Vandaag hebben we nog een dagje Daaibooi gepland, want dat is gisteren wel bevallen.
Harry is wat fitter opgestaan, dan dat hij naar bed ging, dat is ook wel fijn.
We besluiten onderweg te stoppen bij een supermarkt om iets van bananenbrood te halen als ontbijt op het strand. Uiteindelijk is het iets met kokos geworden, maar ook prima. Ook nemen we nog wat noten repen mee, zodat ik niet aan de patat hoef vanmiddag. Harry hoopt nog op zijn broodje tonijn.

Onze navigatie is ook een beetje de weg kwijt het geluid loopt zo’n 400 meter voor op het beeld en de werkelijkheid. Maar uiteindelijk komen we er wel en is het al behoorlijk drukker dan gisteren.
We gaan meteen maar snorkelen, want de bedjes staan nog binnen en het loket gaat pas om 10:00 open. Het zichtbaar wat minder dan gisteren en we zien ook niet zoveel aparte vissen.
Wel veel enorm grote vissen en vooral de papagaaivissen zijn natuurlijk prachtig.

Het is nog behoorlijk bewolkt en in het water zelfs een beetje risjes, dus we gaan toch maar weer naar de kant. Harry gaat vast in de rij voor bedjes en ik dobber nog wat langs de rand, waar het wel lekker is.

Harry haalt gelijk ook even koffie en we eten onze kokoscake op. Dan nog maar even snorkelen. Nu zien we wel weer een zeeschildpad, maar die verdwijnt al gauw in het troebele water en we zijn hem kwijt.
Maar weer even liggen dan. Harry gaat zijn broodje tonijn scoren en vandaag hebben ze gelukkig nog. Hij is ook de moeite waard. Huisgemaakt met appel rode ui.

Als het wat gezakt is gaan we weer op jacht naar schildpadden. Al gauw zien we er weer 1. We hebben onderhand de route door. Ze zwemmen steeds richting het kleine baaitje aan de rechterkant van het strand. Ook deze verdwijnt naar binnen en daardoor uit het zicht.
als hij weer naar buiten komt zwem ik een heel eind met hem mee. Harry was al een heel eind mee naar binnen gezwommen en haakt af. Als we weer in de buurt van open zee komen, laat ik hem ook gaan en zwemmen we terug naar het strand. De steenvis, die we gisteren zagen ligt nog of weer op precies dezelfde plek. Harry duikt even naar beneden en legt hem nu wat beter vast.

Ik heb de smaak te pakken en ga nog een rondje. Harry geeft me zelfs de GoPro mee en gaat zelf op het bedje liggen. Wellicht nog niet helemaal fit. Ik oefen wat in het ondiepe met de GoPro en al gauw spot ik een zeeschildpad. Ik volg hem het ondiepe deel in en ben hem dan in het troebele water kwijt, maar ik weet dan hij er ook weer uit moet komen, want het is een soort baaitje. Ik laat de GoPro lopen en wacht gewoon tot hij terugkomt. Dan volg ik hem weer en na een tijdje komt er van links een tweede schildpad aan, die de andere volgt. Als een kind zo blij zwem ik een stukje met ze op. Dan tikt de een de ander van achter aan en geven ze gas en moet ik ze laten gaan.
Als ik terug zwem vraag ik me af of ik het Harry zal vertellen of hem vanavond zal verrassen als we de filmpjes kijken. Maar hij gaat hoe dan ook vragen of ik wat heb gezien en liegen kan ik niet.

Daarbij geeft mijn glunderende hoofd al veel prijs. Zo trots als een pauw loop ik het strand op. Helemaal blij en kan niet wachten tot ik het resultaat zie. Harry zegt, dat hij het ook op zijn telefoon kan afspelen. Nou snel kijken dan…….
Ken je dat, dat je filmt als het niet moet en niet filmt als het wel moet😩 mijn mooie ervaring met de schildpadden kan ik niet eens met Harry delen. Blij dat ik ze zag, maar wel erg teleurgesteld dat ik het niet heb vastgelegd.
Dan toch nog maar weer terug het water in en Harry gaat mee. In de baai is net een vissersbootje teruggekomen en ze maken de vis gelijk schoon. De resten gooien ze in het water en daar komen de schildpadden ook op af. Ik zie er 1 het baaitje ingaan, maar heb geen zin om zelf ook tussen het visafval te zwemmen en daarnaast is het daar erg troebel. We wachten hem wel weer op.
Even later verlaat hij of zijn inderdaad het baaitje en ik volg een stukje, want nu heb ik de GoPro nog.
We zijn er voor vandaag wel klaar mee en gaan nog even opdrogen en lezen. Rond half 6 rijden we weg en we hebben besloten onderweg bij de Pizzahut te eten. Daarnaast zit een Baskin Robbins, wat een bekende ijsketen is. Harry krijgt zijn pizza niet op en ik mijn pasta ook niet. Baskin Robbins blijkt dicht, dus we hoeven niet te twijfelen of we nog wel een ijsje willen.
Harry is echter enorm misselijk van de pizza en heeft er de rest van de avond plezier van.
We nemen nog een bakje koffie in ons nieuwe huis en dan lekker douchen.
We bekijken nog even de rest van de filmpjes, maar na gisteren zal het niet gauw mooier worden. Nog een thee voor mij en een antigrippine voor Harry en dan maar naar bed.
Harry zei tot morgen bij het inleveren van de bedjes, dus mijn verslag van morgen zal niet veel nieuws brengen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens