Vandaag op tijd richting Blue Spring. Zeekoeien verblijven hier als het kouder Is. Soms ook 's nachts en zwemmen dan in de ochtend richting zee. Hoe vroeger we zijn, hoe meer kans we hebben ze nog te zien. Er is maar een klein deel toegankelijk om te zwemmen. Het is erg druk op de weg. We komen langs dezelfde Cracker Barel, waar we gisteravond hebben gegeten en besluiten daar maar weer te ontbijten ook. We nemen beiden de peacan pancakes en eieren. Heerlijk maar een beetje veel. We hebben allebei nog een pannekoek over en vragen een doos on ze mee te nemen. Wellicht handig voor de lunch en zonde omdat ze anders weggegooid worden. We krijgen er keurig ook nog een klein flesje maple siroop bij. Rond 9:30 zijn we dan uiteindelijk in Blue Spring. Voor 6 dollar rijden we binnen. Even insmeren en met de snorkelspullen richting de spring. Vorig jaar zwom ik hier een heel stuk op met een manetee, maar helaas was de batterij van de GoPro toen niet opgeladen. Dat overkomt ons niet meer. Met de GoPro paraat het frisse water in. We zwemmen/lopen naar het begin. De stroming is erg sterk, dus zelfs lopen is lastig. De steentjes op de bodem maken het niet beter. Aan het begin heb je grotten, waar een groepje duikers is. Je kan hier in grotten duiken en door het heldere water kan je al zien hoe diep die zijn. Er liggen ook twee kano's en de mensen vragen of wij de moeder met het kalf nog hebben gezien, die op weg naar buiten waren. Nee, helaas die hebben we dus gemist. Er zijn verder ook geen manatees meer in het gebied, dus nogmaals zwemmen met ze lijkt verkeken.
We zwemmen met de stroom mee weer terug. Daar zit super veel vis. Vrij groot met een lange puntige neus. Geen idee wat het zijn, maar in ieder geval veel.
We gaan het water uit om wat rond te lopen. Verderop zien we wel 3 manetees zwemmen, waaronder de moeder met het kalf. Super mooi in dit heldere water. Als we later teruglopen zien we één van de manatees terugzwemmen. Hij lijkt richting het gebied te gaan, waar je het water in kan, dus Harry pakt de snorkelspullen weer uit de auto, terwijl ik de manatees volg. Het water is erg laag en door wat omgevallen bomen ziet het er naar uit dat hij er niet langs kan. Deze manatee is echter vastberaden en kimt na een aantal pogingen toch ergens onderdoor. Een vrouw met een kano ziet hem onder haar doorzwemmen. Als ik haar zou kennen heb ik wat leuke foto's van haar. Harry gaat met zijn GoPro het water in en ik blijf op de kant, omdat ik nog mijn telefoon, zonnebril en horloge heb. Even later zwem de manatee het bewuste gebied in en recht op Harry af. Vanaf de kant heb ik een mooi filmpje kunnen maken, maar vast niet zo mooi als degene die Harry zelf maakt. Een stomme sukkel zwemt dwars tussen Harry en de manetee door, waardoor het dier snel wegzwemt. Als hij later terugkomt is het mijn kans om het water in te gaan. Ook bij mij zwemt hij recht op me af. Ik ben bang dat we botsen dus zwem wat naar achteren. Hij buigt af, kijkt me aan en zwemt door. Wat een geweldige ontmoeting weer. Ik zwem nog een stukje met hem op en wederom komt de sukkel tussen beide. Door zijn wilde zwemmen jaagt hij hem steeds weg. Jammer als iemand dat niet snapt. Voldaan door wederom een geweldige ervaring lopen we naar de auto om onze spullen weg te leggen. We wandelen nog even bovenlangs bij de spring en besluiten terug naar Orlando te rijden. We willen nog naar Disney Spring om wat voor de kleinkinderen te halen en de tijd begint te dringen. Morgen vertrekken we al weer richting Miami. We besluiten nog even om langs de Premium Outlet te gaan, dan kunnen we daar gelijk lunchen in de foodcourt. De lunch is niet lekker en valt ook niet zo lekker dit keer. Het is ruim over de 30 graden en hier hebben ze nog grotere maten drinken bij de Starbucks. Naast tall, grande en venti hebben ze hier ook trenta. Wij gaan ervoor, want het is dorstig weer. We lopen onze standaard winkeltjes af, maar door de buikpijn gaan we maar weer. We rijden dan naar Disney Spring. Er is zoveel bijgebouwd. Hier vermaken we ons voorlopig wel. Wederom maar wat drinken. Er speelt een band op het grote podium en zij weten er wel een feestje van te maken. Er is een winkeltje waar je zelf t-shirts kan "ontwerpen". We besluiten dat voor de beide meisjes maar te doen. Een printje van Frozen met daaronder Prinses Nova en op de ander uiteraard Prinses Yara. Voor Nero hadden we al een t-shirt gescoord. We lopen nog wat rond en Harry koopt een plant uit Hawaï. Een soort stok, die je gewoon in los zand kan zetten. Uiteraard niet winterhard, maar het proberen waard. Een ongeloofwaardig iets. Hij behoeft geen water allen goed drainerende grond. Het liefs speelzand. Ik ben benieuwd. Dat we vrijdag pas vliegen is geen probleem. Hij kan wel twee maanden zo bewaard worden. Nou, als deze ooit gaat bloeien.....
We gaan nog even bij de band zitten, want ze spelen echt goed. Van salsa tot hedendaagse pop. Ze maken van elk nummer een feestje. Je ziet iedereen genieten. Beetje Disney magie, lijkt het. Eigenlijk willen we nog wel blijven, maar deze oudjes zijn ook wel een beetje moe. We besluiten toch maar terug naar het hotel te gaan om niet helemaal gesloopt terug te komen van deze 9 dagen. Ook moeten we nog een hotel regelen voor morgen. Door de buikpijn van de lunch hebben we geen avondeten gegeten. Bij terugkomst op de kamer eten we gewoon allebei nog onze overgebleven pannekoek van het ontbijt op. We nemen een hotel in de buurt van de luchthaven, waar we de laatste 2 nachten zullen zijn. We zo makkelijk aangezien we al in de ochtend op de luchthaven moeten zijn. Het verkeer rondom Miami kan nog wel eens chaotisch druk zijn. Daar zullen we dan in ieder geval geen last van hebben.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens