Vanmorgen waren we weer op tijd wakker en besloten maar weer even vroeg te snorkelen.
Als we onze spullen op de bedjes leggen, komt er meteen iemand met de menukaart aanlopen, maar wij geven aan eerst te gaan snorkelen.
In de ochtend blijk je hier de meeste kans op schildpadden te hebben.

De stroming is best stevig en gelukkig gaan we er eerst tegenin. Het water is ook minder helder dan gisteren, maar nog steeds prima. Harry spot een zeeslang, maar ik zie hem helaas niet. Ondanks de stroming zwemmen we toch een behoorlijk stuk weg. We zien toch dat veel vissen vaak op dezelfde plek verblijven. De schildpadden zijn er vandaag even niet. Als we besluiten terug te gaan, zijn we in no time terug met de stroom mee. Harry ziet nog wel een behoorlijke zeeslang, waar hij van onder de indruk is. Helaas ook deze heb ik gemist. 🙈
Zo, nu eerst ontbijten. We nemen yoghurt, eieren, een pannenkoek en een bakje cappuccino.
Een van de katten neemt achter me op de stoel plaats en past bijna niet tussen de rugleuning en mijn billen, maar blijkbaar vindt hij het prima.
Onze telefoons liggen nog op de kamer, dus geen foto dit keer.
Harry haalt nog wat uit de kamer en raakt in gesprek met Herman. Hij vertelt dat ze pas weer sinds 4 maanden volledig open zijn. Tijdens de pandemie was iedereen ontslagen, maar er werd wel eten naar hun huis gebracht.
Morgen en overmorgen is er een festival op het eiland. Herman is morgen vrij, maar wil ons graag uitnodigen met hem mee te gaan. Harry heeft om 9:00 morgen met hem afgesproken. Ik ben benieuwd. Het is een cultureel festival had ik al op de borden gelezen.

We verplaatsen ons weer naar de bedjes en Harry verdwijnt in een goed boek. Vandaag moet ik hém overhalen te gaan snorkelen. Voor de lunch gaan we nog een keer. De stroming is nu weer helemaal weg en het water is ook weer wat helderder. We zijn een behoorlijk eind naar links afgedwaald. Tijd om terug te gaan, want er komt een donkere lucht aan en de zon is inmiddels verdwenen. We snorkelen terug en genieten nog steeds van alles wat we zien. Steeds zien we toch weer vissen in andere kleuren. Er zitten ook veel maskerwimpelvissen. Dit is een platte geel, zwarte-witte vis met een heel raar tuitmondje. Super leuk zijn die. Er stoppen weer heel wat bootjes en blijkbaar is er weer gevoerd, want er zit wel heel veel vis bij elkaar. Het is echt bizar, dat ondanks de vele toeristen het koraal er nog zo mooi uitziet. Soms zie je wel dat ergens op is gestaan en er hele stukken zijn afgebroken, maar over het algemeen, ziet het er bizar goed uit. Tijdens onze excursie werd er ook helemaal geen aandacht aan geschonken. We hebben anderen al wat zakjes opgedoken en meegenomen en dan komen we opeens een drijvende vuilniszak tegen. Gelukkig leeg, dus die kon ook nog mee. 😄🤿

Eenmaal terug gaan we maar even lunchen. Het is inmiddels helemaal bewolkt en het waait behoorlijk. Onze parasol heeft een behoorlijke betonnen voet, maar gaat toch om. Drie man sterk komt aanrennen om hem overeind te zetten. Het blijft wat slecht weer en we voelen zelfs een verdwaalde druppel. We besluiten dan maar even te gaan lopen. Wie weet vinden we een leuk koffie tentje. Als we Herman tegenkomen vraagt hij of we misschien willen fietsen. Nou, dat is ook wel een goed plan. Hij gaat de fietsen voor ons klaarzetten als wij nog even gaan omkleden. Klaar voor een rondje eiland. Het is afwisselend verharde weg en strand zand, dus we moeten steeds ook stukjes door het mulle zand lopen. We fietsen zelfs een stukje tussen de koeien. Nederlandser kan haast niet.
Ik weet nog niet zo goed wat ik er van moet denken. Er is veel vervallen en dicht. Andere stukken zijn opgebouwd, maar evengoed uitgestorven. Het eiland heeft het nog behoorlijk zwaar lijkt het. En steeds meer begrijpen we de dankbaarheid van de mensen. Ze zijn oprecht blij, dat het toerisme weer op gang komt.
Ook hier is het andere deel van het eiland zonder strand, maar zij hebben dan wel de zonsondergang. Wij drinken even wat bij Pink Coco. Een voornamelijk roze restaurant/hotel. Hier zijn ze alle zitzakken al klaar aan het zetten voor de zonsondergang vanavond. We hebben Ice cappuccino en dan worden er ineens kleine broodjes gebracht met olie en humus. Welkomst broodjes noemt de ober het. Wij hebben echter uitgebreid geluncht en heel ondankbaar laten we het staan en rekenen af.
Ik heb al vanaf ons duikavontuur last van mijn oor en hij zit ook helemaal dicht. Als we een soort dokterspraktijk zien, gaan we maar even naar binnen. Harry denkt dat mijn oor uitgespoten moet worden.
Ze kijkt even in beide oren en ziet niet veel bijzonders. Als ze het lampje dan iets draait doet het enorm zeer en ze zegt dat het een beetje gezwollen is. Ondertussen belt een aanwezig kind iemand op, die ook moet komen. Een man komt binnen en blijkbaar doet hij de administratie. Ze schrijft oordruppels voor en nog een soort kuur van 10 tabletten tegen ontsteking.
De man is nog even bezig en uiteindelijk moeten we bijna €70 afrekenen. Het pinnen lukt helaas niet, dus gaan we verderop maar even geld pinnen, dat lukt wel.
Thuis ligt Bob al weer op ons te wachten. Ik Google even op wat ik allemaal heb gekregen en besluit dat ik de pillen voorlopig even niet neem nog. Het lijkt mij een beetje overdreven. Eerst maar even alleen druppelen.
Tijd om te douchen en te eten. Harry neemt zijn kebab spies weer, want die is hem goed bevallen gisteren. We sluiten weer af met een cappuccino.

Nu maar slapen en hopen dat we morgen niet worden meegesleept in een folklore dans met Herman👯‍♂️💃🏼

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens