Potver, mijn oog wordt iedere ochtend erger. Vandaag maar even geen make-up dan.
Als we wakker worden heeft Harry een appje of hij Mike wil bellen, dus dat doen we even. Hij had gisteren een feestje gehouden met zijn collega’s van Staples.
Hij had wat veel gedronken en ze hadden een spelletje gedaan met shotjes Jägermeister. Mike was zo misselijk geworden, dat hij moest overgeven, maar is schijnbaar op de stortbak van het toilet gevallen. Ondanks dat deze van aardewerk is, is hij kapot. Van schrik hoefde hij gelukkig niet meer over te geven. Ik verbaasde me gisteren nog over hoe mensen het zo ver laten komen en nu blijkt Mike rond dezelfde tijd hetzelfde te hebben gedaan. Teleurstellend, maar het zal er wel bij horen. Gelukkig mankeerde hij verder niks. Het voordeel was wel, dat hij 3 kwartier met ons heeft gekletst. En het is fijn te horen, dat hij de hulp van zijn zus heeft ingeroepen Fijn zo’n grote zus op belafstand! En fijn om Mike zijn stem te horen, ook al was zijn verhaal niet om trots op te zijn.
Met 1,5 oog dan toch nog even samen een hotel boeken voor vannacht in Fort Lauderdale. Als dat is gelukt gaan we aan onze 4 uur durende tocht beginnen. Even uitchecken en de receptionist van deze ochtend is al even onvriendelijk als die van gisteravond. De navigatie staat nog op tolwegen ontwijken, waardoor we langer over de route doen dan noodzakelijk, maar op zich rijdt dat dan wel leuker dan alleen over de highway.
We moeten nog ontbijten, maar komen weinig tegen. Inmiddels worden we allebei wat grumpy als we eindelijk een IHop zien. Het is erg druk, dus we moeten nog even wachten. Uiteindelijk krijgen we een tafeltje en kunnen we lekker ontbijten. Harry gaat voor een crêpe met aardbeien, een omelette. Ik voor gebakken eitjes en pannenkoeken. Op tafel krijg je je eigen koffiekan, zodat ze niet steeds hoeven bij te vullen. Wel net zo handig. We kunnen er weer tegen en gaan weer op pad. Onderweg komen we borden Bok tower tegen. We hebben er al eens eerder wat over gelezen en besluiten dit als tussenstop te doen. Zo’n 2 kilometer wijken we af van onze oorspronkelijke route, maar als we bij de ingang komen, blijkt dat we $20 per persoon moeten afrekenen. Aangezien we niet precies weten wat we kunnen verwachten en de geringe tijd die we hebben, besluiten we dat we het toch niet doen. Eerst maar even kijken of we dat wat vinden en dan kunnen we het altijd op de terugweg nog doen.
Het is inmiddels 15:00 geweest als we aankomen bij het hotel, dus we kunnen gelijk inchecken. Daarna lopen we gelijk maar even richting strand. Het is grotendeels bewolkt, maar de temperatuur is prima. We lopen een behoorlijk eindje en drinken allebei een margarita en deegrolletjes met kip, waarvan ik, toen ik ze bestelde, nog dacht, dat ik nachos bestelde. Beetje suf en toen had ik de magarita nog niet eens op.
We lopen terug naar het hotel, want op een half uurtje rijden ligt het hardrock casino. Eromheen is een pleintje en veel gezelligheid met live muziek. Eenmaal daar zien we dat ze behoorlijk aan het bouwen zijn. Vanuit de parkeergarage wordt je meteen het casino ingeleid. Na 3 rondjes hebben we nog de uitgang naar het plein niet gevonden. Als Harry het gaat vragen blijkt dat tot 2019 dicht te zijn vanwege de verbouwingen. Zo jammer. We hebben geen zin om in het Hardrock café te eten dus belanden in de foodcourt van het casino. Na alle burgers nemen we nu maar eens een pizza punt en een soort opgerold pizzabroodje, wat we samen delen. We kijken uit op alle gokkasten en het is best raar te zien dat je hier binnen nog mag roken. Het casino is echt mega groot en het is er behoorlijk druk. Ik heb niks met gokken, dus na een beetje teleurstellende avond, rijden we maar weer terug naar het hotel. Morgen weer een nieuwe dag

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens