Vandaag dezelfde planning als gisteren.
De Subway van gisteren hebben we maar even overgeslagen. Volgens mij zijn we hier behoorlijk afgezet. Een ontbijtdeal daar met koffie zou 10 NAF kosten. Zelfs op de radio maken ze daar reclame voor. Als wij deze bestellen zegt ze eerst al dat de prijzen niet kloppen. Maar relaxt als we inmiddels zijn, rekenen we 15 NAF per ontbijtje af. Vandaag dus maar naar de andere Subway, die iets verderop langs de route ligt. Helaas gaat de Subway pas om 9:00 uur open op zondag en het is pas 8:00 uur. Dan maar een tosti op het strand straks. We zijn nu alleen al om 8:30 voor het hek van de plantage. Officieel gaat het pas om 9:30 open, maar gisteren ging het hek ook al om 9:00 uur open, dus, relaxt als we zijn, wachten we gewoon maar even.
Bij de ingang staat een soort monument, welke op diverse plaatsen op het eiland terugkomt. Een hand met een gebroken keten, welke het einde van de slavernij uitbeeld.

Iets voor 9 uur komt er een auto door het hek, maar deze sluit het hek weer zonder iemand door te laten. Even na 9 uur wederom een auto en deze laat de poort open, zodat we kunnen volgen. Achter ons staan ook al behoorlijk wat auto’s. Als we parkeren stappen al heel wat bijrijders bij de ingang uit voor het mooiste plekje.
Als Harry gaat betalen, maak ik alvast wat foto’s van een nagenoeg leeg strand en leg de handdoeken op dezelfde plek als gisteren.
Zonder ontbijt gelijk maar snorkelen. Gelukkig hadden we in het appartement al koffie op.
Harry spot een groene murene en doordat hij af en toe half naar buiten komt, zie ik hem ook. Na een tijdje zit er geen beweging meer in en hadden we er nu langsgekomen, dan hadden we hem ook niet gezien.

We snorkelen nog wat, maar krijgen dan toch wel honger, dus maar terug naar het strand. Er zit nog niemand in het restaurant, dus we hebben het mooiste plekje met een geweldig uitzicht. In de ochtend is de kleur van het water ook steeds het mooiste. We bestellen allebei fruit met yoghurt en dat is het ook echt. Als ze komen is de yoghurt niet te zien onder een dikke laag vers fruit.
Als we weer even op de bedjes hebben gelegen is het weer tijd voor. We snorkelen wel 1,5 uur heen en weer boven het koraal. Wat mega veel vis zit hier toch.

Dan maar weer lunchen. Wederom een tafeltje aan de rand bij het water. En er ligt een kat naast ons. Ik bestel een kipburger, zodat ik makkelijk kan delen😇.
Harry gaat voor een broodje pulled pork.
Als het eten komt is de kat inmiddels geschrokken van een kind en weggelopen. Ik laat wat kip stukjes op de rand van mijn bord liggen, voor als de kat terugkomt.
Dan komt er een andere gelukszoeker aan en deze heeft mijn kip dan maar gekregen. Je kan merken, dat ze veel weggejaagd worden, want ze zijn nogal schuw. Deze heeft in ieder geval geluncht.

We lezen weer wat en dan ga ik bij de rotsblokken voor onze bedjes snorkelen. Zelfs daar zit veel vis en als ik 4 koffervisjes om me heen heb, wordt het tijd om de GoPro even te pakken. Net als ik er uit wil komt Harry er aan, mét de GoPro. Wederom komt er een koffervisje voor de lens, die erg nieuwsgierig is. Met haar lippen getuit lijkt ze een echte Instagram vis.
We zwemmen nog voor een laatste keer naar het diepe gedeelte, maar al gauw krijg ik het erg koud. We gaan er maar uit om op te drogen.

We hebben voor vanavond om 20:00 gereserveerd bij De Pier. Met nog een uur te rijden en allebei douchen onder die druppeldouche, gaan we rond 17:15 maar richting de auto.
Dan zijn beide varkens in beeld, zowel Willy als Woody.

Na het douchen hebben we nog wat tijd om de eerste spullen vast in te pakken.

We besluiten weer lopend naar de Pier te gaan, zodat Harry lekker aan de Pinot Grigio kan.
Ik sla een voorgerecht over, want dan kan ik een chocolademousse toe nemen.
Het is niet hee druk, maar het duurt allemaal wel behoorlijk lang. Ook onze serveerster hebben we nog niet eerder gezien. Het is een jong meisje met afstand tot de arbeidsmarkt, maar wel vriendelijk.
Als ik mijn dessert wil bestellen, blijkt die er niet meer te zijn. Sterker nog, de menukaart is al niet zo groot, maar van de 4 desserts, die er op staan hebben ze er nog maar 1. Dan maar alleen een cappucino voor mij. Harry neemt nog een ijs met peacan caramel en dan lopen we terug om nog even het verslag te maken en de filmpjes van vandaag te bekijken. Het koffervisje staat er prima op en kan zo haar eigen account starten op Instagram.
Inmiddels is het half 12 en de hoogste tijd om te gaan slapen. Morgen wordt een lange dag.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens