Vannacht was een onrustig nachtje. Onder mijn ene kussen de IPad en onder het ander mijn e-reader. Zo kwam ik de nacht wel door.
Manon appt al vroeg dat ze klaar zijn en dus op naar het ontbijt. Manon wil een wafel maken en de beker waar het beslag in moet is net wat kleiner dan ze dacht. De mevrouw, die alles staat bij te vullen, maakt het gauw even schoon. Als Manon later een kwartje van de wafel op mijn bord legt, gooi ik mijn volle beker koffie over tafel en over de grond. Hetzelfde vrouwtje komt de boel schoonmaken. Ze is vast blij met ons.
Giel gooit nog wat fooi in de pot om het goed te maken.

Op naar Orlando. Onze eerste stop wordt Fort Pierce, een statepark op iets meer dan een uur rijden. We betalen $6 dollar en gaan een stukje lopen. Eerst een klein strandje op en even om de hoek ligt een lang uitgestrekt strand. Het is al weer lekker warm. Als we een poosje lopen zien we wat vis omhoog springen. Meestal een teken, dat er op ze gejaagd wordt. Als we over het water speuren zien we inderdaad dolfijnen. Soms springen ze hoog uit het water. We weten af en toe ook niet zeker of het dolfijnen zijn. Ze zijn net iets te ver weg. Maar af en toe zien we de gebogen ruggetjes met het welbekende vinnetje, dus dolfijnen zijn er zeker. Blijft toch leuk om ze in het wild te spotten.

Als we weer de begroeiing inlopen blijkt dat we het statepark zijn uitgelopen. We lopen een stukje verder en gaan dan weer richting het strand. Dolfijnen zien we helaas niet meer.
Terug bij de auto besluiten we tot Melbourne de A1A te nemen. De route die het dichtst langs de zee loopt. We zien wat mooie huizen, maar ook niet meer dan dat. We krijgen behoorlijk honger, maar een restaurant of iets komen we niet echt tegen. Dan zien we een Subway in een tankstation. De hoogste tijd weer voor een stop dus. De broodjes worden zo dik belegd, dat ze in de oven niet eens helemaal warm zijn geworden. De jongen voor ons vroeg al of ze 2 x in de oven mochten. Hij komt er vast vaker.
De jongen en het meisje achter de toonbank zijn erg vriendelijk en vertellen dat ze familie in Duitsland hebben als wij antwoorden dat we uit Nederland komen.
Er is geen plek om te zitten dus we belanden buiten op de stoeprand en eten ons nauwelijks warme broodje op.
Het laatste stuk besluiten we maar weer de snelste route te nemen over de snelweg.

Als we Orlando binnenrijden zien we dat er heel wat bijgebouwd is. Maar ook heel veel erg vertrouwd. Ik word toch altijd een beetje blij als ik hier weer terug ben.
We checken in bij het Clarion Inn, waar we 4 jaar geleden zaten toen het net open was. Manon bestelt vast kaartjes voor de 2 Universal parken en hup €1000 lichter😱
We besluiten even die kant op te lopen, want daar zit een Coldstone. We willen de kaartjes vast uitprinten daar, maar dat gaat nog niet, omdat ze morgen pas ingaan.
We besluiten dan maar terug te lopen en de auto te pakken naar Disney Spring.
We lopen wat rond en het is behoorlijk druk. Manon wil even in de Lego winkel kijken en vanwege COVID laten ze beperkt mensen binnen. Als er weer wat uitgaan, mogen er weer nieuwe naar binnen. Bij Universal en Disney is nu het beleid, dat je in alle binnenruimtes een mondkapje op moet.

Ik mag vandaag kiezen waar we gaan eten en besluit dat het het Rainforest café moet worden.
Helaas hebben ze voor vanavond geen plek meer en moeten we wat anders bedenken. Overal staan rijen en is het super druk. Richting de auto komen we nog langs Planet Hollywood en gelukkig is daar nog plek, maar dat kan ook bijna niet anders met 4 verdiepingen. Het is een soort koepel en het ene deel is een enorm video scherm. Hier worden de aanwezigen bezig gehouden met afwisselende dingen. Er worden verjaardagen op gezet met naam en leeftijd van degene, die er zijn en tevens verschijnen deze klanten in beeld. Misschien moeten we hier zondag dan maar met Harry gaan eten. Ook zijn er Sing-alongs een soort karaoke. Super leuk. Het eten was ook prima. Afrekenen en op zoek naar koffie dan maar.
Het is inmiddels wel behoorlijk frisser geworden. Gelukkig hebben we alle 4 een sweater mee.
We zitten nog wat bij de live band en drinken een koffietje. Daarna maar terug naar het hotel, want Harry zijn hamburger is niet zo lekker gevallen.
Morgen een dagje in Universal en wellicht zelfs met lange broek. In ieder geval met veel Harry Potter.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens