Al vroeg op om richting Graceland te vertrekken. Een busje van het hotel bleek je te kunnen brengen. We kregen een nummer mee, wat we konden bellen als we weer opgehaald wilden worden. Toen we op de chauffeur stonden te wachten, kwamen we aan de praat met een vrachtwagenchauffeur uit Californië. Zijn truck was kapot en hij werd eerst bij de garage afgezet. Daarna door naar Graceland. Het voelde voor mij net als een schoolreisje. We kozen de uitgebreide tour met de bezichtiging van de vliegtuigen. 130 dollar mochten we neertellen. We werden eerst naar een filmzaal geleid, waar we een korte film over zijn leven te zien kregen, daarna door naar de busjes, waar je koptelefoon en iPad kreeg voor de tour. Met het busje staken we de weg over en de bekende hekken van Graceland door. We werden snel door de voordeur geloodst, waar het in eerste instantie behoorlijk dringen was. Via de iPad kregen we de tour in het Nederlands te horen. De uitleg was soms erg uitgebreid en we kwamen er pas later achter dat je deze kon doorspoelen. De inrichting binnen was foeilelijk, maar ja, andere tijden en andere smaken. Enorm veel verschillende kamers kregen we te zien en dat nog alleen beneden, want boven is niet open voor publiek. Eenmaal buiten wordt je al gauw geconfronteerd met zijn graf. Na de tour konden we gelukkig nog rustig foto's maken van de voorkant, om daarna met het busje weer naar de overkant gebracht te worden. iPad werd ingenomen en nu door het nieuw geopende museum in. Eerst enorm veel bezittingen, zoals auto's, boten en ander rijdend speelgoed. Daarna een ruimte over zijn tijd in het leger. Het mooiste deel vond ik het laatste, waar alle gouden platen hingen en veel van zijn bekende kleding, grote schermen met beeldmateriaal. Daarna alleen nog naar de vliegtuigen, waar je ook echt in mocht. Het grote vliegtuig had zelfs een slaapkamer met over het bed een riem. Het bordje "stoelriemen vast" heb ik echter niet gezien😜. Het was pas 11 uur en mijn dag kon niet meer stuk. We besloten terug te lopen naar het hotel, echter misten we een afslag, waardoor we niet een half uur, maar anderhalf uur onderweg waren.
Voor de middag stond het National Civil Rights Museum op het programma. Eerst even eten. Vlak voor het museum reden we langs een soort diner, welke er leuk uitzag. Arcade heet het. Er stond een rij, maar als we aan de bar wilde mochten we gelijk gaan zitten. Naast ons zaten twee dames en wat zij hadden zag er lekker uit. Het bleek french toast te zijn met ei, bacon en hasbrow (beetje rösti-achtig). Beste keus, bleek later want het was heerlijk. De french toast smaakte een beetje richting oliebol en er zat ook poedersuiker op. Dit gedoopt in maple-siroop smaakte goddelijk.
Voldaan richting het museum nu. Dit museum is in het Lorraine hotel, waar Martin Luther King is doodgeschoten. Je krijgt een blik in kamer 306, waar hij zijn laatste uren heeft doorgebracht en uiteindelijk op het balkon is doodgeschoten. De tour begint bij de slavernij en het gevecht wat daarna rondom racisme en mensenrechten is gevoerd. Indrukwekkende scenes zijn neergezet, waaronder de bus met aan boord Rose........., die weigerde als donkere vrouw achterin te gaan zitten. Verder hier en daar tv beelden, maar vooral veel teksten op de muur met voorvallen en rechtszaken etc. Zo extreem veel, dat het niet uitnodigde te gaan lezen.
Daarna kan je aan de overkant van de weg in het andere hotel nog kijken waarvandaan geschoten is. Voor 15 dollar p.p. wel de moeite waard om dit stuk geschiedenis mee te pakken. Voor ons bijzonder omdat we op Zanzibar een tour hadden gedaan hoe de slaven in Stonetown werden gehouden om verscheept te worden naar Amerika. Dit was een soort vervolg hierop.
Nu verder Memphis in. Harry had gelezen over een glazen pyramide, waar je naar boven kunt en een wijds uitzicht hebt over de Missisippi. Het was een enorm grote Bass Pro Sport winkel. Hier kan je alles krijgen voor vissen, kamperen, varen en jagen in de breedste zin van het woord. De winkel is super mooi gemaakt met een aquarium binnen en veel opgezette dieren (minder, maar heel Amerikaans). Je kon met de lift naar de top, maar dit kostte $10 p.p. Dat leek ons een beetje veel voor wat uitzicht dus hebben we uiteindelijk niet gedaan.
In het visitor center stond een enorm beeld van Elvis en BB King. Ook ergens buiten nog een beeld van Elvis, maar verder viel de Elvis invloed enorm mee......of tegen, het is maar hoe je het bekijkt. De uitstraling leek veel op die van Nashville, maar hier was het juist extreem rustig. Daarna wilde ik nog even the Sun studio op de foto zetten. Daar waar Elvis cariere ooit begon. Het was wel verder lopen dan we dachten, maar uiteindelijk toch wat leuke foto's kunnen maken. Ook hier binnen kan je weer een tour doen, maar ja de dollars vliegen onze portemonnee uit en zo'n grote Elvis fan ben ik dan net weer niet. Je moet keuzes maken.
We zijn onderhand gesloopt en besluiten terug te gaan naar het hotel. Hier boeken we een super leuke bed & Breakfast voor morgen in Natchez.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens