Als we toch wat geslapen hebben, check ik de vlucht en moeten we nog steeds 6 uur en een kwartier😧. Het schiet niet echt op. 2 uur voor landing nog even een ontbijtje en al we vlak voor de landing zitten, schuift de landingstijd steeds verder op en zien we op het scherm ook dat het vliegtuig een rondje maakt en om Singapore heen draait. De captain vertelt ons even later dat ze niet kunnen landen vanwege een hevige onweersbui precies boven de luchthaven. We doen noch maar een rondje. Als we eindelijk aan de gate staan, moeten de Denpasar passagiers even blijven zitten. Zij worden vanuit het vliegtuig de gate ingeleid, zodat we niet meer door de security check hoeven.
Dat scheelt weer tijd, denk ik, want vorig jaar gingen we er uit en vi de security check weer in.
Ik loop er ook nog maar even uit, want na 11 uur niet plassen en het ontbreken van toiletten in de gate, heb ik geen keus.
Bij terugkomst gaan we al vrij snel boarden en om 18:30 hangen we weer in de lucht. De taxichauffeur die we via booking hadden appte ons, dat hij niet ging wachten.😟
Nadat Harry even contact had met Booking had gehad, belde hij en bleef toch wachten🤨
Al met al lijken we nu ruim een uur later aan te komen dan oorspronkelijk gepland.

Voor ons zat op de eerste vlucht een gezin, met twee oudere kinderen.
De vader van het stel, ruilt zijn plek met iemand, waardoor hij naast Harry komt te zitten en begint een verhaal over het paspoort van zijn vrouw, die niet 6 maanden meer geldig is.
Lang verhaal kort. Deze Nederlandse mensen zijn lang geleden naar Australië vertrokken en door Robert ten Brink naar Nederland gehaald voor een aflevering van All you need is love.
Het programma heeft alles geregeld, maar nu vliegen ze dus via Denpasar, waar het paspoort bij inchecken minimaal 6 maanden geldig moet zijn. Ze gaat met een Australisch paspoort naar Australië, dus dat komt vast goed☺️
Zij denken daar vooralsnog een beetje anders over. Al met al wel een leuk verhaal, want hij vertelde uitgebreid hoe alles was gegaan.
De vlucht duurt iets meer dan 2 uur en na een half uurtje beginnen ze nog even met het uitserveren van het eten. Geen pasta, dit keer, want die is, denk ik al op.
Maar het toetje daarentegen is verrukkelijk. Ik moet me inhouden om niet ongegeneerd het bakje uit te likken. Een soort zachte cake, die naar spekkoek smaakt en daarbovenop een mousse-achtige laag met een lichte karamel smaak.
Daarnaast kunnen we straks gewoon lekker douchen en naar bed. Hier kunnen we wel op teren tot morgenochtend. De chauffeur zal wel niet zo vrolijk zijn, maar daar bijten we ons nog wel even doorheen. We landen nu om 20:45, dus voor we bij het hotel zijn, is het de hoogste tijd 😴🛌

Harry was goed voorbereid. De laatste dagen kreeg ik al allemaal QR-codes en andere dingen toegestuurd, waardoor we nu heel snel door de zelfscan paspoortcontrole konden. Helaas lieten onze rugzakken behoorlijk op zich wachten. Die arme taxichauffeur staat maar te wachten.

Als we er uit komen is het even zoeken, want zelfs op dit tijdstip is het een mierennest van chauffeurs, die allemaal op zoek zijn naar hun gasten of op zoek zijn naar een mooi ritje.
We bellen onze chauffeur maar even, dat gaat wel zo snel. We staan voor de supermarkt Cirkel K, dus hij heeft ons gauw gevonden. Dan nog een hele tour om de garage uit te komen om vol de drukte in te rijden. Deze chauffeur is uiteraard ook weer op zoek naar nieuwe klanten om in ieder geval omzet te genereren. Hij vraagt wat we allemaal gaan doen, maar het meeste hebben wij al geregeld met onze vaste Balinees Artawan.
Als we vragen waarschijnlijk woont, zegt hij van Sumatra te komen. Hij is nu 14 maanden hier op Balie en heeft zijn auto met een soort lening aangeschaft en deze moet hij zien terug te verdienen.
Als we nogmaals vragen, waar hij dan op Bali woont, zegt hij in zijn auto te slapen.
Hij gaat 1 x in de 2 weken naar zijn moeder om de was te laten doen en schone kleren aan te trekken. Ik denk dat hij net is geweest, want we ruiken hem niet😝

Zijn Engels is niet zo heel goed en wij zijn behoorlijk gesloopt, dus niet alles was precies te volgen.
Hij had ook 7 jaar in een hotel gewerkt en vertelde daar ook van alles over.
Al met al een aardige jongen, maar wij hebben niet zo veel plannen dit keer en hij moet het dan ook maar met een eenmalige fooi doen. We lopen een donker steegje in en aan de weg is nog veel levendigheid, qua barretjes en muziek. Als we een hek doorgaan bij Manggo Bungalows is het donker en er is niemand te zien bij de receptie, maar op een tafel ligt een papier, waar onze naam op staat en dat kamer 1 van ons is.
De sleutel zit er in, dus dat is goed geregeld. In de kamer en de badkamer zijn we wel een beetje teleurgesteld, maar we blijven maar 2 nachtjes en morgen la we minder gesloopt zijn en het is licht, ziet alles er wellicht veel rooskleuriger uit. Voor nu even snel douchen en lekker slapen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens