Vanmorgen werd ik wakker. Helemaal klaar voor een nieuwe dag, maar de dag was nog niet klaar voor mij. Toen ik op de wekker keer was het pas 2:15 uurš±
Even plassen wat drinken de reacties op pindat lezen en dan toch maar weer proberen nog wat te slapen. Na een paar keer wakker te zijn ga ik er om 6:00 uur dan toch maar uit. Ik zag de kamer oplichten en wilde een foto maken van het onweer. Het regende behoorlijk en een flinke onweersbui hing boven ons.
In de vette regen rijden we een uurtje later richting IHop om de hoek om te ontbijten. Ik verheug me al op de 2x2x2, 2 eieren, 2 pannenkoeken en 2 strips bacon. Harry gaat voor de eggs Benedict, nieuw op de kaart. De ober is erg snel en vriendelijk, maar heeft zijn haar vandaag gedaan met het frituurvet van gisteren.š±š
Bordje leeg, buiken rond en daar gaan we dan, richting Disney Hollywood Studio’s.
We kopen de kaartjes en moeten dan nog 20 minuten wachten tot het park open gaat. Dit in de regen tussen alle poncho’s.
We weten eigenlijk niet of we hier ooit eerder zijn geweest nog met Mike en als we binnen zijn gaan we op zoek naar het Star Wars gedeelte. De eerste attractie heeft storing en is dicht, dus we nemen de volgende, waar de rij maar 5 minuutjes is. Deze attractie hebben we laatst in Parijs al gehad. Het is hier een soort Star Wars stadje en zoals we van Disney gewend zijn, heel mooi opgezet. De volgende attractie geeft een wachttijd van 60 minuten aan, maar blijkt uiteindelijk een half uur. Zelfs de rij is een feestje vooral voor Harry, want het is allemaal zo uit de films.
Om 10:30 breekt dan ook het zonnetje door. Even lekker genieten met een bakje koffie op een bankje. Al met al heerlijk om uit te brakken na de dag van gisteren.
Harry checkt steeds op de app of de Star Wars attractie al open is. Rond een uur of 2 hebben we het wel een beetje gezien, maar blijven hopen dat het nog gaat lukken.
We besluiten nog een achtbaan te pakken, maar hier staat een rij van 2 uur. We gaan toch maar op de hoop dat daarna de Star Wars attractie open is. Als we een half uurtje in de rij staan, horen we iemand zeggen, dat de Rise of the resistance open is. We klimmen uit de rij en helaas is de attractie aan de andere kant van het park. De app heeft inmiddels een wachttijd van 120+ aan. Harry is al lang blij dat hij open is, dus vooruit. We staan gelukkig overdekt als er ook nog een enorme onweersbui overkomt.
De rij schiet voor geen meter op en na zo’n twee uur komt een vrouw naast ons erachter dat de rij inmiddels 6 uur is. Geen idee dus hoe lang we nog moeten.
Maar ja, in goede en in slechte tijden hè, dat heb ik nou eenmaal beloofdš
Na 3,5 uur zijn we eindelijk aan het eind van de rij. En als je uitgaat van 6 uur valt het enorm meeš
Je komt in een soort spaceship en daarna in een ruimte vol stormtroopers. Heel mooi gemaakt allemaal. Harry is helemaal blij.
Alles is zo mooi opgezet. Wij eindigen in een soort simulator-achtige rit. Je zou de 3,5 uur zo weer vergeten. En misschien zelfs de €300 entree- en parkeergeldš
Het is inmiddels bijna 19:00 en we besluiten terug naar het hotel te gaan. De auto daar te laten en een stukje te lopen naar het reuzenrad vlak bij ons hotel. We gaan dan eten bij Ole Red. Het restaurant van Blake Shelton, waar altijd live country muziek is.
Het is er weer gezellig druk, maar binnen 10 minuten hebben we een tafeltje.
Ik ben nog wel een beetje gesloopt en heb meer slaap dan honger. Om 21:00 zijn we dan ook weer terug in ons hotel. Even lekker douchen en dan heerlijk slapen.
Morgen door naar Panama City Beach zo’n 400 kilometer rijden. Maar onze Santa Fe zit heerlijk, dus dat komt helemaal goed.
Geschreven door HarryenIrmagaanweereens