardige man, dus voorruit dan maar.
Harry heeft een bedelende kat een stukje kip, maar dat eet hij niet op. Een stukje ei dan? Nee, ook niet, maar hij blijft wel gezellig aan tafel zitten.

De ober had ons al van alles gevraagd. Toen we gingen afrekenen vroeg hij of we nog een snorkel tour wilden doen. Hij liet zien, waar het langs ging en met een lunch op Gili Air. Harry kwam daarmee op het slimme idee om dan de tassen mee te nemen en na de lunch af te haken. Als we die snorkeltour doen op de dag dat we vertrekken, hoeven we geen boot naar Gili Air te regelen. Briljant plan!
Als we het eten afrekenen, vraagt de man hoe we heten en hij stelt zichzelf voor als Donny.

Tijd om onze zwem spullen te pakken. Van het hotel krijgen we strand handdoeken mee. Met lunchen zag ik geen vrije bedjes, maar als Harry terugloopt voor de spray voor zijn snorkel masker, heb ik toch 2 bedjes met parasol gescoord. We gaan meteen het water in en zijn allebei zo suf om de bescherm hoesjes in de flippers te laten zitten🙈 te lang niet gesnorkeld.

We zwemmen een stukje weg en het koraal is schitterend. Qua vis veel van wat we vaker zien. Na een tijdje ben ik het zat en ga richting de kant als Harry nog even verder gaat. Als ik mijn flippers uitdoe, zie ik verderop een schildpadden kopje boven komen. Dus mijn flippers maar weer aan en als ik wegzwem, zie ik een soort kleine murene, die ik even volg. De schildpad is dan natuurlijk al lang verdwenen. Dan zie ik Harry vlak bij de kant en wat blijkt, hij filmt de schildpad met zijn GoPro. Het is hier alleen wel erg slecht zicht zo dicht bij de kant. De schildpad blijft rustig eten en we laten hem verder maar met rust. Ik vertel Harry trots over de Mureen. Even op het bedje relaxen nu.
Er zitten hier in tegenstelling tot Bali, waar veel (zwerf)honden waren, veel katten. Het is dat ras met een rare korte, kromme staart. Veel hebben een stuk uit hun oor. Eerst dichtbij dat ze vee vechten, maar het is best een grote hap en altijd het rechter oor. Ik hoop, dat het te maken heeft met een sterilisatie programma en dan al deze katten geholpen zijn.
Wij gaan nog even de zee in. Het koraal is erg divers en veel mooie kleuren en vormen. Dan zie ik weer een murene en nu een veel grotere. Gelukkig zijn we nog samen en kan ik Harry aan zijn flipper trekken. Even later zien we ook weer een schildpad, maar hier zwemmen al 2 mensen omheen, dus we komen niet te dicht bij.
Een mooie score voor de eerste dag.
We gaan terug naar de kamer, waar Harry even de hangmat test en hij ligt zo heerlijk dat hij ook even in slaap valt. Ik heb ondertussen visite van een wel hele lieve, mooie kat, welke maar even naast me op tafel komt liggen.

Harry is al snel weer wakker en we gaan douchen. Er is 1 knop en ik kan je verklappen, dat het niet de warmwater knop is 😅
Toch vreemd om zo buiten te douchen.

We gaan maar op zoek naar wat vertier en eten. We lopen de lange straat af, weer richting de haven en daar voorbij, maar het is overal zo rustig. De meeste restaurants hebben tafels op het strand, maar nergens zit iemand. De zon gaat onder aan de andere kant van het eiland, maar hier kleurt de lucht mooi roze. Ik maak een foto en het lijkt wel een poster. We lopen weer helemaal terug, maar kunnen niet echt iets gezelligs vinden. Het wordt een klein beetje drukker, maar nog steeds, zit bij de meeste niemand. We gaan maar ergens zitten, waar in ieder geval 3 tafels bezet zijn. De muziek komt alleen uit de speakers van de moskee naast ons hotel. Het eiland is in tegenstelling Bali, hoofdzakelijk moslim. De watermeloen Shake is weer prima, maar het eten valt erg tegen. Ik heb quesadilla met kaas en kip. De kip genomen voor de kat, die naast me zit.
Als ik begin te voeren, zitten er alleen ineens 3😊
De ober verteld, dat deze maanden inderdaad altijd erg rustig zijn.

We lopen weer een eindje terug voor een bak koffie. Omdat Harry niet echt genoeg had, nemen we er een gebakje bij. Het is inmiddels iets drukker. Morgen gaan we dan maar na 20:00 eten. Ontbijten kunnen we tot 15:00 vertelde hij met inchecken, dus we kunnen wel een beetje uitslapen.

Voor nu toch maar richting kamer, want al met al was het best een vermoeiende dag na een korte nacht. We zijn natuurlijk geen 18 meer😁

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens