Ons bed heeft zijn beste tijd wel gehad , maar Harry heeft prima geslapen.
We zijn vroeg wakker en besluiten er een lekker lang dagje strand van te maken.

St. Andrews State Park zit op een half uurtje rijden en heeft allerlei faciliteiten bij het strand, zoals douches, toiletten en wat eten en drinken, dus daar gaan we vandaag lekker een dagje relaxen. Daar zijn we wel aan toe.
Op de weg ernaartoe zit een IHop, waar we eerst even ontbijten.

Als we aankomen bij het State Park staat er al een behoorlijke rij auto’s. Je moet bij de slagboom namelijk $7,00 afrekenen. Sommige auto’s rijden er gelijk weer uit. Als wij naar binnen rijden zien we waarom. Er hangt weer een dubbele rode vlag, dus je mag de zee niet in en het wordt enorm warm vandaag.
Maar ja, wie kan denken in mogelijkheden, bedenkt gewoon, dat je onder de douches ook wel kan afkoelen ✅.

Het is nog geen half 10 als we ingesmeerd op onze meegenomen luchtzakken ploffen.
Er vliegt zelf een reclame vliegtuig langs, waarop te lezen valt, dat er gevaarlijke muien zijn en dat je aan het strand moet blijven. De golven zijn behoorlijk. Het rare is dat surfboarders wel gewoon in het water mogen, dat zagen we gisteren ook al.

Omdat het heel hard waait voelt het nog niet zo heel warm. Door de regen vannacht stuift het zand ook niet, dus dit gaat vast een lekker dagje worden. Om ons heen verzamelen langzaam de Amerikanen, die hele partytenten opzetten en met bolderkarren vol stoelen, koelboxen etc aankomen.
Wij hebben ook een klein koelboxje met drinken mee. Het is een dag om goed te blijven drinken. Het is inmiddels 31 graden.

We gaan wel even met onze voeten in het water en de temperatuur van de zee is heerlijk. Later laat ik me ook even vallen tussen twee golven door. Je voelt wel hoe sterk de stroming is.
We relaxen nog even heerlijk verder. Rond 14:00 uur beginnen veel Amerikanen de boel op te breken en ik vraag me af of zij iets weten wat wij niet weten. In de verte hangt wel een donkere lucht, maar downloaden erg ver weg. Als we de app kijken geeft hij wel erg veel wind aan en dat klopt ook.de rest van de middag worden we een beetje gezandstraald.
Ik wil nog wat nachos halen, maar die zijn helaas uitverkocht. We hebben dan wel ruim ontbeten, maar dat was al rond 8:00 uur.

Rond een uur of 16:00 zijn alle gaatjes inmiddels met zand gevuld en vinden we het wel genoeg. We gaan nog een klein stukje wandelen rond een meer waar alligators zitten. 🐊
De route is alleen nog geen kilometer lang, dus we zijn gauw klaar. 😊

Dan maar naar onze kamer om even het zand overal uit te spoelen. Harry kiest Texas Roadhouse om te eten. Alleen hadden heel veel mensen dat idee. Toen we aankwamen stonden er al heel wat mensen buiten.
We gingen ons binnen melden en de wachttijd was ongeveer een half uur. Met het aantal mensen wat binnen en buiten al stond te wachten, vond ik dat enorm meevallen. Toen we eenmaal zaten duurde het ook behoorlijk lang, maar het gezelschap was goed en het eten uiteindelijk heerlijk.

Morgen nog maar zo’n heerlijke relax dag!
Nog even kijken waar we precies aan het strand belanden. Bij ons verblijf zit ook l strand aan de overkant van de weg. Dit loopt helemaal door tot waar we vandaag zaten. Keuze genoeg dus en vooral duimen dat we morgen de zee in mogen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens