Vanmorgen appt Manon of ze aspirine kan komen halen. Giel heeft knallende koppijn en is misselijk. Ik breng gauw aspirine en zeg, dat we hem maar even lekker moeten laten liggen. We moeten alleen we om 11:00 uur de kamer uit. Harry en ik zitten even aan de koffie bij de picknick tafels en onze nieuwe vrienden, de pelikanen, als Manon en Giel er toch al aan komen lopen. Het lijkt te zakken.
We zouden vandaag gaan ontbijten waar we gisteravond hebben gegeten, omdat ze daar yoghurt hebben. Het is heerlijk met veel vers fruit. Daarna even kijken of Bahia Honda State Park vandaag wel open is. Het zonnetje schijnt en misschien kunnen we daar op het strand liggen voor we later op de dag naar Fort Lauderdale vertrekken. We betalen $10 want het park is weer open. Er is daar een deel van een oude spoorbrug, die over het water loopt en Harry wil dat erg graag op de foto zetten.
De wind is toch nog wat koud en hard, dus de sweaters gaan nog even aan.
Je in een stukje de brug op, dus dat doen we. Dan lopen we nog wat rond en Giel spot een erg bijzondere spin. Manon krijgt hem nog redelijk op de foto.
Het is helaas nog te koud en winderig om op het strand te liggen, dus we besluiten maar alvast wat richting Fort Lauderdale te rijden. Een tussenstop nog bij een ander State Park op Key Largo. John Pennekamp State park, maar ook hier lig je nog vol in een frisse wind en is het strandje maar klein. We lopen nog een korte route, maar ook dat stelt niet veel voor. Giel voelt zich nog niet zo top en we rijden maar naar Fort Lauderdale, vanaf hier nog 1 uur en 3 kwartier. Hopelijk kunnen we daar dan aan het eind van de middag op het strand eindigen.
Een kwartiertje voor we aankomen spot Harry een Coldstone. Aangezien we niet hebben geluncht, nemen we maar weer een ijsje.

Ons hotel voor de laatste 5 nachten ligt aan de overkant van de boulevard met het strand op 200 meter. Helaas waait het ook hier nog enorm. Het is inmiddels 15:45, dus gaan we nog even aan het zwembad liggen voor de laatste zonnestralen. Giel laat zich vallen, maar het water is echt ijskoud. Een jongen van het hotel, die langs loopt, meldt ons maar even dat het ander zwembad verwarmd is en dat we ook gebruik kunnen maken van de faciliteiten van het naastgelegen hotel, waaronder een hottub.

De zon is achter het hotel verdwenen en Giel stelt voor over de boulevard te gaan lopen en gelijk wat te gaan eten. Ik mag kiezen vanavond, maar vind dat erg lastig. We belanden uiteindelijk bij een Italiaan aan de boulevard. Het eten was wel oké en de tiramisu en lavacake goddelijk, maar de rekening daarna was minder geslaagd😱.
Onze ober was een Roemeense student, die hier zijn stage liep. Hij leek een beetje nerveus. Zeker toen hij de prosecco voor Manon en Harry in ging schenken. Al met al een aardige gozer, maar met al 20% fooi vast op de rekening, hebben we hem niet nog meer beloond en hopen dat deze 20% dan ook naar hem gaat.
Zijn droom was ooit hotel manager te worden op Bora Bora, dus dan komt het financieel wel goed met hem😂😂
Wij lopen terug en hebben besloten, dat het morgen hoe dan ook een stranddag gaat worden!

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens