Vannacht redelijk goed geslapen en om 8:00 uur zitten we aan het ontbijt. Ei en toast met koffie of thee en een bordje met wat fruit. 🍉 🍍
We worden om 12:00 opgehaald en dat is net zo’n tijd dat je niks meer kan doen. We besluiten even naar het strand te lopen en daar een bakje koffie te doen. Het is zondag, dus ook de lokale bevolking is op pad. Als we langs de boulevard lopen zit er een man met een stuk of 12 kinderen in een kring in het zand. Van een opdringerige verkoopster horen we dat ze Engelse les krijgen. We belanden bij een drukke tent Moreno en het valt op, dat er wel erg veel jonge mensen op de foto gaan voor deze zaak. Tot nu toe zijn we er nog niet achter waarom. Naast ons zit een familie met 3 kinderen en op tafel staan kleine bakjes met hele kleine zeeschildpadjes. Echt zielig. Gelukkig laten de drie kinderen ze even later alle 3 los in zee. Lastig om er wat van te vinden. Je wilt ze redden en vrijlaten, maar hiermee hou je het ook in stand. Uiteindelijk hebben wij het in Maleisië ook een keer gedaan met gewone schildpadden.
We lopen weer terug naar het appartement om de laatste spulletjes in te pakken en checken uit.
Precies op tijd komt een vriend van Artawan ons oppikken.
Bij de haven regelt hij de kaartjes en blijkt dat we niet 1 miljoen moeten betalen, maar 1 miljoen per persoon. Harry vond 1 miljoen ook wel erg goedkoop😇. We proberen nog wat geld te pinnen, want met 4 miljoen eraf, gaat het wel hard. Je kan alleen maar 3 miljoen per dag pinnen en dat hadden de mannen vanmorgen al gedaan. Met mijn pasje zou nog wel een keer kunnen, alleen had ik blijkbaar mijn oude bankpas mee🫣
Dan maar kijken hoe ver we komen. Op Nusa Penida is alleen bij de haven een geldautomaat.
We vertrekken wat later dan gepland. Onze chauffeur op Nusa Penida had al een berichtje gedaan, dat hij er pas om 14:00 kon zijn, maar uiteindelijk zijn we er pas om 14:15, dus hij staat al klaar. De man heeft ons 1,5 jaar geleden een dag rondgereden op Nusa Penida. Hij had toen en knalgeel klein autootje. Gelukkig is hij nu met wat groters. We rijden via smalle weggetjes over het eiland en ook weer stijl omhoog. Het wegdek wordt ook steeds slechter en eindigde in een smal modderig pad, waar hij behoorlijk moeite heeft om tegenop te komen. We rijden door een bosachtig gebied en er staan allemaal “huisjes” met daaromheen veel rommelen en ook dieren.
Als we er bijna zijn vraagt hij voor de zekerheid toch even de weg en blijken we er bijna te zijn.
Een jonge man komt naar ons toen en brengt ons gelijk naar de twee huisjes. We zijn de komende dagen overburen. Het zijn schattige huisjes met een leuk bed en een badkamer, die deels open lucht is.
We krijgen een welkomst drankje en dan gaan we onze zwemkleding maar aantrekken. Het strand is op 10 minuten lopen. Met de tip, dat we niet Google volgen, want dan kom je bij een trap, die er niet meer is😱 Onderweg lopen we langs de lokale bevolking, die hier met recht in hutjes woont met asbest platen en allerlei restmateriaal om het winddicht te maken.
Rond de hutjes is het een enorme bende en er lopen beesten omheen, maar vaak aan hele korte touwen. Alleen de kippen lopen los en uiteraard de honden.

We vinden inderdaad snel het strand. Het is nog steeds erg heet en we willen zo snel mogelijk plonzen. De bedjes en parasols zijn hier wel voor een hoofdprijs, maar dan krijg je er wel handdoeken bij. Als we even zijn gaan plonzen en Harry en Giel vast een korte voorverkenning hebben gedaan met snorkel, gaan we eerst even wat eten, want we hebben de lunch een soort van overgeslagen. We nemen iets kleins, zodat we straks nog gewoon kunnen eten. Het is nu pas 16:00 uur en dat is wel erg vroeg om het tot de volgende ochtend uit te houden.
We gaan nog even terug naar de bedjes. Er lopen hier behoorlijk wat honden, waaronder een lief zwart puppie.
Het wordt hier vroeg donker en we moeten over een onverlicht bospad terug, dus we gaan rond een uur of 17:00 terug naar ons schattige huisje. Onderweg stuiten we nog op een lokale bosnimf met lang grijs haar en ook lange borsten.🫣
Ik snap het wel dat je in deze hitte zo min mogelijk aantrekt.

Er zit wel een restaurant bij de huisjes, maar van de kaart hebben ze op dit moment alleen de hamburger, patat en pasta alfredo. Niet zo erg Harry zijn ding, dus we besluiten een stukje terug te lopen, want daar zaten ook nog wat van dit soort restaurants.
Als Manon nog even over het hekje het bos in kijkt, roept ze me omdat er een varken loopt. Als ik even later ook kijk, zie ik nog net een vrouw haar jurk optrekken, die even lekker haar behoefte heeft zitten doen. 😩
Voor mij is het wel even genoeg nu. Alles valt een beetje tegen, maar een schijtende vrouw op zo’n 50 meter is wel even de druppel. Op de weg terug van het strand concludeerde we al dat er in de hutjes vast geen stroom en toiletvoorziening zou zijn en hier dus het resultaat. Manon en ik hebben het al even over omboeken naar een ander deel van het eiland, maar de stranden zijn het probleem. Er zijn hele mooie stranden, maar zonder bedjes en parasols en gevaarlijke stroming, zodat je er niet mag zwemmen. Misschien moeten we er maar even een nachtje over slapen.

We gaan bij de volgende accommodatie zitten, maar er komt niemand. Het is overal zo rustig, dat er ook weinig personeel loopt. Als Harry naar de hoge balie loopt, schiet er iemand overeind. Hij had het geschuif van 4 houten stoelen over de plavuizen gemist. Ik denk dat hij gewoon lag te slapen😂😂
Maar eten serveren ze hier ook niet. Dus weer verder met en tip van een vrouw die daar thee zat te drinken. Wat ze precies bedoelde weten we niet, maar uiteindelijk belanden we bij restaurant, waar we inmiddels niet veel verwachtingen meer van hebben.
Ze brengt de menukaarten en zegt niet dat er beperkingen zijn in het bestellen. Giel gaat voor de nasi goreng speciaal, Manon en Harry nemen Gado Gado en ik neem Cap Cay soep, wat een soort bouillon met vele groente is en witte rijst erbij. De watermeloen shake was ook lekker.
Het is pas 19:45 als we terugkomen bij onze huisjes, die wel heel leuk zijn. We besluiten vroeg een eind te maken aan deze dag. Even douchen, verslag schrijven en dan zien we alles morgen vast weer zonnig in. Aan de zon zelf zal het niet liggen. ☀️
Als Harry nog even het bed uitgaat om te plassen, botst hij op een grote spin 🕷️😱
Mijn held plaatst nog net een kopje erover voor hij onder het bed verdwijnt en even later wordt hij voor de deur uitgezet.
Oké en nu moet ik dus proberen te gaan slapen. 😩

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens