Vanmorgen was ik al om 5:30 wakker en ben er een uurtje later maar uit gegaan om lekker op het terras te starten. Helaas zonder koffie, want dan zou Harry wakker worden.
Toen ik bedacht toch maar even te gaan zwemmen en naar binnen ging om mijn bikini te pakken werd Harry wakker. Dan maar koffie in plaats van zwemmen.
Harry krijgt inmiddels ook wat oorpijn en besluit bij de receptie te vragen of er een dokter in de buurt is. Ze bellen met dokter Mo, althans dat verstond Harry. De dokter stond hem zelf te woord en zei dat hij voor 10:30 maar even langs moest komen.

Ik heb nog een kwarktoetje in de koelkast en Harry neemt wat druiven en dan maar op zoek naar de dokter. Het adres ligt op 8 minuten rijden en hij blijkt Mol te heten. Een Nederlandse jonge man, die twee blokken beton uit Harry zijn oren spuit.
We rekenen 110 Antilliaanse guldens af en Harry loopt als een blij man de deur uit.
Ik ben ook blij, want dan hebben we weer een beetje normaal contact. Harry was inmiddels zo doof, dat je gesprekken een beetje gaat ontwijken. Vet ongezellig eigenlijk.

Omdat hij gisteren al had besloten vandaag niet het water in te willen heeft hij een planning gemaakt. We rijden eerst naar Shete Boka. Een nationaal park met rotskust, waar de zee tegen de rotsen knalt. Het park heeft een aantal baaien, waar een nog mooier effect ontstaat. Onderweg rijden we langs een supermarkt en halen even wat te drinken en een punt, wat later blijkt, enorme droge cake.
Bij de ingang van het park betalen we NAF 35 en drinken nog even onze flesjes leeg. Het is behoorlijk warm en de wind die we voelen bij zee is welkom. We lopen een baai in en daar kan je door een deur ergens naar binnen. Het blijkt een mooi doorkijkje te zijn. Het water buldert naar binnen. Bizar hoeveel kracht het water heeft. De wandeling is een soort rondje, waarvan het eerste deel langs de kust is. Overal knalt het water boven de rotsen uit. Een mooi gezicht is dat. Het tweede deel weten we even niet te vinden, dus lopen via de gewone weg terug naar de parkeerplaats. Niet normaal zo heet als het is. Toch besluiten we, nogal naïef ook het andere rondje nog te doen.
Het is echt mega warm en balen dat we geen drinken hebben meegenomen. De zeewind is gewoon een föhn. We pakken nog even de laatste baai mee, want daardoor komt het water wel heel hard omhoog. Dan gauw de kortste weg terug naar de auto. Helaas hebben we daar ook geen drinken en de auto is net een oven.
Snel de airco aan en op zoek naar drinken.

We stoppen weer bij dezelfde supermarkt en halen 4 flesjes drinken om daarna door te rijden naar een “mall”. Zuikertuintje en bloemfontijn zitten hier bij elkaar. Bij een Italiaan daar gaan we maar even lunchen. Het ijs ziet er ook heerlijk uit, maar misschien later als we klaar zijn met shoppen. Nou, eigenlijk zijn we dat in 15 minuten wel, want het stelt eigenlijk niks voor.
Dan besluiten we nog maar even naar Willemstad te rijden. Wellicht een souveniertje scoren voor mijn vader en misschien zien we wat voor de kleinkinderen.
Als we over de brug komen ziet de lucht in de verte behoorlijk donker. Er lijken toch behoorlijke regenbuien te zijn aan de straten te zien soms, maar wij missen ze tot nu toe steeds.
Als we hebben geparkeerd is de pontjes brug open en komt er een mega privé schip voorbij.
We lopen wat winkeltjes in, maar eigenlijk hebben ze niets bijzonders, zoals altijd. Dan maar terug naar de auto en daar in de buurt een ijsje eten.
Het worden twee ijs- cappucino’s
We zitten als twee zombies op het terras daar, want we zijn beiden gesloopt van de wandeling in de hitte. Het lijkt of ons lichaam moet bijkomen en herstellen van deze inspanning. We besluiten nog een laatste souvenier uur winkeltje in te gaan en kopen daar voor pap een glazen ding met flamingo’s en Curaçao er in gegraveerd. Dat vriest tenminste niet kapot en is makkelijk schoon te maken. Voor de kids een soort armbandje met Curaçao erop. Er is echt niks zinnigs te krijgen hier.
Terug in het appartement maar even bijtrekken voor we om 20:00 gaan eten bij de Pier, wat we gisteren hebben gereserveerd.
Morgen hebben we om 18:00 afgesproken op Mambo Beach om daar met Sislin en Ademar en zijn kids en wellicht vriendin te gaan eten.
Eerst even relaxen met koffie op ons terras. Het spettert inmiddels een beetje, maar we zitten overdekt. De kolibrie is weer druk in de weer en heeft meer last van de regen. We doen nog wat pogingen om hem goed in beeld te krijgen, maar dat blijft lastig.

Na het douchen zijn we voldoende bijgekomen om lopend naar de Pier te gaan. Het is weer heerlijk allemaal.
Nu snel terug en mijn verslag schrijven en dan denk ik dat we slapen als twee roosjes vannacht.
Morgen blijven we hier bij het strand, omdat we dan om 18:00 alweer op Mambo Beach moeten zijn. Daaibooi is toch een klein uurtje rijden. Doen we dat het weekend wel weer. Voor nu……😴😴😴😴

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens