Zo de wekker op 5:45, want de taxi komt om 6:15. Als we 6:10 buiten komen zit Giel er al. Helaas om 6;25 nog geen taxi, dus we besluiten naar het grote hotel verderop aan de overkant te lopen, want daar staan altijd wel taxi’s. De taxi chauffeur meldt alvast dat het nachttarief dubbel is. De discussie die ontstaat is niet fijn en Giel, Manon en ik lopen alvast terug naar de straat. Er stopt nog een taxi, maar die heeft helaas maar plek voor drie. Hij bevestigd, dat er een toeslag van 50% zit op ritjes voor 7:00 uur. Dan toch maar terug maar de taxistandplaats, waar we nu voor 50RM meekunnen i.p.v. 70RM. Het is uiteraard geen spraakzaam ritje na de ontstane discussie.
Op het kleine vliegveld van Langkawi zijn we zo ingecheckt. Als we echter voor de paspoort en security Check staan is deze nog dicht. Er is een rij voor nationale en een rij voor internationale vluchten. Na zo’n half uur haat eindelijk het deel van de nationale vluchten open, maar wij moeten nog wachten. Manon maakt nog een grapje, dat ze eerst die hele rij weg gaan werken.
Maar hoe langer hoe meer komen we erachter dat dit inderdaad het geval is. Zo’n 50 minuten voor vertrek zijn wij aan de beurt. We staan echter vooraan, dus alle passagiers van onze vlucht moeten dan nog door de checks. We vragen ons af of we nog kunnen ontbijten, maar eenmaal er door zit er 1 winkeltje, die nog geen broodjes heeft🙁
Keurig op tijd vertrekken we en aan boord wordt een ontbijt van rijst met kip geserveerd. Mijn honger is niet groot genoeg om hiermee te gaan ontbijten. De vlucht duurt maar 5 kwartier dus ik gok op een ontbijt op de luchthaven van Singapore. Bij aankomst eten we gelijk wat bij een broodjes zaak.
De app van Grab werkt niet, dus we gaan met de bus naar terminal 2 om daar de metro te pakken. Onze rugzakken van Bol.com waren echt een miskoop. Die van Giel valt bijna uit elkaar. Bijna alle ritsjes en riempjes zijn kapot.
Vanaf de metro is het ongeveer 5 minuutjes lopen naar het hotel. Het is pas 12:00 uur maar gelukkig kunnen we de kamers al in. We zitten dit keer tegenover elkaar op de 10e verdieping Het hotel heeft zelfs een zwembad op het dak.
Manon en vooral Giel zijn net als ons verslaafd geraakt aan ijs van Coldstone en we gaan dus ook maar gelijk naar Orchardroad, waar er 1 zit. Manon kan zelfs niet kiezen en neemt twee kleintjes in verschillende smaken i.p.v. 1 grote.
We blijven wat rondlopen tussen we winkels daar, maken wat foto’s en drinken nog ergens wat in een straatje waar Harry nog even wil filmen.
Dan gaan er langzaam terug naar het hotel, zodat we even kunnen plonzen en het rooftop zwembad kunnen zien. Er is alleen geen zon en het water is behoorlijk koud.
Dan maar douchen en op zoek naar eten. We gaan vanavond eten bij Clarke Quay. Dit is een uitgaansgebied, waar veel barretjes en restaurantjes zitten. We belanden aan de rivier bij een Mexicaans restaurant. Het eten os prima, maar niet heel veel en behoorlijk aan de prijs, maar dat komt vast door de lokatie.
Harry wil nog graag naar Chinatown. De varkentjes, die daar zijn vanwege het Chinese nieuwe jaar zijn ‘s avonds allemaal verlicht.
Hij filmt wat, maar jet os zo gigantisch druk, dat de rest eigenlijk wel weg wil hier. Het is onderhand ook wel weer tijd om terug te gaan naar het hotel. Morgen gaan we naar Palau Ubin. Hier zijn we de vorige keer niet geweest. We zetten de wekker op 7:30, want we moeten nog ontbijten en het is wel 1,5 uur reizen voordat we bij de boot zijn. Nu eerst slapen.
Geschreven door HarryenIrmagaanweereens