Weer een dagje rijden voor de boeg. Iets meer dan 200 Miles dit keer. Eerst even ontbijten in het hotel en dan uitchecken. Vandaag zou ik rijden en dat is best even wennen met een automaat en een auto, die behoorlijk groter is dan die van ons. Maar het is nog donker en rustig op de weg en al gauw voelt het zekerder. Kan Harry ook eens om zich heen kijken, is het nog donker. Als het licht wordt rijdt het toch wat fijner en vindt Harry het allemaal ook wel fijn om even niet te rijden. We zijn zo vroeg weg gegaan dat we nog niet kunnen inchecken in ons hotel dus besluiten even te gaan shoppen eerst. Kunnen we gelijk even lunchen in de mall. Je hebt daar altijd wel een foodcourt. Ik slaag voor mijn parfum, die hier de helft kost vergeleken met thuis. Helaas hebben ze nog maar 1 fles, anders had ik er minstens 2 meegenomen. We eten wat en kijken wat rond, maar met alleen een parfum, verlaten we de mall. We rijden richting ons hotel en na het uitladen van de koffers richting Nashville. Ons hotel ligt ongeveer 20 km vanaf Nashville. Parkeren kost na 120 minuten maar liefst $20.
We lopen lekker zonder jas in het zonnetje en dat kan net, want er staat wel een fris windje.
We lopen richting Broadway. Dit is het straatje waar je moet zijn voor veel gezelligheid en live muziek, wat door de open ramen naar buiten klinkt. We komen steeds meer mensen in blauwe kleding tegen met de letters UK erop.
Eenmaal op Broadway is het een zee van blauw. Alle Honky Tonky's puilen uit van de mensen, wat ons niet aantrekt om naar binnen te gaan. Op straat speelt ook een goeie band, maar nadat het zonnetje onder is en we inmiddels 6x op en neer hebben gelopen, besluiten we toch maar ergens naar binnen te gaan, waar lekkere muziek klinkt. Beneden is het super druk, dus wij besluiten naar boven te gaan. Boven begint echter een tweede band te spelen, maar dit is dan ook de B-band en van mindere kwaliteit. We nemen onze twee Bud biertjes, waar we €10 voor moesten betalen weer mee naar beneden om toch daar maar een plekje te zoeken. De blauwen blijken fans van de Kentucky Wildcats, die vanavond een basketbal wedstrijd spelen in de Bridgestone Arena, die ook in deze straat te vinden is. We vinden het niet echt geweldig tussen al die hossende, steeds dronken wordende Wildcats en besluiten ergens anders te gaan eten.
Wederom een plekje gescoord met een band, die niet heel geweldig speelt. De meeste Wildcats zitten inmiddels in het stadion, maar een groot deel heeft toch schijnbaar geen kaartje, hoewel deze op straat de hele middag volop werden aangeboden.
De sfeer is inmiddels wel gezellig. Er wordt gedanst, gezongen, gedronken en gegeten. Omdat de deuren en ramen altijd open zijn en de temperatuur buiten inmiddels is gezakt naar 5 graden, zitten we met onze jassen aan te eten en willen daarna alleen nog maar op zoek naar warmte en besluiten terug maar de auto te gaan. Onderweg naar de garage komen we 2 gasten tegen, waarvan de één de ander meedeelt: oh, I left my gun the car. Bizar te bedenken dat iedereen, die je tegen komt op straat, gewoon gewapend kan zijn.
Gelukkig heeft onze auto stoelverwarming, zodat we weer een beetje op temperatuur komen. In het hotel zetten we ook de kachel erg hoog en eindelijk ontdooien we wat. De Wildcats waren gezellig, maar net iets te veel en nadrukkelijk aanwezig. Ondanks dat hebben we toch de sfeer kunnen proeven en zijn weer een bijzondere (blauwe) ervaring rijker.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens