We zijn vroeg wakker en gaan even zitten op het terras voor de kamer. Het is heerlijk stil en je hoort bijna alleen de vogel geluiden. Even later krijgen we ook bezoek van twee kleine duifjes en nog even later van een soort kuifmees. Wat een gezelligheid zo vroeg al. Als we appen dat we wakker zijn, laat Manon weten dat Giel ook klaar is, maar dat zij niet meegaat ontbijten. Met zijn drietjes ontbijten we en Giel neemt twee broodjes kaas en wat fruit mee naar de kamer. Manon zit inmiddels op het terrasje op de bank en besluit wel mee te gaan naar het strand. Het is ook wel wat om op Mauritius te zijn en dan op je kamer te verblijven. De jongens gaan weer snorkelen, maar dit keer pas om 15:00 uur.
Naast Harry en Giel gaat er alleen nog een gezin met 2 kleine kinderen mee. Ze blijven iets langer weg dan gisteren en ala ze terugkomen is het bewolkt en was het best koud op weg terug op de boot. Manon lijkt wat beter te gaan. Ze heeft vandaag elk uur even een loopje gemaakt om een beetje in beweging te blijven. Vanavond hebben we gereserveerd in een a la carte restaurant, waar ze er 5 van hebben op dit resort. Het is niet druk en wel eens lekker om bedient te worden aan tafel. We krijgen de kaart en behalve Harry, worden we hier niet zo heel blij van. Je kan kiezen uit een stuk of 5 voorgerechtjes, een hoofdgerecht en dessert. Giel en ik gaan voor de carpaccio, Harry iets met mascarpone en crab en Manon koude tomatensoep. Gewoon omdat het kan......of meer omdat er niet veel meer lekkers was. Gelukkig kregen we ook 4 broodjes, want als hoofdgerecht kon Manon niks vinden. Giel en ik namen biefstuk en Harry had een half lammetje op zijn bord liggen. Naast de biefstuk lagen 3 aardappelballetjes in een klein drupje aardappelpuree. We hebben in ieder geval veel gelachen om alles. Eerlijk is eerlijk, hetgeen we hadden smaakte wel beter dan het eten in het buffetrestaurant Giel had geen lekker dessert kunnen vinden, maar Manon smulde van warme browny met ijs en Harry en ik van crème brulee, waar je bijna het bakje bij zou uitlikken. Manon voelt zich inmiddels zo goed, dat ze morgen wel op pad wil om te shoppen, dus dat is een goed teken. Nu nog maar even naar de lobby voor een koffie. De livemuziek van vanavond bestond uit een Afrikaanse groep met trommels. Wij konden het niet echt waarderen. Dan maar richting kamer en weer op tijd naar bed. Omdat de zon hier al om half 6 onder gaat, lijken de avonden evengoed lang. Op naar weer een volgende dag.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens