Op zich prima geslapen, maar ik ben wel lekker vroeg wakker. Om 5:30 ga ik op het balkon lekker lezen in alle rust. Ik hoor de golven wel op het strand neerknallen, wat een kracht. Ik twijfel nog even of ik baantjes ga zwemmen, maar dat mag officieel pas vanaf 7:00 uur🫣
Manon en Giel zijn om 7:30 ook al op het balkon en als ik dan binnen ga checken is Harry ook net uit bed.
De overnachtingen zijn inclusief het ontbijtbuffet. Er is van alles en je kan ook nog een eitje laten bakken. Helemaal prima dus.
Vandaag gaan we nog maar een laatste dagje naar het strand.
Het strand is hier super lang en breed en de bedjes hebben een soort boxspring matrassen. Het is dus wel even uit te houden. We lopen een behoorlijk eindje weg, zodat we vanavond richting het winkelcentrum kunnen lopen, waar we een Coldstone ijsje kunnen halen. Terug is het dan ruim een uur lopen, maar we kunnen natuurlijk ook gewoon een taxi nemen.

De zee kan je niet echt in, al gaat Giel wel even de grote golven in duiken. Het is nog steeds ondiep daar, maar de kracht is bizar.
Er wordt veel les gegeven in surfboarden hier, maar daar wagen we ons maar niet aan. Wij zitten op een stukje waar je de zee wel in mag, maar wel met een waarschuwing. De vlag is geel met rood.
Niet dat mensen zich daar aan houden, want ook op stukken met de rode vlag 🚩, zijn er volop mensen in het water.
Het is eigenlijk te ondiep om lekker te dippen, maar gelukkig staat er een behoorlijk windje, waar we een beetje van afkoelen. We betalen 200.000 indonesische roepia voor de bedjes en parasols en als we iets nodig hebben, hoeven we onze hand maar op te steken, vertelt hij ons. Daarna verdwijnt hij in zijn telefoon en kijkt hij niet meer op of om😂😂
We gaan maar even wat te drinken nemen. Harry gaat voor de verse kokosnoot. 🥥
We spelen een spelletje Qwixx en lezen wat.
Het water trekt zich steeds verder terug.
Er komen wel erg veel verkopers langs, met van alles en nog wat, maar niks bruikbaars voor ons. Dan komt er een vrouwtje met een menukaart, of we iets willen eten. Nou, daar kunnen we wat mee.
Na de lunch gaan we maar weer uitbuiken op onze bedjes en wat lezen en ik geloof, dat ik zelfs een klein tukje heb gedaan🫣.

Opeens zien we het rescue team rennen en er komt een man het water uit met iemand die hij ondersteund en het water uithelpt. De ene rescue-er loopt weer terug, maar de man gebaart dat hij moet komen.
Hij brengt degene naar de kant en zwemt als een malle weer het water in samen met een rescue medewerker met een surfboard. Dan zien we inderdaad ver in het water nog iemand zwaaien. Ze gaan beiden als een speer en als het surfboard er is duurt het lang voordat ze terug naar de kust komen.
Als ze eenmaal in de branding zijn glijdt de drenkeling door een grote golf van het board. Ik ben al blij, want daar kan je in ieder geval staan. De man van het rescue team probeert hem mee te krijgen, maar het gaat allemaal er moeilijk. De man kan totaal niet meer staan en is behoorlijk zwaar. Uiteindelijk weet hij de man met wat hulp van o.a Harry op het droge te krijgen. Er zijn allemaal pottenkijkers aangekomen en er staat een hele grote groep omheen en uiteraard ook weer van die sukkels die staan te filmen. Nou, daar vinden Manon en Giel wat van en spreken ze aan. Harry blijft nog even kijken of hij nog wat kan doen, want het rescue team heeft eigenlijk geen idee.
De man ligt inmiddels in de stabiele zijligging en het wachten is op de ambulance. Nog steeds staat er een grote groep omheen te dringen. Echt bizar😡
Op een brancard en door 6 man wordt hij van het strand naar boven gebracht en even later horen we de sirene. Nu maar hopen dat het goed afloopt voor deze man🙏🏼, maar het laat toch een behoorlijke indruk achter bij ons allemaal.
We wachten de zonsondergang nog even af en lopen dan richting het winkelcentrum. Voornamelijk voor ColdStone, maar we moeten natuurlijk ook gewoon eten.
We belanden daar bij Johnny Rocket voor een vette hap. Voor het eerst deze vakantie neem ik ook gewoon een hamburger, maar hij was niet eens de moeite waard. We hebben niet echt lekker gegeten, maar sluiten wel af met ons favoriete ijs!

We lopen een stukje terug langs de weg op zoek naar lekkere koffie en dat vinden we.
Als we Google vragen hoe lang we moeten lopen om terug te komen, bestellen we maar een Grab taxi. 1:45 vinden we allemaal wel een beetje lang.😱
We wisselen onze zanderige strandlakens nog even voor verse handdoeken, om morgen nog even bij het zwembad te liggen.
Dan gaan we maar aan ons laatste nachtje beginnen. Morgen mogen we aan boord slapen✈️ dus vannacht nog maar even extra genieten.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens