Vanmorgen al vroeg wakker. Om 7:45 zitten we dan ook al aan het ontbijt. Je wordt altijd uitgebreid verwelkomd en als de serveerster vraagt hoe het gaat vandaag, geven we aan dat we een beetje verdrietig zijn, omdat we vandaag weggaan. Als ze terugkomt zegt ze dat ze ook verdrietig is en niet wist dat we vandaag al weggaan.
We gaan nog even voor ons huisje op de bank liggen, want we moeten ons om 10:30 pas melden in de haven. Ik leer nog wat en Harry betaald de rekening van de afgelopen 4 dagen.
Iets meer dan €220,00 voor 4 dagen lunch, diner, drinken over de hele dag en het fietsgebruik.
We nemen afscheid van iedereen en Herman vraagt of we Facebook hebben. Hij zoekt zichzelf even op op mijn telefoon en nu zijn we vrienden😂😂 een foto van ons drietjes moeten we met hem delen. Ze vragen allemaal wanneer we weer komen. Nou, misschien volgend jaar met Giel en Manon. De mensen hier zijn erg bijzonder aardig en we krijgen allebei een dikke hug van Herman voor we weggaan.

We lopen binnen 10 minuten naar de haven en registreren ons in het kantoor van Blue water Express. Daar horen we dat de boot wat vertraagd is en pas rond 12:15 zal vertrekken, in plaats van 11:35. We moeten ons om 12:00 weer melden bij het kantoortje. Gelukkig mogen we de rugzakken daar buiten laten liggen.
We gaan maar even wat te drinken scoren, want het is vandaag weer erg warm. We bestellen koffie en wat fris. De koffie is erg lekker, maar ik heb een beetje last van mijn maag en de koffie valt niet zo goed, dus Harry heeft nog een bakje cappuccino erbij😇
Dan lopen we maar naar de haven en zoeken een plekje in de schaduw en met de wind van zee is het prima uit te houden. We schrijven nog wat in het zand voor een foto. Het is een komen en gaan van boten en het blijft een chaotisch gedoe.

Harry moet van al dat drinken nog plassen en wil dat eigenlijk het liefst in ons hotel nog doen. Hij loopt dus even terug. Ze raken daar meteen in een soort paniek en denken dat hij wat vergeten is. Als hij klaar is stellen ze hem voor een fiets mee te nemen, die halen ze dan later wel weer op. Maar we hebben nog zat tijd, dus hij loopt weer terug.
Dan gaan we ons maar melden bij het kantoortje. De man zegt dat we de tassen niet hoeven te dragen, dat doen zij. Harry neemt alleen ook gewoon een rugzak. De tassen worden vast op de steiger geplaatst, maar wij mogen er niet langs, want er gaat een andere boot boarden.
Nog wat later dan verwacht komt dan ook onze boot binnenvaren. Het in-en uitstappen is zo gebeurd. We maken nog een tussenstop op Lombok na 10 minuten varen en dan een vaart van 1,5 uur naar Bali. Wij moeten dan nog een ietsje verder varen voor een tweede stop op Bali. Al met al een beste reis.
Als we aanmeren moeten we een stukje lopen naar het kantoortje van Blue water Express en daar kunnen we wachten op onze bagage, die wordt even later gebracht met een klein vrachtwagentje. We worden met nog een stel in een auto gezet en dan gaan we op pad. De chauffeur spreek geen Engels en het andere stel ook niet. Het wordt dus een heel ongemakkelijke rit. Het verkeer staat gelijk muurvast en onze chauffeur kan daar blijkbaar niet zo goed tegen.
Na 8 dagen alleen maar paard en wagen en fietsten, is dit wel weer even omschakelen. Harry kijkt even op Google en die geeft aan, dat het met deze drukte ongeveer 30 minuten is.

We komen aan bij ons hotel en krijgen een welkomst drankje, terwijl de receptionist ons incheckt, kopietje maakt van de paspoorten en uitlegt, hoe laat het ontbijt is en wat we moeten betalen. Helaas doen allebei de pasjes het niet. Hij zegt, dat we morgen wel kunnen betalen. Eventueel contant ruim 4 miljoen afrekenen. 😁

We merken allebei, dat we nog niet zo kunnen omschakelen. De mensen zijn vriendelijk, maar toch anders en het hotel is een stuk minder leuk.
We besluiten naar het winkelcentrum te lopen op zo’n 45 minuten lopen. We hebben aan boord wel genoeg gezeten. Het is een soort mall “the beachwalk” en als we aankomen staat er controle en moeten we blijkbaar een mond masker op 😷. Dat wisten we niet, maar gelukkig kunnen we er aan de overkant 2 scoren. Al balen we wel weer van dat stomme ding en dan vooral met deze warmte. Ook moet je een app hebben, waar vooraf alle gegevens al instaan. Dat had Harry gelezen, dus die app hebben we. We moeten een QR code scannen en aangezien ik geen internet heb, doet die van mij niks, maar dat zien ze niet eens. Beetje overdreven gedoe hier nog. We gaan naar de derde verdieping, want daar schijnt het foodcourt te zitten en wij hebben vanmorgen om 8:00 voor het laatst gegeten. Inmiddels is het 17:00 geweest. Boven is een soort terras wat uitkijkt op zee. De lucht heeft alleen zo’n aparte kleur, dat we allebei eerst denken dat het een poster of wandschildering is.

Ik merk dat we allebei wat grumpy worden, omdat alles een beetje tegenvalt. Ook het foodcourt. Dan maar even een ijsje scoren bij Coldstone, onze favoriet uit Amerika, die hier ook zit. Nou kennen ze onze favoriete smaak hier niet. We weten ongeveer wat er allemaal doorheen zit, maar de amandelen zijn ook op, zien we. Dan maar een andere keer. We kunnen nu toch beter eerst gewoon eten. We besluiten terug te lopen langs het strand en daar maar ergens te eten. Dat valt nog niet mee, maar uiteindelijk belanden we ergens op een zitzak met eten. Er zitten hier allemaal dezelfde soort tentjes naast elkaar. Gezellig aangeklede terrassen op het strand en live muziek erbij.
Het lijkt dan ook wel een soort quiz, dat ze drie nummers door elkaar draaien en jij moet raden welke nummers het zijn😂😂
Uiteindelijk is het best gezellig, maar willen we allebei erg graag douchen en een eind maken aan deze dag. De omschakeling van de Gili eilanden naar hier is gewoon erg groot. Gewoon weer even wennen. We gaan er een nachtje over slapen en vinden morgen de relax stand wel weer.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens