Harry heeft heerlijk geslapen. Als hij wakker is gaan we ontbijten. Op het pad naar de voorkant stikt het van de zwart gele rupsen. Die waren er gister ook al veel maar nu moet je echt uitkijken waar je je voet neerzet. We worden geroepen door een klein katje, dus die eerst maar even aaien. Elke keer als we verder lopen, komt hij ons weer als een afgeschoten kanonskogel voorbij. Hier hebben ze weer van die katten met zo’n rare kromming in een te kort staartje.
Er is een buffet, maar wij hebben zonder ontbijt. Uiteraard kunnen we tegen betaling van 250 Rupia per persoon ook eten, maar het is best druk en we besluiten op zoek te gaan naar een ander stekje. De plassen zijn redelijk opgedroogd en de zon schijnt lekker.
We belanden bij la Moomba. Hier een ontbijtje voor 50 rupia. Harry fruit met yoghurt en ik ga voor eitjes en toast met Lombok koffie. Vooral niet leegdrinken, want onderin ligt een dikke laag koffieprut.
Al met al niet echt een traktatie, maar ja, we hebben ontbeten en kunnen terug om op snorkeltour te gaan en te ontdekken wat er voor ons hotel allemaal te zien is in zee.

Eerst even twee heerlijke bedjes scoren en dan plonzen. Er liggen wat bootjes verderop, dus we weten hoe ver we ongeveer moeten.

In het begin is er veel zand wat opgeworpen wordt door de golven en is het zicht heel slecht. Hoe verder we komen hoe helderder het water. Er is veel en mooi koraal 🪸
De hoeveelheid vis valt een beetje tegen, maar misschien zijn we ook wel heeeeel erg verwend. Als we na een uurtje teruggaan zwem ik in het niet zo heldere deel bijna tegen een enorme schildpad. Hij kijkt me aan maar gaat gewoon verder met grazen.
Als ik Harry wil roepen is hij veel te ver bij me vandaan en omdat het water zo troebel is, ben ik de schildpad nu zelf ook kwijt.
Vanaf de bedjes zien we wel overal kopjes boven water komen om adem te halen. Er zitten er blijkbaar genoeg. Wij blijven nu maar even liggen.
Rond half twee doen we nog een rondje. Het zicht in het begin in nog slechter, dus we flipperen meteen door naar achteren en daar is het zicht weer prima. Na een tijdje spotten we zelfs een schildpad en zwemmen gezellig een eindje met hem of haar mee.
Dan is het wel tijd om te lunchen. Dat kan lekker op het strand en we hebben beiden een heerlijke salade. Harry met tonijn en ik een fruit salade. Voor het vakantiegevoel neemt Harry en ook een kokosnoot bij.

Weer even uitbuiken op de bedjes en dan wordt het langzamerhand weer donker en we horen het in de verte al weer rommelen. Op zich liggen we prima onder de parasol, maar als het wat harder gaat spetteren gaan we toch maar richting de kamer. Het lijkt mee te vallen dus we plonzen nog maar even in het zwembad bij meneer Spin, die nog heerlijk op zijn plekje zit.
We gaan dan toch maar douchen en drinken nog wat hier in het restaurant en spelen een potje Lama. Harry is wat teleurgesteld, want zijn strawberry daiquiri doet niet mee in de Happy Hour. 😬😂
Ik hou het bij een cappuccino, die doet sowieso niet mee.
Dan gaan we maar weer richting het drukkere gedeelte om wat te eten. Dit keer La Cala, waar het behoorlijk druk is. Dat beloofd wat! We moeten zelfs even wachten op een tafeltje, maar kunnen bij de ligbedden wachten en alvast wat te drinken bestellen. Harry gaat nu dan maar voor zijn tweede strawberry daiquiri.
Als we hier toch zitten, nemen we het er maar goed van. Het voorafje is al veelbelovend en uiteindelijk hebben we heerlijk, maar veel te veel gegeten. We gaan rollend weer terug naar ons eigen plekje, waar we even heerlijk van de airco genieten, want er staat weer geen zuchtje wind en het is plakkerig warm 🥵
Ergens willen we ook nog een dagje Gili Air doen. Misschien morgen maar even een boot reserveren. Nu eerst hopen op een lekker nachtje slapen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens