Vandaag staat een tripje op de planning.
We beginnen uiteraard met ontbijt. En Harry heeft gewoon een Aziatisch ontbijt. Pad Thai met een behoorlijk teentje knoflook verneem ik later. Giel verwent de hotel husky met worstjes en maakt gelijk weer vrienden.
We brengen de was nog even bij de receptie, dan hebben we morgen weer schone onderbroeken 😜

Harry loopt naar de buren van de taxi boot, dat we vandaag graag naar Koh Adang willen. Het kan vanwege de waterstand pas om 10:00 uur, dus we ploffen eerst nog even op de bedjes voor ons op het strand.
Dan roept hij ons net na 9:30 en we vertrekken dan al snel. Onze kapitein manoeuvreert kundig tussen het koraal door, maar kan niet voorkomen dat we in het begin toch 2 keer horen schrapen. Waarschijnlijk hadden ze ons wat lichter ingeschat😂
Giel en Harry zitten in de punt en Manon en ik op het eerste bankje. Niet zo’n beste keus merken we later. Het water komt via de zijkanten omhoog en wij krijgen af en toe de volle laag. We schieten er enorm van in de slappe lach. Het is niet zo ver en dan stappen we weer uit. Hij komt ons om 14:00 uur weer ophalen.

Het is nog erg rustig op het eiland en Harry loopt even het bezoekerscentrum binnen om te kijken waar ze moeten starten. Beiden 1,5 liter water mee slippers wisselen voor schoenen en gaan.
Manon en ik kijken even of we koffie kunnen krijgen. Er is een klein restaurantje hier, maar de koffie voorziening is niet hoopvol. Dan maar naar het strand.

Er zit een grote zwarte vlek in het water en dat kan niet veel anders zijn dan een grote school visjes. En dat klopt.
We ploffen neer en het stikt van de heremietkreeftjes. Er loopt er zelfs 1 over mijn handdoek.
Manon gaat even schelpen zoeken en ik dobber al gauw in het water, wat langzaam omhoog komt. Er staat aan deze kant geen zuchtje wind en het lijkt op het water na wel een woestijn, zo warm.
Met het opkomende water komt er ook een nog grotere school visjes mee en als Harry en Giel eerder dan verwacht terugkomen, worden we omsingeld en ontstaan er twee grote cirkels om ons heen.
De mannen vonden het wel zwaar vanwege de hitte, maar hebben het toch vlot gedaan.
Harry was wat teleurgesteld, want de GoPro deed het niet en zijn telefoon had hij niet mee. Giel had de camera wel mee, dus wij gaan hun belevenissen vast gauw zien.

Nog even het gevonden en verzamelde afval weggooien, waar ze nog een aapje spotten en dan kunnen ze ook afkoelen in de zee.
De visjes springen af en toe omhoog en belanden zo in je nek. Er moeten dus jagers zitten. Als we met de snorkels er in gaan, zwemmen er inderdaad wat kleine barracuda’s, die soms bovenwater springen en dan midden in de school landen.
Het blijft een bijzonder schouwspel. Giel en Harry gaan nog even rondkijken onder water en Giel spot nog een hele grote barracuda, van, hij schat, wel 1,5 meter.
Er cirkelt ook nog een zeearend rond en met de lichtval lijken zijn vleugels soms wel oranje.
Rond 13:00 uur lijkt iedereen wel een beetje klaar, maar moeten we onze tijd nog even volmaken in de hitte.
Rond 13:45 gaan we maar vast inpakken en de schaduw van de bomen opzoeken. Zonder de wind is het bijna niet te doen hier.
Harry doet nog even een fotoshoot met Manon en Giel op de schommel en dan maar even wachten.

We zien af en toe wat bootjes komen, maar nog niet de Shark 2, waar wij mee worden opgehaald. Om 14:15 is hij dan toch daar en brengt hij ons, inmiddels hongerig terug naar Koh Lipe.
We gooien even de spullen naar binnen en dan gauw naar Coco Beach voor de lunch.

Terug bij het hotel zetten Manon en ik de bedjes nog even in de laatste zonnestralen.
Van alle inspanning doen we allebei maar even een tukje🙈
Rond 16:30 wordt Manon wakker met enorme trek in koffie. Helaas is het tentje hier dichtbij altijd om 16:00 dicht. Dan maar een vers kopje thee op het eigen terras.
Mijn worstjes en ham haal ik uit de koelkast voor een hond, die er wat minder vol uitzien. De honden hier zijn tegenwoordig behoorlijk aan de stevige kant, maar deze niet. Hij blijft nog een tijdje op ons terras hangen, voordat hij beseft, dat het echt op is. Morgen weer nieuwe voorraad.

Er cirkelen 2 zeearenden rond, maar het is erg lastig om ze op de foto te krijgen.
Bij onze buren brengen ze met vereende krachten een boot op het droge.
Ze varen hem tot op het strand en dan tillen ze hem met een man of 20 op om er wat ronde balken onder te leggen. Dan flink duwen en de balken van achter weer voor plaatsen. Een behoorlijk klusje, wat ze binnen een half uur gefixt hadden. De boten zijn hier ook erg belangrijk. Alles wordt hiermee vervoerd, niet alleen toeristen.
De hele dag varen ze af en aan, afgestemd op het tij.

We kijken nog even het resultaat van de foto’s en filmpjes van vandaag als zowel Harry als Giel hoofdpijn hebben. Harry zo erg dat hij ibuprofen neemt en even gaat liggen na een douche. Ik denk dat de zon vandaag iets te heftig was en we er te lang in zijn geweest. Ik maak hem om 20:00 wakker met de vraag of hij wil eten of dat k iets voor hem mee kan nemen, maar hij is voldoende opgeknapt en dan gaan we toch nog op pad.

Al een paar dagen zien we een restaurant, wat ons wel wat lijkt, maar waar het steeds vol zit. Als we langslopen, zie ik een tafeltje van 4 vrijkomen en er is inderdaad plek voor ons. Harry en Manon gaan zelfs aan de sangria. De mannen eten lekker, maar onze veggie burger valt erg tegen. Gelukkig hebben ze lekker hazelnoot ijs en panna cotta. Dan sluiten we het ook nog eens af met lekkere koffie!
Tijd om terug te gaan en lekker ons bedje in te kruipen. Morgen weer een nieuwe relaxdag. Nog 4 volle dagen te gaan vanaf nu.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens