Vannacht slaap ik niet zo best en ben al vroeg wakker. Ik besluit mijn tijd maar nuttig te gebruiken en ga weer aan het verslag werken. Als het langzaam licht begint te worden, ga ik naar buiten en neem nog een deel van de zonsopkomst mee. Boven me hangt een behoorlijke drone te zoemen, die de zonsopkomst vast ook goed in beeld brengt.
Harry komt dan toch ook maar naar buiten. Er lopen 4 monniken langs en we weten dat deze eten komen verzamelen. De lokale bevolking komt aanlopen en inderdaad met veel respect wordt er het een en ander gegeven.een klein jongetje krijgt juist weer wat van de monniken en met zijn handen tegen elkaar en een Duitse hoofdbuiging, weet hij al prima wat er van hem verwacht wordt.
We maken nog wat foto’s en even later zijn ook Manon en Giel op het strand.
Even wachten tot ons ontbijt wordt neergezet. Omdat ik zo vroeg wakker was, heb ik best trek. Toch zijn mijn bacon, ham en worstjes voor de honden. Één worstje breng ik naar de zwarte hond, want deze komt niet zelf op het balkon. Ook Giel gaat hem wat brengen.

Harry houdt vast aan zijn healthy breakfast, dus heeft niks voor de honden.
Mijn spiegelei met toast en een pannenkoekje bevallen prima en daarbij zou ik het zielig vinden als ik Bruno moet teleurstellen.


Manon en ik lopen even naar de weg om onze was op te halen. Althans dat denken we, want het blijkt nog niet klaar. Ze zegt dat het nog niet droog is, maar dat lijkt me met 33 graden en behoorlijk wind onmogelijk. Rond 5 uur vanmiddag kunnen we terugkomen. Gelukkig vertrekken we nog niet vandaag. Het is zondag en in het kerkje wordt uitbundig gezongen. Er staan wat plastic stoeltjes en omdat de deur open staat, loopt er van alles in en uit, vooral kinderen. Diverse geloven op dit eiland ook. Vanmorgen eerst de monniken en op weg naar Sunset beach kwamen we langs een moskee en dit kijkt wel iets christelijks.

Het duurt vandaag wat langer voor het water omhoog komt. Harry en ik lopen een stukje richting de rotsen en omdat het water nog laag staat, kun je de hoek om lopen. Één van de honden probeert altijd te vissen. Bij laag water ontstaan er poeltjes, waar soms vis in vast komt te zitten. Hij huppelt vrolijk met ons mee om bij de rotsen te gaan vissen.
Wij rapen ondertussen al het afval op van het strand. Er liggen veel stukjes glas of plastic. Kleine moeite om het op te rapen. Toevallig vind ik ook een klein plastic zakje, wel zo makkelijk om alles in mee te nemen.
Giel en Harry staan te trappelen om te kunnen snorkelen, maar het water stijgt maar langzaam. Sinds gisteren lijkt het tij veranderd. Toen werd het water al niet zo laag als normaal en nu wordt het veel later vloed. Eindelijk kunnen ze gaan. Manon en ik offeren ons op om de bedjes bezet te houden😜

Het water is zo helder, je kan van alles zien zwemmen, mooi gekleurde naaldvissen zwemmen gewoon om ons heen en Manon heeft een roze kwal gespot. Als we hem later zoeken, zien we hem verderop weer, maar hij blijkt het niet meer te doen.
Ook vliegt de zeearend weer boven ons hotel. Lastig om hem te fotograferen, maar prachtig om te zien.

Als Giel en Harry terug zijn moeten ze even drogen en gaan we al weer op voor de lunch. Het restaurant iets verderop op het strand maar weer. Lekker dichtbij en het eten is goed. Dit keer nemen we een tafeltje buiten. Hoewel buiten, niks is hier dicht of afgesloten. Nergens zitten ramen of deuren in.
Er ligt een mooie longtailboot voor de deur. Ze hebben altijd versiering voor om de punt en bij deze is het vrij recent vervangen en nog niet verkleurd. Daarnaast ligt hij ook nog eens met de punt naar het strand toe. Een mooi plekje voor wat foto’s dus. De serveerster zet ons er alle vier even op.
Het eten komt dit keer snel en redelijk tegelijk. Manon bestelde nog knoflookbrood vooraf, maar zei nog, het kan ook een tussendoortje of achterafje worden. En ja hoor, het knoflookbrood werd als laatste gebracht.

Even het eten laten zakken en dan kan er weer gesnorkeld worden. Ik doe even een middagdutje en ook Manon gaat niet mee. Het wordt inmiddels helemaal bewolkt, maar het blijft best warm. Door de bewolking vergeet je om in te smeren en zijn we hier en daar toch verbrand.

Wij blijven nog wat lui hangen en dan wordt het toch tijd om te douchen. We eten vanavond bij Tropical café, want de wraps waren laatst best lekker. Omdat de restaurants allemaal open zijn, is er nergens airco, maar hangen overal ventilatoren. Het is hier behoorlijk warm, maar het eten is heerlijk. Giel, Harry en ik hebben jasmijn nasi met kip en ananas en Manon een pizza. Erg lekker, maar ik merk dat ik door het weinige doen, steeds minder honger heb.
We lopen Walking Street nog een keer op en neer. 1 winkeltje heeft erg veel stranddecoraties, erg leuk voor thuis, maar niet heel goedkoop en ook lastig mee te nemen in de rugzak. We drinken nog een koffie en gaan dan terug naar het hotel.
Wat kan je moe worden van al dat niks doen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens