Het hotel is prima, alleen super gehorig. Het lijkt wel een kartonnen doos.
Ik word wel iedere dag iets later wakker, dat is wel fijn. Mijn oog gaat nog steeds niet goed. Iedere ochtend wordt het dikker en zit er meer vocht in. Het ziet er niet uit, maar voelt ook vervelend.
Ontbijt zit bij dit hotel inbegrepen, maar een continentaal ontbijt is niet altijd top. Hier kon je bagels of brood roosteren en er stond jam, koffie/thee en jus d’orange. In de buurt zit The Original Pancake House, waar we ieder jaar wel gaan eten, vanwege de bijzondere appel pannekoek. We besluiten dan ook maar het hotel ontbijt te vervangen door hier naartoe te gaan. Harry bestelt uiteraard de appel pannenkoek, waarvan de bereiding een half uur in beslag neemt. Geen probleem, hij weet dat het het wachten waard is. Ik neem twee spiegeleitjes en 4 pannenkoeken. Van de 4 kan ik er maar 2 op, maar minder dan 4 is er niet. Ook Harry redt niet zijn hele Apple Baby. Ooit heeft hij hier zelfs de grote uitvoering weggewerkt.
We rijden terug naar het hotel en lopen naar Olas Boulevard. Een gezellig straatje met restaurantjes en winkeltjes, waar we afgelopen mei ook nog hebben gelopen. Door de straatjes er naar toe, zien we weer leuke huisjes. Op Olas Boulevard zit ook Kilwin en zij hebben altijd lekkere koffie en ijs. Misschien iets voor op de terugweg, want nu zitten we nog erg vol. Aan het eind van Olas Boulevard lopen we langs de rivier nog een heel stuk op. De Riverwalk heet het en we zien dat het appartementen complex, waar in mei nog volop aan gebouwd werd, inmiddels klaar is en men met de beplanting rondom bezig is. Er liggen hier overal bizar grote schepen, maar ook lopen de zwervers rond. Een enorm contrast. Ook hier is men volop aan het bouwen. We lopen weer terug en nemen inderdaad een ijsje bij Kilwin’s.
We lopen hierna de hele boulevard af richting strand. Harry voelt de temperatuur van de zee nog even en constateert dat die nog best fris is. Er zijn wel mensen in het water. Het begint een beetje te regenen, dus we lopen maar door.
Het stelt niet veel voor en al gauw lopen we weer in het zonnetje.
We besluiten terug naar het hotel te gaan om vandaar naar Sawgrass Mill te rijden een grote mall in de buurt.
We slagen voor een shirt voor Mike en doen een poging Uggs voor de meiden te scoren, maar dat is niet gelukt. Ik neem weer een fles parfum mee van hier, want in Amerika kost 100ml zo’n $65, terwijl hij in Nederland tegen de €100 is.
We hebben besloten bij de Cheesecake factory te gaan eten. Super lekker, alleen geen plek meer voor een cheesecake als dessert. Dan zien we nog de Ron Jon Surf Shop. Harry is op zoek naar een shirt met korte mouwen om straks in Mairitius in te snorkelen. Uiteraard zie ik ook weer een leuke sweater. Tijd om terug naar het hotel te gaan, voordat ik echt gang krijg.
Terug naar de kartonnen doos, waar ik de buurman letterlijk kan horen snurken. Wij moeten nog even zien, waar we morgen heengaan. We willen weer naar de westkust, maar waar precies maakt niet zoveel uit. We vinden een leuk hotel aan het strand van Venice. Ondertussen ligt de buurman nog steed te snurken. Harry heeft er geen last van en ligt ook al snel te slapen. Ik schrijf nog maar even aan mijn reisverslag en speel een spelletje op mijn telefoon. Vlakbij is ook een spoorweg, waar de hele nacht toeterende treinen langskomen. Als één van de buren het toilet doortrekt, lijkt het wel op onze kamer en de snurkende buurman moet vroeg op en staat om 5:00 uur al te douchen. Laten we maar weer aan de volgende dag beginnen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens