Als we rond half 8 naar de ontbijtzaal gaan, besluiten we al gauw, dat we onderweg wel wat gaan ontbijten.
Het is ongeveer 3 kwartier rijden naar Chimney Rock, maar na 10 minuutjes komen we langs de snelweg al een bord tegen van Cracker Barrel. Dat zo makkelijk hier, want voor alle afritten staan borden met welke hotels er zitten, welke restaurants en welke tankstations. Wij gaan voor Cracker Barrel.
In het winkeltje staan de Halloween als ook de kerstspullen uitgestald.
We eten onze buiken rond en gaan weer door.
We rijden Chimney Rock Village en het ziet er allemaal erg leuk uit. De ingang van het statepark zit midden in het stadje. We rekenen $34 af en rijden dan via een enorm slingerende weg in no time omhoog naar de parkeerplaats. We zien de rots al en ik kijk zeker niet uit naar alle 350 treden, die we op moeten.
Heel bizar hebben ze ook een liftschacht in de rotsen gemaakt en kan je ook een groot deel met de lift, maar dat doen we natuurlijk niet. 😜
We nemen de trap en moeten zelfs nog een stukje gebukt onder rotsen door. Onderweg kan je al steeds van het mooie uitzicht genieten, want het park zelf ligt al erg hoog.

Boven op maken we nog wat foto’s, maar voor Harry met hoogtevrees is dat best een dappere opgave. Op de rots staat een grote Amerikaanse vlag. 🇺🇸
Ik vind dat altijd wel mooi, hoe trots men hier is op hun land en vlag. Daar kunnen wij nog wat van leren.

Wij klauteren weer langzaam naar beneden en hebben nog een wandeling op het programma staan naar een waterval.
Er staat een waarschuwing, dat er recentelijk een beer is gezien. Dat zou helemaal gaaf zijn, maar misschien toch liever vanuit de auto. 😬
De waterval is wel behoorlijk hoog, maar er stroomt maar weinig water. Gelukkig maar, anders zou dat betekenen, dat we de afgelopen dagen regen hadden gehad😊
Ieder nadeel heeft zijn voordeel, zeg maar.
Wel even weer wat foto’s gemaakt, maar helaas geen beer gezien. 🫣

Rond de middag stappen we weer in de auto voor een ritje van 5 kwartier naar Greenville.
We rijden binnendoor en dan is wr altijd wel wat te zien. Dallas achtige huizen, maar ook half vergane trailers, die bewoond zijn.
Harry ziet een bordje met ijs en dat is een mooi moment voor een tussen stop.
Een leuk plekje om even te zitten. 1 bolletje ijs kost $4 en 2 bolletjes $6. We nemen 2 bolletjes en hopen dat het 2e bolletje dan ook half zoveel calorieën heeft. 😅
Er liggen 3 geitjes naar ons te kijken als we in het prieeltje onze ijsjes opeten.
Dan maar weer door. We passeren de grens van North naar South Carolina. Greenville is best een grote stad. De routeplanner stuurt ons alleen naar een verkeerd hotel. We vragen binnen, waar we wel moeten zijn en blijken dan nog 3 mijl te moeten.

We zijn nog wat vroeg, maar kunnen gelukkig al wel inchecken. We gaan de stad in en als Harry vraagt of het betaald parkeren is, raadt de vriendelijke receptioniste ons aan om in een parkeergarage te gaan staan, omdat dat veiliger is. 🙄

Zo gezegd, zo gedaan. We lopen vanuit de parkeergarage langs een riviertje. Het ziet er allemaal erg leuk uit. Het is vrijdagavond en dus al lekker druk overal. We lezen ergens, dat ze iedere vrijdag in september een event is met live muziek in de mainstreet. We gaan even kijken, waar het is en ze zijn al aan het opbouwen. Het is maar een klein pleintje, dus erg druk zal het niet worden. We lopen terug, want Harry had gelezen, dat je ergens leuk kon eten bij Gather GVL. Het ziet er inderdaad erg leuk uit. Het is een soort binnentuin met allemaal zitjes en er omheen zijn eettentjes. De keuze is alleen niet reuze en wij besluiten toch iets anders te gaan doen. Onderweg hierheen kwamen we langs een restaurant, wat er wel aantrekkelijk uitzag. Het stikt hier overigens van de eetgelegenheden. Het is een lange weg met allemaal restaurants, ijssalons en koffietentjes.

Wij gaan naar binnen bij Sticky Fingers.
Een bijzondere, maar vriendelijke dame met oranje dreads, genaamd Alice helpt ons vandaag. Ik neem de award winning ribs en Harry gaat voor brisket, een soort draadjesvlees. We hebben echt heerlijk gegeten en Alice was echt een leukerd.

Op naar het pleintje, waar zowel Kilwin’s als ook Starbucks zit. Ik zit te vol voor een ijsje, dus het wordt koffie. Ik een Matcha Latte en Harry een gewone zwarte koffie. Harry gaat vast naar buiten als ik op de koffie wacht. De man vraagt of ik er slagroom op wil. Nou, dat wil ik wel. Dan vraagt hij of ik ook slagroom op de Matcha Latte wil 😮.
Heeft hij nou werkelijk slagroom op zwarte koffie gedaan? Ja dus😂😂
We gaan lekker zitten en wachten tot de band begint. Na wat soundchecken zijn ze er klaar voor en het klinkt best goed. De plaatselijke bevolking is weer uitgelopen met eigen klapstoeltjes en de eerste echtparen staan al op de dansvloer 🥰
Dan begint het te spetteren. Eerst blijven we nog dapper zitten, maar dan gaat het toch echt te ver en gaan we onder een overkapping staan. Als het droog is haalt Harry tickets voor drinken. Zijn ID wordt gecheckt en hij krijgt zijn bandje.
Hij neemt appel cider en ik sla over. Daarnaast ben ik natuurlijk ook de BOB.
De tickets kosten $1 per stuk en het bandje kost ook $1. Harry heeft 11 tickets. Alcohol kost 5 tickets en fris 1.
De band heeft even pauze, maar als ze het podium opkomen, doet de zangeres de mededeling, dat door de regen de apparatuur te veel schade heeft opgelopen en dat ze moeten stoppen. Er zal wel muziek gedraaid worden en het feest gaat gewoon door. Naast de band en drankkraampjes was er niks, dus wij besluiten naar het hotel terug te gaan. Harry geeft zijn overgebleven 6 tickets nog weg en dan gaan we de auto opzoeken.
Naast ons hotel zit nog een sportsbar, die er erg gezellig en druk uitziet. Even twijfelen we nog om daar ons feestje voort te zetten, maar kiezen uiteindelijk toch voor douchen, verslag maken en naar bed.
Morgen moeten we bijna 400 km rijden naar Myrtle beach, waar we voorlopig 2 nachten blijven. De rest hebben we nog niet geboekt, dus als het leuk is kunnen we nog wat langer blijven en anders is het plan om langzaam langs de oostkust van Florida naar beneden te zakken.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens