Om een uurtje of 6 ben ik klaarwakker, gelukkig zonder hoofdpijn dit keer. Harry is ook al wakker, dus ik ga maar even op de IPad, slapen gaat nu toch noet meer lukken. Vanaf 7:00 uur kunnen we ontbijten, dus rond kwart over 7 gaan we richting de ontbijtzaal. De zon is zelfs nog niet helemaal op, dus buiten is het nog wat frisjes. Gelukkig is er nog plek binnen. Vandaag een pannenkoek van Donald Duck genomen, voor de afwisseling. De koffie is hier prima en de rest van het ontbijt is voor een continetal breakfast best oké.

Koffers pakkken stelt niet veel voor, dus om 8:15 uur rijden we uitgecheckt weg voor een behoorlijk ritje naar Talahassee. Aangezien ik vandaag hoofdpijnvrij ben, rij ik het eerste stuk maar. We hebben voor een tweede bestuurder niet voor niks $150 afgerekend.
Orlando is altijd druk qua verkeer op welk tijdstip van de dag dan ook. We hebben de route ingegeven met het vermijden van tolwegen. Daardoor rijden we het eerste stuk veelal binnendoor en dat rijdt altijd wel leuk. Je hebt dan genoeg te zien. De mevrouw van onze navigatie heeft waarschijnlijk wel lol gehad op het Blueberry festival, want ze is haar stem kwijt. Wat we ook doen de navigatie werkt niet echt. Hij geeft wel de route aan, maar niet na hoeveel mile je weer links of rechts moet. En aangezien er ook niks gezegd wordt moet je erg op het kaartje letten en dat is best onprettig. Harry wordt er wat kribbig van. We besluiten even bij McDonalds een koffietje te doen, zo kunnen we met de WiFi daar zoeken of we online iets kunnen vinden om de navigatie te fixen. Daar is niet echt wat te vinden en bevestigd alleen maar, dat we niks verkeerd doen. Maar Harry is niet voor niks een man, dus wil nog één ding proberen. Alles helemaal uit en de route opnieuw starten. En ja hoor hij doet het weer. Harry gaat nu rijden, want ik ben het na 2,5 uur en wat gemopper van Harry wel zat. We besluiten iets voor Talahassee nog even te lunchen, dan hebben we dat vast gehad. Het is een beetje onbewoond gebied, maar uiteindelijk zien we een Subway verschijnen op de borden en besluiten er daar maar even af te gaan. Met volle buik het laatste stukje richting Talahassee.

Als we half 3 aankomen bij de Comfort inn & suites blijkt onze kamer nog niet klaar. Of aan de paniek in haar ogen te zien, weet ze niet hoe ze moet inchecken en is degene die dat wel weet even weg.

Onze eerste tank is ook bijna leeg gereden. De benzine kost hier $2,59 per gallon. Bij Orlando was dat $2,75. Best een verschil. We gaan dus eerst maar even tanken aan de overkant. Harry gokt op $30, wat je hier altijd vooraf binnen moet afreken. Met de creditcard geeft altijd problemen, omdat je ter verificatie altijd je postcode moet invoeren. Harry heeft behoorlijk goed gegokt en met $30 zit de tank weer helemaal vol.

We rijden maar weer terug naar het hotel en iets voor 3 uur lopen we naar binnen en kunnen we inchecken. Kamer 308 dit keer. Op de eerste verdieping zijn ze volop aan het renoveren. Maar we zullen hier alleen ‘s nachts zijn, dus de overlast zal mee vallen.

Daarna rijden we maar naar de stad. We kunnen tot vlak bij het festival terrein komen en duiken daar een parkeergarage in. Het is even zoeken hoe we straks moeten betalen, want nergens zijn automaten. Als Harry het aan een andere bestuurster vraagt, zegt ze dat er normaal iemand bij de slagboom in het hokje zit, waar je aan moet betalen. Nou ja we zien het straks wel, ala we weggaan.

We lopen langs het terein en de eettentjes ruiken nu al lekker. Ook op het podium zijn ze aan het soundchecken. Het duurt nog bijna 2 uur, dus wij lopen eerst richting een park. Aan de andere kant van de stad is het verkeer een chaos, omdat veel wegen vanwege het festival zijn afgesloten. We gaan in het park even lekker op het gras liggen. De zon brand behoorlijk. Ik wilde de tijd doden met een bakje koffie, maar helaas, dat bleek lastig. In deze buurt zitten enorm veel overheidsgebouwen en geen winkels of horeca. Dan maar even relaxen.
Rond 17:30 lopen we terug. Het begint om 18:00 uur. We leggen de rugzak eerst maar in de auto en knopen de extra truien wel om ons middel.
Dan zien we dat ze inmiddels $5 vragen aan iedereen die inrijdt. Bij het uitrijden staat de slagboom nu open. Opgelost dus.
Ik heb al een beetje honger en haal een funnelcake. Harry wacht nog even, maar regelt wel een adult bandje, zodat hij alcohol mag bestellen. Zijn ID werd werkelijk gecheckt😂
Hij koopt ook bonnetjes voor 4 glazen alcohol. Ik hou het bij een cola, want ik rij dan terug.
Op het podium staat een lokale band van 50-plussers niet onverdienstelijk te rocken. Highway 85 heten ze en komen uit Tallahassee zelf.
Daarna speelt Tyler Reeve ook prima en de sfeer is ronduit gezellig. Hier en daar wat mensen op campingstoeltjes en alle leeftijden zijn aanwezig. Harry eet ook nog een Philly Steak en maakt tussen door zijn bonnetjes op. De witte wijn smaakt hem blijkbaar goed.

Dan waar iedereen op wacht, Chris Jason. Het publiek gaat helemaal los en het is echt een feest geworden. Super gezellig en fijne muziek.
Wij blèren ook nog een nummertje mee en dan iets voor 22:30 is het over. Een geslaagde avond was dit en maakt de flop van het blueberry festival helemaal goed.

Nu in de drukte maar het hotel zien te komen. Met wat afgesloten wegen, valt dat nog niet mee. Toch zijn we vrij snel weg.
Nu lekker naar bed, want het is inmiddels bijna middernacht en wij zijn ook geen 18 meer.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens