Even rustig opstarten vandaag met de IPad. Er is een app van Mike of we willen bellen als we wakker zijn. Dat doet Harry dus gelijk als hij het ziet. Gelukkig niks bijzonders. We zouden hier voor een nieuw MacBook voor hem kijken, maar op zijn werk is hij ook in de aanbieding, dus hij wilde even overleggen. Op de speaker kunnen we samen even kletsen. Hoe fijn is dat!
Zijn school is begonnen en zijn Minor wordt een opdracht bij de Nederlandse Bank, daar is hij wel blij mee. Hij is aan het werk, dus we kletsen niet lang, maar fijn om even zijn stem te horen.

Het is weer lastig inschatten hoe lang we er vandaag over gaan doen om in Vancouver aan te komen. Mede door de wegwerkzaamheden, waar we weer langskomen en door de Ferry, die we nu vanaf Nanaimo nemen.
Eerst nog even naar het Barkley Café voor een bak heerlijke koffie voor onderweg. Ontbijten doen we dan wel ergens onderweg in Port Alberni. Als we parkeren bij Barkley is het echter veel rustiger dan gisteren en besluiten we hier maar even wat teeten. Een getoaste bagel met Philadelphia is prima. De cappucino is zo heet, dat die evengoed nog mee gaat voor onderweg.
Rond 8:15 rijden we weg en de navigatie geeft dan aan, dat we rond 16:00 pas aankomen bij ons hotel😂🙈
We staan al gauw weer stil bij de wegwerkzaamheden en kunnen lekker genieten van de koffie en de mensen voor ons, die lekker met een hond en een frisbee aan het spelen zijn. Er wordt een flink deel van het rotsgebergte weggehaald en op de borden staat dat het 38,1 miljoen Canadese dollars kost en in de zomer van 2020 klaar is. Geen idee of bedragen en tijden hier net zo flexibel zijn als in Nederland. We kunnen weer en de navigatie geeft inmiddels een aankomsttijd van 14:30, dat scheelt nogal. We twijfelen of we de ferry naar horseshoebay of Tsawassen zullen nemen. Ik denk dat Tsawassen dichter bij ons hotel ligt, maar Harry heeft meer vertrouwen in de navigatie en we volgen de route naar Horseshoe Bay. Als we wederom 93 Canadese dollar afrekenen mogen we aansluiten in rij 9. Ik had op de borden op de snelweg al iets van 13:15 gezien. Het blijkt inderdaad, dat de boot pas over 2 uur vertrekt😴😴
Er zit weer een Market bij met wat restaurantjes, winkeltjes en een Starbucks. Eerst maar een koffietje dan. We lopen wat rond en dan nemen we nog maar wat te eten, dan hebben we dat vast gehad. Harry neemt een hotdog en ik een chili bowl. Leuk voor op de boot💨😂
Eigenlijk zijn die twee uur best snel voorbijgegaan. Er wordt omgeroepen, dat iedereen naar zijn auto moet, omdat we gaan boarden. Drie etages boven elkaar worden geladen met auto’s. Wij staan op de derde en lopen naar boven het dek op. We zitten in het zonnetje, maar op het water is het best fris. Al gauw spot ik een dolfijn. De camara ligt nog in de auto en voor de telefoon zwemt hij te ver weg. Dus ik geniet even gewoon zonder het perfecte plaatje te hoeven schieten. Er is omgeroepen, dat we rond 15:10 aankomen in Vancouver, een tochtje van bijna 2 uur dus. Even later spot Harry de spuitfontijn van een bultrug en als we goed kijken zijn het er zelfs 2. Ze zijn wel wat ver weg. En nog even later weer een bultrug in de verte. We zitten nog even in de zon en in de verte duikt de skyline van Vancouver op, vlak er naast hoog gebergte. Al met al een leuk tochtje, maar blij dat we er zijn. We worden verzocht naar de auto’s te gaan.
Als we afrijden moeten we nog zo’n 45 minuten rijden maar ons hotel, welke buiten Vancouver in Langley ligt. Hotels zoeken was wat lastig als je naar prijs en kwaliteit kijkt. We boeken bijna altijd via hotels.com en omdat we nogal vaak losse nachten boeken zijn we goldmember bij Hotels.com. Als er luxere kamers vrij zijn, krijg je een upgrade. De man aan de receptie vertelde, dat dit het geval was. We krijgen kamer 301 en als we binnenkomen lijkt het wel een balzaal. Lekker veel ruimte en een bed, waarvan ik nog niet weet of ik in de langste of de breedte ga liggen. De ijsmachine staat op de gang wel naast onze kamer, dus hopelijk wordt op de late avond niet al te veel gebruik van gemaakt.
Het hotel ligt wat raar op een soort industrieterrein, maar als je 500 meter loopt en de hoek omgaat krioelt het van de restaurants en winkels. We hebben toen we aankwamen rijden Mr Mikes weer gespot. Het is zo’n 800 meter lopen vanaf het hotel, dus prima te doen. Harry geniet weer van Strongbow bij zijn ribs en ik geniet ook van de heerlijke ribs, maar dan met een icetea.
Als we afrekenen vraagt de ober of we nog plannen hebben. Ik zeg van niet en vraag of hij suggesties heeft. Hij noemt de bioscoop of een ijshockey wedstrijd in het event centrum even verderop. Ook noemt hij een White Rock Pier om nog een ijsje te eten. Dat vinden we wel een plan. We moeten terug naar het hotel om de autosleutels te halen en als we eenmaal boven zijn vinden we het ook wel oke. Ik moet mijn verslag nog maken en Harry verdiept zich in allerlei foldertjes uit de lobby. We hebben hier 2 volle dagen, dus die krijgen we wel gevuld. De pier staat nu voor morgenavond op het programma.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens