Gisteren hebben we het advies gekregen van Ademar en Manon om eens naar Porto Mari te gaan. We halen onderweg wel weer kokoscake en op het strand kunnen we wel weer lunchen. Het eiland heeft wel een probleem met zwerfdieren. Gisteren had ik het er nog over met Ademar, maar als de bevolking niet verandert, ga je dit nooit oplossen. Zo triest al die beesten langs de weg op zoek naar eten. Vandaag voor het eerst ook tot 2 keer toe een doodgereden hond langs de weg. Bah, ik kan daar echt zo verdrietig van worden. Het lijkt zo onnodig en puur een mentaliteitsprobleem te zijn.

Als we bij de supermarkt komen, hebben ze onze cake niet, dus besluiten we maar bij Subway te ontbijten. Bij gebrek aan faciliteiten eten we dit maar op in de auto. 🙈

We komen dan rond 9:00 uur aan bij Playa Port Mari, waar net de hekken open gaan en er 5 auto’s voor ons naar binnen rijden. Het is dus nog erg rustig. Het strand behoort oorspronkelijk bij een plantage. Het strand is ook bekend vanwege de 2 varkens, die er rondlopen en soms zelfs in zee zwemmen. Nu zien we er maar 1 en die loopt in de modderpoel bij de parkeerplaats.
Als we het strand oplopen moeten we 22 NAF betalen. 5 per persoon en 6 per bedje. 2 Antilliaanse gulden is ongeveer 1 euro.
We zoeken een lekker plekje op het mooie strand. Uiteraard onder een parasol.
We besluiten ook maar gelijk te kijken of het een mooie snorkel plek is. Het water is echt tropisch blauw en een stuk verderop wordt het pas donkerder en daar verwachten we dus het koraal.
Inderdaad begint het koraal in het donkere deel, maar daar wordt het ook al gauw heel diep en zien we niet veel meer. We blijven een beetje langs de afgrond snorkelen en daar is het koraal wel mooi en er zit enorm veel vis. Soms als je vooruit kijkt lijkt het wel een gordijn van visjes.
We zien niet heel veel bijzonders, maar Harry vindt het koraal hier wel heel mooi. Ze hebben ook een soort betonnen balken met gaten in het water gegooid, waar volop vis is en nieuw koraal ontstaat. We komen rechts bij de rotsen uit en zwemmen vanaf daar weer terug naar het strand.

We maken er maar weer een enorme relaxdag van. Halen wat te drinken, liggen wat te lezen en plonzen af en toe om wat af te koelen. Het waait vandaag wel behoorlijk en de combinatie met poederzand is dan toch wat onwenselijk.
Harry gaat nog een keer snorkelen, maar ik heb niet zo’n zin. Uiteindelijk zijn we wat later nogmaals met zijn tweeën gaan snorkelen. We hebben geen bijzondere dingen gezien hier, maar toch is Harry fan van dit strand. Het zand is poederzand, het koraal is mooi en alles is hier echt netjes en schoon. Ik denk dus dat we hier morgen ons laatste dagje ook gaan vertoeven.

We besluiten vanavond bij Tony Roma’s te gaan eten. Daar rijden we dikwijls langs en kennen we vanuit Orlando. We hebben niet geluncht en zouden dit op de terugweg doen. We zitten door de harde wind echter zo onder het zand, dat we besluiten toch eerst te gaan douchen en dan maar weer even terugrijden. Wel stoppen we even om voor de zekerheid een reservering te maken.
Als we voor de slagboom bij Livingstone, ons hotel staan, vraagt ze ons raampje open te draaien. Ze vraagt ons om een parkeerkaart.
Beetje raar, want deze hebben we al die dagen niet hoeven laten zien. Er zitten steeds 3 verschillende vrouwen, die ons vriendelijk lachend in- en uitlaten. Ook deze vrouw heeft ons al vaker in en uit gelaten. Beetje vreemd, maar als Harry de strand lakens gaat omruilen, vraagt hij toch maar even om deze kaart.

Een reservering bij Tony blijkt achter af niet zo nodig, want als we tegen 8 uur terug zijn, is het restaurant nog niet voor een derde gevuld. Harry neemt een hamburger en ik kip. Als dessert delen we een warme appeltaart met ijs. Voldaan gaan we weer terug naar het appartement, waar we met trots onze vers gehaalde parkeerkaart laten zien, ondanks, dat ze de slagboom al open deed.

Morgen een laatste volle dag, die we, zoals het er nu uitziet, gaan doorbrengen op Playa Porto Mari.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens