Vandaag een excursie op het programma. We worden tussen 9:30 en 9:45 opgehaald. We spreken af om 8:15 te gaan ontbijten en hopelijk is de Cactus dan open. Harry en ik zijn wat vroeger buiten en lopen even naar achter, om te kijken of we aapjes zien. En ja hoor een hele groep zit in de bomen achter het hotel. We lopen terug en ook Giel en Manon zijn intussen buiten, dus lopen ook mee. Als we richting de Cactus lopen komen we langs YamYam. De Nederlandse eigenaar staat het terras schoon te spuiten en verontschuldigd zich dat hij nog niet open is. Geen probleem, wij zijn ook fan van de Cactus. De bediening is niet heel vriendelijk, maar we krijgen precies wat we besteld hebben. Terug naar het hotel maar weer.
Mooi op tijd worden we opgehaald. In het busje zitten al 6 personen. We denken dat 1 van ons al naast de chauffeur moet, maar er zijn klapstoeltjes aan alle drie de banken. We rijden nog twee hotels langs en uiteindelijk zijn we met 14 personen én een chauffeur.

Het is langer rijden dan we dachten en doen er wel 45 minuten over. Eenmaal aangekomen noteren ze je naam en krijg je weer een sticker. Oranje dit keer. We worden verdeeld over twee boten. Een met voornamelijk Maleisen en de andere iets grotere boot voor de rest. Onze gids heet Abu en hij doet de introductie al vrij grappig. Hij spreekt over de maffia en bedoeld hiermee de apen. Ze schijnen nogal brutaal te zijn. Het is een gemengd gezelschap met Afganen, Italianen, Duitsers, Soedanezen en ook een stel waarvan de vrouw volledig gesluierd was in zwart tot aan de handschoenen aan toe. Pfff in deze hitte.

We varen een heel klein stukje en moeten dan al weer de boot uit voor een vleermuizengrot. Er hangen veel kleine vleermuisjes aan de binnenkant van de grot. Giel hoopt slangen te zien, die hier ook moeten zitten, maar helaas, die komen we niet tegen. Abu vertelt voornamelijk oven de Mangrove. Ze hebben 3 verschillende wortels. 1 vanuit de grond omhoog, als een snorkel en is dus ook voor zuurstof. 1 in de grond en die filtert de voeding als een sigarettenfilter. De laatste hangt in de lucht en haat voor de betere zuurstof.
Hij vertelt ook dat er tijdens de Tsunami op Langkawi geen doden zijn gevallen en dat dit voornamelijk te maken heeft met de mangrove, die de golf heeft tegengehouden als een soort dijk. Er zitten in de grond kleine vuurrode krabbetjes, die ook door de apen worden gegeten.
Ondanks de vochtige omgeving zijn er bijna geen muggen en dit heeft uiteraard te maken met de aanwezigheid van de vleermuizen. We varen weer een stukje en komen dan bij een fishfarm. Niet echt ons ding, maar het zit nou eenmaal in deze excursie. Giel voert nog even een rog. We lopen nog wat rond. Er zijn ook bakken waar je je eigen krab, kreeft of vis uit kan kiezen, dan maken ze hem voor je klaar. Wij gaan gelukkig met een half uurtje weer verder.
Op naar de Crocodile cave, waar helaas geen krokodillen zijn, maar deze grot heeft de vorm van een krokodil, maar dat is alleen te zien bij hoog water en het staat nu nog te laag. Of juist andersom🤔
Dan varen we naar de zeearenden. Op weg erheen komen we langs een groep apen, die klaar staan om in de langskomende bootjes te springen. Op een boot voor ons heeft een aap al iets te pakken. Ze zijn erg gehaaid. Abu heeft wat pinda’s en de aapjes gaan het water in om ze te pakken, hetgeen we wel erg schattig uit ziet. Dan de arenden. Abu weet in bijna alle talen de naam van deze vogel en vertelt uiteraard weer veel over deze beesten. Vanwege het broedseizoen zijn er niet zo veel, zegt hij, maar voor ons is het al indrukwekkend genoeg. De kapitein haalt zijn motor omhoog en sproeit al het ware water om ze te lokken en er komen er inderdaad een stuk of 7 op af. Nog steeds lastig om ze mooi op de foto te krijgen. Even later komt er een boot, die ze gaat voeren en dan komen er nog wat meer en duiken ze om het aas te pakken. Er zitten zowel witte als bruine arenden en bij toeval heb ik ze beiden op 1 foto te pakken. Dan doe ik mijn telefoon weg om gewoon rond te kijken en te genieten.

We gaan wederom naar een fishfarm en hier krijgen we lunch. Een soort mango limonadesiroop krijgen we te drinken en een kommetje groentesoep. Giel gokt, dat het opgewarmd zeewater is😂
Voor Manon en mij hebben we vegetarisch besteld, want met zo’n excursie weet je het nooit en is vegetarisch wel het veiligst. Harry en Giel krijgen nasi met kip, wat er overigens ook prima uitzien. Wij vegetarische nasi met 2 loempiaatjes. Beetje smaakloos, maar op zich wel te eten. Dan komt er nog wat watermeloen op tafel en kannen om het drinken bij te vullen.
We zijn klaar en lopen nog wat rond. Dan zetten ze ergens een koffervisje bij iemand op zijn hand, zodat er uitgebreid foto’s gemaakt kunnen worden😡
Dat vind ik altijd het nadeel in dit soort landen Ze hebben andere maatstaven in het omgaan met dieren en de natuur. Bij deze fishfarm zitten ook roggen, zo groot dat ze nauwelijks rond kunnen zwemmen. Na het eten is er tijd voor zwemmen. Een jongen gaat op Harry zijn plek zitten in de boot, omdat hij ook voor even wil filmen. Nou dat vindt Harry niet zo’n goed plan, omdat hij dan noet meer bij ons kan zitten. De jongen druipt dus weer af naar achteren. De boot gaat best hard en maakt af en toe scherpe bochten, wat het varen extra leuk maakt. Ook vaart hij vaak recht op rotsen af om op het laatste moment de bocht te nemen. We stoppen op een strandje, wat er net als alle standjes hier erg mooi uitzien. Hier mogen we een half uurtje zwemmen of langs het strandje lopen. Ook hier liggen weer mooie schelpjes. Wij besluiten te lopen, omdat we geen zin hebben in natte kleding straks. Manon en Giel nemen even een duik.
Abu gooit zijn plastic beker echter op het afval wat hier al ligt. Als Harry hem er op aanspreekt, zegt hij dat hij de beker uit zee had gehaald en dat ze om de paar dagen dit afval opruimen. Laten we dat dan maar geloven. Het laatste stukje mag de jongen voorin en Giel verdwijnt naar achteren om nieuwe vrienden te maken.
Even langs de bekende letter op de berg van het Kilim Geoforest en dan terug naar het beginpunt. Onze taxichauffeur kont aanrijden en we worden allemaal weer ingeladen. Het is erg druk op de weg en super warm in de bus.

We zijn nog op tijd terug om bij de nederlander een bakje koffie te halen, omdat we verwachten dat hij wel lekker koffie heeft. Hij sluit om 17:00 en het is inmiddels 16:00 uur. De koffie is niet bijzonder, maar Manon en ik nemen de brownie met walnoten en cocosijs en die is heerlijk.

Terug naar het hotel om even op te frissen en te relaxen. Dan kunnen we daarna eten bij de Cactus en Harry wil graag naar de nightmarket, die hier op donderdag is. Harry en Giel nemen weer saté vooraf, maar mijn walnotenbrownie geldt als voorafje. Ik neem kipfilet met patat. Ook Manon zit nog wat vol en neemt loempia’s met patat. De jongens nemen voor de laatste keer nog een keer de kip met cashewnoten.

Als we op de hoofdweg zijn blijkt er geen nacht markt, maar als Harry het ergens vraagt, blijkt het ergens verderop te zijn op 10 minuutjes lopen. We lopen eerst nog een klein stukje verkeerd, maar dan belanden we vol in de drukte. Het is een aaneenschakeling van eetkraampjes of kraampjes met goedkope, lelijke nepkleding. Nee, wij zullen hier niet met tassen vol weggaan. Onderweg terug knuffelen we nog even een koe en dan op naar de McDonalds voor lekkere koffie en Manon en Harry nemen de McFlurry Lychee.
Dan wordt het tijd om terug te gaan. Morgen vliegen we al om 8;45, dus we hebben een taxi besteld om 6:15. Harry zijn tas is al ingepakt, maar ik moet nog even inpakken. De wekker op 5:45 en dan maar proberen te slapen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens