Vanmorgen weer op tijd op en lekker buiten genietend van de rust en de zon die inmiddels al op is en lekker warm.

Een jongen van het hotel komt zowaar met een vuilniszak het strand op, maar vandaag ligt er weinig plastic. Hij ruimt wel alles op wat er ligt. Aangespoelde kokosnoten en ander los spul. Wat moeten wij nou straks doen 😊

In ieder geval maar weer ons ontbijtje eten, compleet met husky en dan gaan we maar op de bedjes liggen, die hij heeft klaargezet en afgestoft.
De parasols zijn er nog niet en die kunnen we best gebruiken, want het is enorm warm en zonnig. Giel is niet zo lekker en heeft last van zijn buik.
Snorkelen zien we vandaag sowieso al niet zo zitten, want het waait behoorlijk en het water is best ruw. Dan maar gewoon een relax dagje met een goed boek.
Harry gaat nog even met zijn GoPro op stap en maakt een timelapse door van links naar rechts het hele strand te filmen. Daar is hij wel een uurtje zoet mee.
Daarna volbrengen we onze taak nog even om een bakje koffie te halen bij ons vaste plekje bed & breakfast harmony.
Ik zal het toch ook best weer jammer vinden om dinsdag het eiland te verlaten. Het is allemaal toch wel heerlijk zo. Ontbijten op je eigen terras met uitzicht op de zee. De hele dag en nacht het geluid van de golven en vooral die heerlijke temperatuur.

Om 12:30 zegt Giel dat het tijd is om te lunchen. We zijn al blij, omdat we denken dat het beter gaat en hij honger heeft, maar het blijkt dat hij helemaal niet mee gaat🫣.

Een beetje vreemd om met zijn drietjes bij Coco Beach te zitten. Ook hier duurt het weer super lang voordat het eten op tafel staat. Helemaal vervelend omdat Giel alleen is. Waarschijnlijk vindt hij dat zelf helemaal niet erg. Ik nam een papaya salade, maar hier zat een heel vies zoutige bouillon over en die neem ik morgen dus niet nog eens.
We nemen wel een colaatje mee terug voor Giel.

Tijd om weer even te liggen op de bedjes in de zon. Manon krijgt voor de tweede keer deze vakantie bijna een kokosnoot op haar hoofd. Hij valt gelukkig op het bedje. Het is maar een kleintje, maar je wil hem toch liever niet op je hoofd krijgen. Er hangen ook groten aan dezelfde boom.
Misschien lijkt het relaxed zo’n hele dag op een bedje, maar er zitten toch best risico’s aan😂.

Rond een uur of 15:00 gaat het nog harder waaien en is het volledig bewolkt. We gaan dan ook maar op ons terras zitten, want van de strandbedjes krijg je een behoorlijke houten reet.
Cabana Lipe, ons hotel, heeft het zwaar gehad tijdens de Corona, denk ik, en is eigenlijk wel aan wat onderhoud toe. De matrasjes, die vorige keer nog op de bedjes lagen zijn verdwenen.
De WC van Manon en Giel zat in het begin steeds verstopt. Het douche gordijn met gezellige badeendjes is ook wel aan vervanging toe. Gewoon even een update, maar daar moet wellicht nog even voor gespaard worden.

Manon belt via whatsapp met Mendy en stelt dan voor bij de buren van het Mali resort wat te gaan drinken. Harry is wat teleur gesteld, omdat ze alles wat hij van de kaart wil bestellen niet aanwezig is.
Het lijkt dat ze hier ook met personeels tekorten zitten. Dat verklaart het lange wachten op eten, maar ook dat het aanleveren van spullen minder goed verloopt. We hebben nog niet iemand gevonden, die goed genoeg Engels spreekt om dit te vragen, want ik ben best benieuwd.

We spelen een potje Qwixx en rekenen dan af om te gaan douchen.

Dan toch maar richting Walking Street om wat te eten. Giel gaat mee en kijkt wel even wat hij gaat eten. Giel kiest een restaurant, maar aan de voorkant zitten ze bij iemand de teennagels te vijlen. Op zich niet een heel lekkere combinatie met eten of je moet een kalkrijk dieet volgen.
We komen aan de andere kant van Walking Street op het strand uit bij Restaurant Ananya om te eten. Het is de kant waar we zijn aangekomen met de boot.
We hebben allemaal wel eens zin in wat anders dan rijst of pad Thai en gaan voor pizza. Alleen Harry gaat voor de fish and chips. Het is happy hour tot 20:00 uur en dan zijn alle cocktails de tweede gratis. Dit moeten dan wel 2 dezelfde zijn. Harry neemt en strawberry daiquiri en Manon gaan voor een Malibu ananas. Geen twee dezelfde, dus ze kunnen die tweede ook nog opdrinken. Nou, daar hebben ze geen moeite mee. Giel eet de pizza op en sluit af met een koffie. Hopelijk knapt hij nu langzaam op. Manon neemt nog tiramisu toe, wat een behoorlijke taartpunt is. Harry en ik gaan voor de heerlijke passievrucht panna cotta en ook wij nemen er allemaal nog koffie bij. Iets verder speelt ook nog een niet heel goede band, maar al met al wel heel gezellig.

Op de terugweg moeten we nog even tandpasta kopen bij de Seven Eleven.
Giel neemt nog een snicker om aan te sterken. 😂
In de straatjes is geen wind, maar terug bij het hotel stay een stevige wind vanaf zee.
Heel aangenaam is het niet op het terras. Na het uitwisselen van de gemaakte foto’s gaan we lekker op bed lezen en het verslag maken. Morgen is onze laatste hele dag hier. Extra van genieten en wellicht weer afsluiten bij Restaurant Ananya!

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens