En weer door

Verenigde Staten, Fort Myers Beach

Voor het hotel zijn ze met de weg bezig en helaas gaan de werkzaamheden 's nachts gewoon door. Het gepiep van achteruitrijdende voertuigen en later ook het getril van walsen, die de grond gelijk maken, heeft gezorgd voor een onrustig nachtje. Harry is dus vroeg wakker en écht wakker. Hij besluit buiten te gaan wachten voor als ze de koffer echt om 5:00 uur komen brengen. Ik check nog even de site en zie dat er nog geen bezorger is toegewezen. Ik app Har dat hij beter naar binnen kan komen. Ik wil na zo'n lange dag en korte nacht nog best wat slapen, maar Harry is net een stuiterbal. Om 7:30 stel ik voor om koffie bij Starbucks hier tegenover te halen. Hij is blij wat te doen te hebben en ik ga nog even lekker liggen. Al snel, misschien te snel, is hij terug met de koffie. We hebben beide een andere mening over wat te doen betreffende de koffer. Harry wil een nieuw afleveradres doorgeven en gewoon vertrekken richting onze volgende stop, Fort Myers. Ik ben bang, dat ze dan de planning aanpassen en we misschien een dag langer moeten wachten op de koffer. Hoewel ik wel een setje schone kleding heb, wil ik toch mijn koffer graag. Om 10:00 moeten we hier uitchecken, dus we besluiten tot dan af te wachten en anders het afleveradres te wijzigen. Even later krijg ik een mail dat er een chauffeur is gekoppeld aan mijn koffer. Met naam, telefoonnummer en zelfs een foto van hemzelf én van zijn auto weten we dus iets meer. De verwachte aflevertijd staat echter pas op 13:45. Maar goed, kunnen we even ontbijten en eventueel langs de boulevard lopen. Als we uitchecken blijkt de receptie nog iets voor ons te hebben. Harry zijn rijbewijs lag nog bij hen onder het kopieerapparaat. Toch niet onbelangrijk, maar we hadden hem nog niet gemist. We gaan bij het OriginalPancake House ontbijten. Hier zijn we al meerdere keren geweest. Harry neemt daar de Applebaby, zoals altijd. Een enorm gevaarte met warme appel. Als we terug bij ons hotel zijn rond 10:15 is er nog geen update, maar juist op dat moment zie ik onze chauffeur met mijn koffer lopen. Perfecte timing dus. We kunnen gewoon richting Fort Myers Beach vertrekken.
Het is ongeveer 2,5 uur rijden en onderweg krijgen we een enorme regenbui. Zo hard dat auto's door het beperkte zich zelfs op de vluchtstrook gaan staan. Het wordt al gauw minder en 20 minuten later rijden we al weer in de zon. De voor ons bekende Estero Boulevard leidt ons Fort Myers Beach in. De brievenbussen bij de prachtige huizen variëren van manatee tot vuurtoren en geeft deze straat een nog leuke aanblik. Ook ons verblijf voor de komende twee nachten ligt aan deze straat. We passeren eerst de Carroussel Inn, waar we vorig jaar januari verbleven. En de Munchbox, dus we weten al waar we morgen ontbijten. We zijn nog wat vroeg, maar we kunnen evengoed onze kamer al in. Hideaway is ook helemaal in style. De vrolijke kleurtjes allemaal en voor onze kamer staat een zitje met houten strandstoelen en ook de kamer heeft veel strand elementen. Het is een vrij bewolkte dag met veel wind. We besluiten over het strand naar de pier te lopen, waar al het vertier is. Ruim een uur lopen is dat. Over het strand droom ik om ooit in zo'n prachtig vrolijk strandhuisje te kunnen genieten van ons pensioen. Halverwege komen we langs een strandtent, waar we besluiten te gaan lunchen. Het is inmiddels half 3 en de pier lijkt nog een eind weg. Zeker als je honger hebt. Ik neem wraps met kip en Harry iets met beef en champions. De ober kwam het brengen en vroeg voor wie de lever met ui was. Hij moet lol hebben gehad om onze reactie. Gelukkig kregen we gewoon wat we hadden besteld en het was heerlijk. We hadden weer voldoende energie om verder te lopen. Eenmaal bij de pier gingen we de souvenierwinkeltjes in. Vorig jaar had ik hier een leuke boei gezien en steeds spijt, dat ik hem niet gehaald heb. Ze hadden hem nog, maar we hebben geen zin om er de rest van de middag/avond mee te sjouwen. We gaan even de pier op, waar altijd wel mensen vanaf staan te vissen. Dit keer vergezeld door 2 pelikanen en een wit ibis-achting brutaal ding. Ze hoopten allemaal op iets mee te pikken, maar helaas. We hebben nog even bij Kilwin's een lekker ijsje gehaald. Door de uitgebreide en late lunch hebben we geen van beiden honger en uiteindelijk gaan we de wandeltocht naar ons motel maar weer aan. Na het douchen nog even voor onze kamer zitten en redelijk op tijd naar bed. Het ritme is nog niet helemaal wat het moet zijn.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.