Heerijk geslapen, maar vanaf 4:00 was het wel klaar. Rond half 9 gaan we ontbijten. Dat kan in het hotel voor $12,00. Harry vraagt nog even of ze yoghurt hebben, maar ook dat is er. Achter de balie staat een dame, die vraagt waar we vandaan komen en dan zegt ze ineens. Betaal jij $12 om yoghurt te eten?😂😂 Ze blijkt van Curaçao te komen en spreekt dus goed Nederlands. Het ontbijt is prima. Er is zat keus en de koffie is prima te doen. Manon is helemaal blij, want ze hebben hier koffiemelk met hazelnoot smaak. Ik neem nog een koffie mee voor onderweg. Nog even naar de kamer, want wij hebben korte broeken aan en Giel en Manon besluiten dat ook te doen. Het wordt vandaag 19 graden, maar helaas zonder zon.
Als we willen gaan kom ik erachter dan mijn koffie nog op de kamer staat. Voor de tweede keer loop ik de trappen op naar de vijfde verdieping om er later achter te komen, dat ik vanille koffiemelk heb gepakt en de koffie niet te drinken is.
We moeten ongeveer een half uurtje rijden. Als we $6 afrekenen bij de ingang, zegt de dame dat er nog plekken zijn voor een beschermd deel van het park. Hoe mogen maar 40 personen per dag in en door het tegenvallende weer heeft ze nog plek voor ons. We moeten ons registreren en onze namen en telefoonnummer en nummerbord doorgeven. Dit om zeker te weten dat iedereen het park ook weer heeft verlaten. We moeten het park weer uitrijden en rechtsaf slaan. Harry en Manon verstaan links, dus dat doen we dan ook om er later achter te komen, dat het toch rechts was😂
Bij een bord Lower Lake moeten we links en dan kunnen we met de gekregen code het hek openen. We parkeren de auto en lopen dan ongeveer 45 minuten naar het meer. Onderweg zien we wat roofvogels, eekhoorns en wat sporen. Een ranger is op de weg terug en legt nog wat dingen uit, zoals geen selfies te maken met een alligator. Hij zegt ook dat er zwarte panters in het park zitten, maar deze vaak alleen ‘s nachts actief zijn. Als je er één ziet moet je rennen en hopen dat je niet de langzaamste van het stel bent, zegt hij. 😀
Eenmaal bij het meer ligt het stampvol met alligators langs de kant. Nu is het nog niet eens zonnig. Ik kan me niet voorstellen hoe het er uit moet zien hier met zon. Ook is er een boom vol roze lepelaars. De grote zwarte vogels, die je hier overal ziet, zitten er ook. Één is zelf zo dapper om heel dicht bij een alligator te komen. Hij is zich bewust van het gevaar, want hij is erg voorzichtig. Het is heel grappig om te zien. We kijken nog wat en kletsen even met een stel uit Boston, die nog wat tips hebben voor Key West en hij beseft dat zijn favoriete bier uit ons land komt Amstel light. Waar ons land al niet bekend om staat🙈
Dan maar weer terug naar het “gewone” park.
De vorige keer lagen er heel veel alligators naast de rivier, maar nu ligt er maar 1, maar wel een grote. We rijden eerst naar achter om te kijken of ze iets lekkers hebben in het restaurant. Deze wordt verbouwd en de vervangende foodtruck heeft niet veel aantrekkelijks. We houden het maar bij onze meegenomen reepjes en bananen-noten cake. Voor Giel een banaan en een appel. Dan beginnen we aan de wandel. Helaas zien we niet heel veel meer dan vogels. We volgen de rode route, maar deze is erg lang, dus we gaan maar terug en weten niet altijd helemaal of we goed lopen. Uiteindelijk hebben we zo’n 20km gelopen en zijn we het allemaal wel een beetje zat. Als we terugrijden naar de ingang zien we gelukkig nog wat hertjes. We gaan nog even de toren van 23 meter op om over alle boomtoppen heen te kijken. De enige alligator bij de rivier is inmiddels ook het water in gegaan en hiervan zie je alleen de kop nog maar.
Van wandelen krijg je honger, dus we rijden maar meteen door naar de Rusty Bucket, waar we vanavond zouden gaan eten. Het is alleen niet heel bijzonder en ook niet heel veel.
Nog maar weer een Coldstone ijsje in de mall halen dan maar. Ik sla over, want het is mij te koud inmiddels.
Dan terug naar het hotel waar we nog een koffietje drinken in de hal beneden. Tijd voor een warme douche en weer lekker op tijd ons bed in.
Harry geniet op de kamer nog even na van zijn gekregen flesje Pinot Grigio als ik mijn verslag schrijf. Morgen wordt het weer iets warmer, maar de zon laat zich nog steeds niet zien. We gaan het wel weer zien.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens