Vanmorgen eerst de laatste spulletjes inpakken. We hebben nog wat beleg in de koelkast en als ik nog wat ga inpakken, gaat Harry naar de Albert Heijn. Alleen komt hij even later terug zonder broodjes. Hij was namelijk zijn mondkapje vergeten🙈.
Dan eten we maar hier bij het hotel. We hebben vandaag alle tijd en we hoeven 12:00 uur pas het appartement uit.
Uiteindelijk zijn we rond 9:30 klaar om uit te checken. Het is een beetje Tetris spelen om alle koffers achterin te krijgen, want we willen niks op de achterbank, omdat we nog overal parkeren.

We gaan eerst nog even langs een fort in de buurt, maar dit stelt niet veel voor. We besluiten nog even naar Willemstad te gaan om de tijd te doden. We hebben ook nog niks voor Myra, dus dat kunnen we dan ook nog even fixen misschien. Altijd gedoe, die souveniertjes.
Daarnaast hebben we laatst heerlijk aan het water gezeten op een terras, dus dat doen we ook maar even.

Het blijven altijd van die hangdagen als je gaat vertrekken en zeker als je zo laat vertrekt als nu.
We zouden nog om 14:00 uur naar Sislin gaan, dus dat bepaald mede de planning van de dag.
We rijden naar het complex, waar ze moet wonen, maar er zit een groot mechanisch hek voor.

We moeten eerst nog even naar de supermarkt, die daar een straat verderop zit om even wat lekkers te halen en wat blikjes drinken, want we weten niet of ze wat in huis heeft. In de supermarkt is WiFi, dus ik probeer nog even contact te krijgen met Ademar. Hij zegt, dat het hek gewoon automatisch opengaat en geeft aan hoe we dan verder moeten rijden.

Daarna stuurt hij nog een berichtje, dat hij zijn moeder heeft gebeld en dat ze nog even naar de supermarkt gaat, maar om 14:00 uur terug is. Dit berichtje heb ik niet meer ontvangen, omdat we toen de winkel al uit waren en ik dus geen WiFi meer had.
Als we het terrein oprijden zien we een super mooi onderhouden complex met kleurrijke appartementen. De terrasjes voor de huisjes zijn vol planten en gezellig gemaakt. Al met al een mooi complex. Als we parkeren en richting appartement 21 lopen, zie ik Sislin lopen. Ze was inderdaad met een buurvrouw onderweg naar de supermarkt, maar loopt gelijk terug als ze ons ziet. Ze herkent ons gelukkig wel of het komt, omdat Ademar ons nog even had aangekondigd.

Ze opent een hekje van een terras, waar een groot screen voorhangt. Er staat een tafeltje en 4 tuinstoelen, maar geen planten of andere gezelligheid. Ze laat het binnen zien. Het is een enorm klein kamertje, waar ook de keuken in zit. Dan loop je door naar de slaapkamer, ook erg klein. En aangrenzend een klein badkamertje met een schuifdeur. Naast dat het allemaal klein en donker is, is het ook een behoorlijke zooi.
In de woonkamer staat een kast vol boeken en er bovenop spot ik de trouwfoto van Sislin met mijn vader en ook nog een andere foto van hem.
Ik vroeg of ik er een foto van mocht maken, want ik had dat eigenlijk niet verwacht.
We gingen even met haar buiten zitten. De meegebrachte tompoucen en cola ging ze bewaren. Wij drinken onze blikjes leeg. Best lastig om het gesprek op gang te houden. Ze zegt dat papa eerder getrouwd is met een andere vrouw. Dan zeg ik dat dat mijn moeder is. Even denkt ze zich een naam te herinneren, maar dan vraagt ze toch hoe ze heette. Ik vertel haar dat zij zelf ook eerder getrouwd was met de vader van Ademar en Conny, maar daar moet ze wel even over nadenken. Een hagedis, die het terras op komt trapt ze bijna dood, want die wil ze niet binnen hebben. Gelukkig rent hij gauw 2 huizen verder.

We gaan nog maar even boodschappen met haar doen, want dat heeft ze nu niet met de buurvrouw kunnen doen. De supermarkt is haar uitje, dus ze loopt alle gangpaden door. Het is een soort Albert Heijn, maar wel een hele grote. Ze loopt voorop en Harry volgt met het mandje. Ze koopt chocolade en M&M’s en ijs en appelflappen. Ik heb het idee, dat ze denkt dat we nog lang blijven, want ze vraagt ook of we nootjes willen. Verder haalt ze nog wat plakjes kaas en wat drinken.
We besluiten haar boodschappen in dit geval maar te betalen. Bij de servicebalie haalt ze nog sigaretten, maar die betalen we echt niet 😜

Ze dirigeert Harry weer terug naar haar appartement en laat hem voor de deur parkeren, zodat ze niet meer verder hoeft te lopen.
De appelflappen heeft ze inderdaad voor ons gekocht. Waarschijnlijk al weer vergeten, dat er 4 tompoucen in haar koelkast staan.
Ze rookt nog 2 sigaretten en we kletsen wat en dan proberen we er toch maar een eind aan te breien.
Ze loopt toch nog weer mee naar onze auto om ons uit te zwaaien. Raar om haar zo achter te laten en waarschijnlijk nooit meer te zien.
Vooral triest om zo eenzaam je leven te moeten afsluiten.

We gaan nog even naar Zuikertuintje mall om toch nog dat ijsje te halen, die we van de week mis zijn gelopen.
Harry neemt zijn ijskoffie weer, omdat die zo lekker was, maar hij weet niet wat hij mist. Ik voer hem af en toe maar wat kokos en koffie ijs, want het ijs is hier echt heerlijk romig.
We lopen nog wat rond en gaan dan buiten nog even op het terras zitten. Nu niet voor ijs, maar gewoon voor koffie.
Om de tijd te doden bezoeken we nog een super grote supermarkt, met allemaal Amerikaanse en Nederlandse producten. Binnen ziet het er uit als het magazijn van Ikea. Hoge stellages vol met grootverpakkingen. We halen nog wat te drinken en vinden nog een kleinigheidje voor de kleinkinderen.
Tijd om naar het vliegveld te gaan. We hebben vanmorgen de tank nog even volgegooid, want de huurauto moet je vol afleveren.
We parkeren daar, waar we hem ook hebben weggehaald en gelijk komt er een mannetje naar ons toe om alles te checken. We leveren het door hem getekende formuliertje, samen met de sleutel in bij de balie van Sixt in de aankomsthal en dan is dat ook weer geregeld.
We trekken even een lange broek aan en een vers t-shirt en zijn dan klaar om naar de check-Inn te gaan. Het is al best druk, maar wij kunnen priority inchecken en daar staat niemand. Paspoort en security check en dan gaan we wachten. Ik krijg een behoorlijke migraine, maar heb uiteraard de medicijnen in mijn handbagage en na een uurtje hebben ze hun werk gedaan en ben ik weer fris en fruitig. Dat is echter wel de reden, dat de trouwe lezers het verslag niet op tijd binnen hebben.
We boarden netjes op tijd, maar het duurt wel lang door de extreem grote hoeveelheid kleine kinderen, dus dat beloofd wat🙈
Ook altijd spannend wie er naast je komt zitten in een rij van drie. Dit keer een Nederlandse man, die al heel lang op Curaçao woont. Hij heeft alleen meer zin in een gesprek dan wij😇
Als hij tijdens het opstijgen al in slaap valt legt hij zijn hoofd op Harry zijn schouder😂😂
Een beetje te intiem, vindt Harry en maakt hem toch even wakker.
Ik sla het eten over en wil eigenlijk wel slapen. Het is 8,5 uur vliegen en die zijn om te slapen best snel om. Voor het eten er door is, is het nog geen 7 uurtjes meer.
Harry knoopt toch nog maar een gesprekje aan met de buurman en we maken van de gelegenheid gebruik om alle drie nog even naar het toilet te gaan.
Ik ben inmiddels wel klaar wakker en als ze daarna nog met een rondje koffie en thee komen, neem ik een bakje koffie.
We hebben wat luxere stoelen, die wat verder achterover kunnen en behoorlijk beenruimte hebben. Terwijl ik aan de koffie zit, is Harry al volledig geïnstalleerd voor de nacht.
Het blijft een worsteling zo’n lange vlucht en zeker een nachtvlucht.
Inmiddels moeten we nog 2 uur vliegen en zal het ontbijt zo wel komen.

Na zo’n lange tijd met alleen maar werken, was dit een welkome relax vakantie. We zullen het strand, de zon en zeker de temperatuur gaan misen de komende tijd. Ik ga 17 jaar Axxicom afronden de komende 2 weken en dan mijn nieuwe avontuur starten bij het Rijksmuseum.
Ook bij Harry staan er behoorlijke veranderingen op stapel en gaat zijn hele afdeling er anders uitzien.
Ons hotel op Koh Lipe is voor januari alvast geboekt en Thailand is momenteel nog open voor Nederlandse toeristen, dus we hebben wel weer een soort ritme te pakken.

Nu gauw naar iedereen die we liefhebben en een heerlijke douche om 2 weken zand en zeepresten er nu eens goed uit te spoelen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens