We volgen ons standaard ritme. Rond 7:00 uur ontbijten en lekker vroeg op het strand. Vandaag ga ik mee snorkelen, heb ik besloten. We staan op de lijst van 15:00 uur, dus voorlopig hebben we nog even. Het weer is inmiddels wel wat beter maar er staat een stevige wind. We willen in de ochtend gaan peddleboarden, maar vanwege het lage water kan dit pas in de middag. Er staat een behoorlijk windje en de zon lijkt anders dan afgelopen week, want ineens waren we gisteren alle vier een beetje verbrand. We smeren dus volop vandaag. Ook blijft het lastig om genoeg te drinken hier. De icecoffee is lekker en we hebben altijd een liter fles water naast ons bedje staan, maar toch. Tijdens de lunch, welke we altijd aan het strand gebruiken, is er een gitaarspelende zanger. Qualitatief niet ban hoog niveau, maar het geeft wel een leuk sfeertje. Bijna iedere middag hebben ze het heerlijke kokosijs hier, waar we mee afsluiten. Als we gaan snorkelen, vaart de boot naar een andere plek dan normaal. Volgens Giel en Harry is het veel minder mooi, zeggen ze als we er uit komen. We mogen zo’n 30 minuten snorkelen en worden dan weer terug gevaren naar de steiger. Na die 30 minuutjes had ik het al best heel koud, want het zeewater is niet heel aangenaam qua temperatuur. Als we terugkomen zit daar de man die normaal met Harry en Giel meegaat en vraagt hen hoe het was. Als Harry aangeeft teleurgesteld te zijn, zegt hij dat ze morgen weer moeten gaan en dat hij wel regelt dat het dan goedkomt. Ze boeken dus gelijk voor 10:00 uur. Peddleboarden zit er niet in want de jongen zegt dat we vanwege de wind in Madagaskar uit gaan komen.
We gaan nog maar even liggen en wachten tot de zon weer ondergaat of er weer een buitje aankomt.
Terug in de kamer ligt deze weer vol bloemetjes. Bloemen van de bougainville op bed. Chinese roos op de handoekrollen en her en der nog wat gele bloemen en een bosje gemengd op het bureau. De eerste week gebeurde dit helemaal niet en nu iedere dag. En ja, vorige week legden we ook fooi neer. Rond een uurtje of 19:00 weer eten en Harry geniet hier volop van de witte wijn. Na het eten maar weer een kopje koffie en weer op tijd naar bed. Het lijkt bijna saai, maar wij vinden het heerlijk en volgens mij vinden Manon en Giel het ook wel oké zo. We komen in ieder geval behoorlijk tot rust. Al lijkt het voorlopig of we alleen maar meer moe worden. Gauw naar bed dan maar.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens