Het heeft enorm geregend vannacht en omdat het dak van metaal is, hebben we dat behoorlijk gehoord. Als we de deur uit komen spettert het nog steeds een beetje. Iedere keer hoop ik de aapjes weer te ontmoeten, maar helaas. Vandaag weer niet.
Vandaag neem ik voor ontbijt gewoon een wafel met maple syrup, beetje Amerikaans gevoel. Omdat ik nogal honger heb, neem ik er ook nog een omelette met kaas en toast bij en uiteraard verse sinaasappelsap en een kom thee. Harry neemt ook de omlette met kaas en beloofd een kwart van mijn wafel mee te eten. Als Harry gaat afrekenen zegt ze lachend, jullie eten wel veel! En dan te bedenken dat we het thuis doen met een kommmetje havermout. Maar hé, het is vakantie, toch.
Mike heeft gereageerd dat er geen nieuwe VISA kaarten bij de post zaten en hij ligt nu nog te slapen. Ik app nog wel, om nogmaals te kijken, als hij wakker is en dat het een gewone witte envelop is.
Wij laten het weer los en gaan richting de Schildpadden. Het is inmiddels wel droog, maar nog wel helemaal bewolkt. We gaan meteen het water in. Harry roept me binnen 5 minuten en als ik kom, heeft hij er inderdaad één gespot. Een super grote zeeschildpad. Prachtig om hem zo te zien grazen en zo vlak bij de kust ook. Het mooiste is om ze naar boven te zien zwemmen om adem te halen. Ik ben inmiddels naar het vlot gezwommen, wat daar in het water drijft en zit heerlijk te dobberen. Harry heeft weer een nieuwe gespot en is op zoek naar mij, maar ziet niet dat ik op het vlot zit. Even later ziet hij me wel en komt ook op het vlot. Hij vertelt al 4 verschillende te hebben gezien. Als we even op het vlot dobberen komen er steeds meer bootjes van snorkeltrips en er worden al met al wel zo'n 40 toeristen van de boot gedropt. Allemaal op zoek naar de Schildpadden. Voor ons tijd om de andere kant van de pier weer op te zoeken, daar zwemt niemand. Door de regen en de golfslag is er veel zand, wat het zicht beperkt.
Dan maar even boekje lezen op de handdoeken. Gelukkig schijnt de zon niet, want we zijn beiden verbrand gisteren, ondanks dat wij behoorlijke insmeerders zijn. Harry zijn enkels en kuiten en mijn rug. Zonder zon smeren we ook gewoon vandaag. Als de bootjes met toeristen weg zijn, gaan we nog even het water in, maar mét de toeristen zijn ook de schildpadden verdwenen. Onze buikjes geven aan dat het lunchtijd is, dus we lopen weer terug naar ons resort. Er zitten wel wat andere resorts, waar je ook kan eten, maar ja....het eten is goed en lekker.
We nemen dit keer dunne bami met kip en tofu. Normaal is dit ook met garnalen en inktvis, maar die laten wij er uit. De kroepoek smaakt ook heel vissig, dus die geef ik aan Harry. Wederom een heerlijk maaltje met uiteraard een kokosnootsmoothie voor mij en een mangosmoothie voor Harry. We sluiten hem weer af met een kom thee.
Mike appt, dat er écht geen kaarten bij de post hebben gezeten. Harry heeft zich er al bij neergelegd, dat we dan maar vliegtickets moeten boeken, die kunnen we op andere manieren betalen dan alleen met VISA. Eerst nog even snorkelen.
Als we naar het strand lopen, begint het al wat meer te waaien, dus ik zeg al tegen Harry, dat er vast weer regen aankomst. Als we langs de huisjes daar lopen, komen we de aapjes weer tegen. Ze zitten met zijn zessen tussen twee huisjes. We maken wat foto's, maar het is toch nog wat ver weg. Harry wil aan de andere kant van de pier en ik zwem over het koraal een heel stuk mee. Als we verder op zee komen, merk ik dat de golven ruwer worden en ik tik Harry aan, dat ik terug ga. Als ik eenmaal op het strand ben, is de wind veranderd in windstoten en is het weer echt om geslagen. Ik kijk waar Harry is en zie hem nergens meer. Ik gooi onze spullen onder de pier, omdat het ieder moment kan gaan storten van de regen. Ik loop de pier op om te kijken of ik hem zie. Door het snelle omslaan van het weer is de zee inmiddels behoorlijk ruw en ik raak in paniek als ik Harry nergens meer zie. Twee jongens zien mijn wanhoop en vragen of er iets is. Als ik zeg, dat ik met mijn man aan het snorkelen was en hem nu nergens meer zie, blijft de een bij mij en de andere zegt dat hij hulp gaat halen. Even later komt de jongen teruglopen samen met Harry. Van opluchting komen de tranen dan. Als ik het zo schrijf, schiet ik weer vol. Hij is aan de andere kant van de rosten de zee uitgegaan, omdat er tegen in zwemmen geen optie meer was. Het begint ook enorm te regen ondertussen, dus ik bedank de jongens en we pakken onze tas om snel terug te gaan naar onze kamer.
Als we daar komen is er een app van Mike of we VISA willen bellen. Ze hadden thuis gebeld. Als Harry het nummer belt, blijkt het de fraude manager te zijn, die aangeeft dat er verdenking van fraude is met de kaart. Nou, we hebben zelf 20 x geprobeerd om iets te boeken! Leuk dat die afdelingen niet met elkaar communiceren. En hoezo maak je je druk als de kaart toch al geblokkeerd is. Hij verbond ons nogmaals door met de andere afdeling, omdat het probleem nog niet is opgelost. Daar weet ze te vertellen, dat de kaarten donderdag op de post zijn gegaan en dus vandaag moeten binnenkomen. Mike werkt vandaag tot 19:00 dus we moeten wederom afwachten tot morgenochtend. Als het dan nog niet lukt, gaan we maar vliegen ipv met de bus. Vanwege de regen gaan we maar vroeg douchen en daarna voor ons huisje zitten. Harry gaat even op de laptop kijken wat hij gefilmd heeft en ik ga mijn verslagen maar weer bijwerken.
Rond 20:00 wordt het weer tijd voor eten. Als ik dit zo schrijf, lijkt het alsof we niets anders doen. Maar als ik de maaltijden ook nog weglaat, valt er helemaal niet zo veel te schrijven. Ik neem wederom de kip met gember en een kommetje soep. Harry gaat voor de nasi Barat, genoemd naar het resort.
We gaan nog even goed denken, waar onze volgende bestemming naar toe gaat. Harry wil graag naar Penang, maar mij trekt het niet zo, zeker niet na de verhalen van gisteren van het Nederlandse stel. Ik ben bang dat we weer gaan racen, terwijl we nu net tot rust zijn gekomen. Maar hier nog langer blijven trekt me ook niet zo. Morgen moeten we wel wat beslissen, dus we gaan er maar een nachtje over slapen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens