Wederom een onrustig nachtje en ik spring om 6:30 uit bed om lekker te ontbijten. Ik heb dan al wat gelezen en spelletjes gedaan op de IPad.
Ondanks het vroege tijdstip is het al druk in de ontbijtruimte. We zijn op elkaar ingespeeld. Harry roostert brood en ik pak de koffie en jus d’orange.
7:30 zitten we in de auto voor ons ritje naar Banff, de volgende bestemming. We hebben de Gypsy App op de telefoon, die dmv gps precies weet, waar je rijdt en de daarbij behorende informatie geeft. Op zich wel grappig.
Ik denk dat ik in de verte rookwolken zie van een behoorlijke brand, maar als we dichterbij komen blijkt het lage bewolking in een dal te zijn. We rijden tegen de Rocky Mountains aan, dus het uitzicht is top. Binnen twee uur zijn we in Banff. We kunnen pas om 16;00 uur de kamer in, maar we vragen of we de auto vast mogen parkeren en gaan een bakje koffie scoren. De koffie is hier, in tegenstelling tot Amerika goed te drinken. We hebben korte broeken aan, maar het is maar 5 graden dus best koud als we even naar het visitors centre lopen. We hebben besloten vandaag Johnston Canyon te bezoeken, dar is een trail van 5,7 km, maar het is geen rondje, dus je moet de zelfde route terug. De twee andere kortere routes pak je gelijk mee. De lower en upper fall.
De auto’s staan al langs de weg geparkeerd, maar als we bij de ingang van de parkeerplaats komen wenkt ze ons, want er gaan net wat auto’s weg.
Het begin van de route is mooi, maar erg druk. Zoals de namen al voorspellen komen we langs 2 watervallen. Niet enorm hoog, maar wel heel krachtig. Er staat een rij voor een fotomomentje en wij sluiten heel toeristisch ook maar aan. Dan door met de laatste trail en al gauw wordt het rustiger. Harry vindt het dan ook tijd om de bearspray binnen handbereik te hebben. Alleen hebben we de tyraps nog niet verwijderd en dat gaat zonder hulpmiddelen ook niet echt. Af en toe komen we tegenliggers tegen en soms dragen ze een bel aan hun rugzak, om de beren te waarschuwen dat ze er aan komen. Het advies is namelijk om voldoende lawaai te maken, zodat een beer niet opeens schrikt en onvoorspelbaar gedrag vertoont. Deze trIal is een behoorlijke klim, dus mijn gehijg waarschuwt ze wel😜
Aan het eind dalen we weer heel snel en komen bij een open ruimte met wat poeltjes water in verschillende kleuren. Ook loopt hier nog een snelstromend watertje. Rondom prachtige bergen. Al met al een magische plek. We looen wat rond maken wat foto’s en gaan even op een bankje een notenreepje eten. Hier ziet Harry een ijzerdraadje aan een hekje en weet zo toch de tyrap los te krijgen Tijd dus om aan de terugweg te beginnen. Nu moeten we het eerste stuk behoorlijk stijl omhoog en ik gooi er dan ook menige krachtterm uit. Toch gaat de terugweg behoorlijk sneller. Rond een uurtje of drie staan we weer beneden. Harry moet enorm plassen, want er waren geen gelegenheden onderweg, aangezien hij niet zo’n bomenzwaffelaar is. Dan besluiten we nog even een koffietje te doen. Onderweg hebben we maar 2 eekhoorns gezien en een paar vogels, dus onze wildscore is erg laag.
Aangezien mijn benen op zijn besluiten we maar een stukje te rijden op de hoop nog een beer tegen te komen.
We rijden richting Lake Louise en stoppen bij een paar mooie viewpoints.
Na een stukje rijden besluiten we te keren en naar het hotel te gaan. Het is inmiddels 16;00 uur geweest, dus we kunnen er in. De parkeergarage zit onder ons hotel en de roldeur gaat met een code open.
We checken in en krijgen kamer 168 op de begane grond. Een prima kamer, waar we drie nachten zullen verblijven. Het hotel ligt aan de hoofdstaat. We trekken even een lange broek aan, want het zal wel behoorlijk afkoelen vanavond. Eerst maar even eten, want we hebben geluncht met een norenreepje en ik lust wel een maaltje. We belanden bij een Mexicaans restaurant, maar in plaats van taco’s neem ik gewoon lekker steak en Harry pulled pork. En omdat jet hotel op loopafstand zit neem Harry een appelcider. Of twee eigenlijk. Ik heb nog steeds niet in de pooierbak gereden. Misschien wil ik er niet in gezien worden😅
We moeten 78 Canadese dollar afreken, wat zo’n €53 is.
Dan lopen we nog even naar het einde van de hoofdweg, waar een soort bloementuin is bij een mooi huis, welke nu gerenoveerd worst en dus in de steigers staat. We maken wat foto’s en lopen dan weer terug. We zien nog een bordje met surprise viewpoint 1,2 km. Nou dat kunnen we nog wel doen. Het blijkt een plek te zijn met uitzicht op een kasteel, wat een hotel is. Dezelfde weg weer terug, dus weer 2,4 km op de teller. We lopen het straatje weer terug naar ons hotel, waar we nog even koffie gaan drinken. Je kan nog steeds buiten zitten.
Dan halen we bij de supermarkt aan de overkant even voorverpakte broodjes, want we willen morgen vroeg op stap om misschien de zonsopkomst mee te pakken bij Lake Louise. We gaan geen wekker zetten, maar gezien mijn afgelopen nachten, moet het geen probleem zijn. Al wordt je wel lekker rozig van de hele dag in de zon. Zonder wild maar toch weer een dag met een gouden randje. We maken weer een hoop mooie herinneringen samen.
Nu douchen, beslag schrijven en slapen. Zien wat de dag ons morgen weer gaat brengen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens