Wederom de moskeee erg vroeg, maar ik raak er blijkbaar al aan gewend, want ik draai me om en ben weer vertrokken. 7:45 gaan we ontbijten, want om 8:30 start onze opdracht van vandaag.
We houden het bij ei en fruit net als gisteren.
Om 8:30 gaan we met de instructeur mee om alle spullen te pakken. Een duikbril, flippers, wetsuit, een gordel met gewicht en een BCD. Dit is je vest met al het duikgerei. We krijgen uitleg over het vest en wat er gebeurt met je lichaam als je naar 12 meter gaat, want dat is het plan van vandaag. We krijgen de do’s en don’ts.
Daarna gaan we wat oefenen in het zwembad. Het ademen uiteraard, water uit je duikbril verwijderen of uit je mondstuk. We zwemmen wat heen en weer om te oefenen met de fles op je rug. Na zo’n anderhalf uur is er tijd voor koffie voor we de boot op gaan. Samen met ons gaan 2 Indiërs, die net hun padi hebben gehaald en een Turkse dame, die bezig is met haar Padi open water en nu voor de derde keer gaat duiken. Het is nogal een drama queen, maar verder wel aardig. Zij gaat samen met ons naar beneden.

Het is maar 10 minuutjes varen naar Turtle Heaven. We doen onze spullen om en aan en moeten ons dan achterover van de boot laten vallen. Door de zware fles op mijn rug raak ik topzwaar en ga bijna te vroeg om. Een instructeur en Harry trekken me gauw terug.
Nou twee vingers op je duikbril, ander hand achter je hoofd en dan maar laten vallen. Het best is wat opgeblazen dus we blijven nog even drijven. Dan gaat de boot weg en laten we ons vest leeglopen en daarmee zakken we langzaam naar 5 meter. Ik probeer mijn oren te klaren, maar mijn rechter oor doet zo’n zeer dat ik bijna in paniek naar boven wil. Gelukkig ken ik de gebaren en geef duidelijk aan, dat ik een probleem met mijn oren heb. Hij duwt me wat omhoog tot het wegzakt voor hij weer wat verder zakt. De pijn komt telkens terug, dus we zakken heel rustig steeds een stukje verder. De Turkse dame hebben we inmiddels verloren, dus we moeten weer naar boven. Ze lijkt niet helemaal fit en heeft overgegeven. De instructeur roept de boot terug en zij gaat weer aan boord. Wij zakken weer, eerst maar 5 meter en dan langzaam door. Mijn oor wordt dragelijk en al gauw zien we de eerste Schildpad liggen op het koraal. Er liggen wat hekwerken, wellicht voor het kweken van koraal. Bij 1 hek ligt een enorm exemplaar. De instructeur laat ons even het hek vasthouden en gaat met Harry zijn GoPro aan de haal. Harry moet zich concentreren op het duiken en niet op het filmen. Al geeft hij de GoPro even later toch even aan Harry. Als we verder zwemmen komen er 2 schildpadden langs ons. Super gaaf om te zien. We zien nog een hele grote vis en clownvisjes. Onze instructeur filmt nog wat en houdt ons daarbij steeds vast. Dan zit het er helaas al weer op en gaan we heel langzaam weer naar boven. Met een stop van 3 minuten op 5 meter diepte. Mijn rechter oor is niet zo fijn, maar was het helemaal waard. Wat een gave ervaring was dit. De boot komt naar ons toe varen en met alle geleerde instructies, weten we wat ons te doen staat. Beginnend bij de gewichten gordel, die wordt aangepakt door iemand op de boot. Na alles te hebben afgepeld gaan we via een trappetje de boot weer op.
We zijn super enthousiast en ik ook wel een beetje opgelucht, want ik vond het best spannend.
De Turkse dame gooit het laatste beetje van haar ontbijt over de rand en dan zijn we weer terug op het strand voor de deur van ons hotel. Op de duikflessen na moeten we ook gewoon helpen sjouwen en opruimen, maar dat is alleen maar leuk en stiekem voel ik me natuurlijk rete stoer nu.
Nu eerst maar even uitrusten op een bedje op het strand. Het is weer goed warm en als we weer gaan snorkelen, doen we allebei een zwemshirt aan. We zijn gisteren met snorkelen behoorlijk verbrand. We gaan wat verder naar links dan normaal en komen onderweg de schildpad weer tegen, die schijnbaar zijn vaste plek heeft hier onder de rots. We zien niet echt veel bijzonders aan vis, maar het koraal is zo mooi hier. Zoveel kleuren en vormen. Er zit wel enorm veel vis en ook veel verschillende soorten, maar we zijn nou eenmaal verwend en zien niks, wat we nog niet gezien hebben.
Nu eerst maar even eten. Dat doen we weer bij de buren. Het meisje van de fooi komt blij aanlopen en verteld dat het fijn is dat we er weer zijn. We nemen nasi met kip. Ik wilde vegetarisch doen, maar er zit een bedelend zwart poesje naast de tafel. Hij pakt een stukje kip uit mijn hand en springt heel slim op een stoel naast ons. Anders komt er natuurlijk zand aan😜
Hij eet niet alles op en ook van een tweede stukje laat hij het meeste liggen. Als we op de rekening wachten, aai ik hem maar even, dat vindt hij wel fijn.
De rest van de middag hangen we een beetje op ons bedje. We zijn toch wel moe van alle indrukken blijkbaar. Even twee keer een korte dip om af te koelen. We videobellen even met Loes, maar met mijn eigen mams lukt dat niet. Loes gaat morgen even de gekko nieuw water geven en de planten doen.

Wij gaan rond 17:00 richting de kamer. Even douchen en dan kunnen we eten.
We gaan vanavond weer naar EGO, want dat was goed bevallen. Harry neemt alleen wat anders, want die kip met kop en poten vond het toch niet zo gezellig. Vandaag nemen we beiden kip kebab en Harry neemt weer een strawberry daiquiri, twee dus vanwege de happy hour.

We verheugen ons al weer op de heerlijke cappuccino, maar helaas, hebben ze geen koffie meer. 😟 een beetje teleurgesteld zijn we wel. Ik neem daarvoor in de plaats ijs, maar die is lang zo lekker niet als de cappuccino.

We lopen weer terug en de jongens van het restaurant van donderdag groeten ons vriendelijk en zeggen “tot morgen”. Ik ben bang dat we morgen weer bij EGO belanden, maar vragen dan wel eerst of ze nog koffie hebben😂😂

Terug in de kamer kijken we toevallig waar Mike uithangt en die blijkt vlak bij ons huis te zijn. We video bellen hem en blijkbaar blijft hij het weekend in ons huis. Hij had zelfs krekels meegenomen voor de gekko. Joery komt morgen bij hem brunchen 😃. Fijn om hem even te spreken en we vragen hem oma even te bellen, zodat zij morgen niet hoeft te komen.

Dan even nog mijn verslag afmaken en de filmpjes kijken van het duiken. Er zit wel wat leuks tussen, kan ik verklappen.
Morgen ons laatste dagje hier voor we maandag naar het andere eiland hoppen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens