Niet heel lang geslapen vannacht, maar klaar voor onze fietstocht. We ontbijten in het hotel en dat is voor de prijs, die je er voor betaald niet heel bijzonder. Ik red me overigens prima met twee gebakken eitjes en een broodje jam. De koffie is prima, dat scheelt.
Om 8:00 pakken we een Grab taxi voor de deur en rijden in een nette auto, met een dit keer heel stille rustige chauffeuse. In 20 minuutjes staan we bij ABC amazing cycling Bangkok.
We lopen een soort garage binnen waar alle fietsen staan en mogen achterin een trap op.
Tot onze verbazing is de eigenaar een Nederlander en begint met ons te kletsen. Het is wel een beetje een blaaskaak, maar hij voorziet ons van lekkere koffie.
Hij stelt ons voor aan Ed, die waarschijnlijk in het echt een voor ons onuitspreekbare Thaise naam heeft. Daarnaast horen we ook nog dat wij de enige zijn en met zijn viertjes met Ed mee mogen. Om 9:00 starten we en we schatten dan rond 15:00 terug te zijn.

Ed pompt hier en daar een bandje en zet de zadels op de juiste hoogte en daar gaan we. Het verkeer is zo druk en je moet goed opletten waar je rijdt. Ed probeert zoveel mogelijk rustigere tussendoor weggetjes te pakken.
Hij stopt op een niet heel interessante plek en lijkt zelf op adem te moeten komen, terwijl we nog maar met op pad zijn. Hij verteld het één en ander, maar door zijn uitspraak en niet hele grote woordenschat kan ik het soms niet helemaal volgen. Wel blijkt dat je hier voor weinig geld een appartement van 4 verdiepingen kan huren. Ze wonen er vaak met opa en oma en meerdere gezinnen.
Dan gaan we verder naar een markt. Waar ik altijd een enorme hekel heb aan mensen, die met hun fiets over de markt gaan, ben ik nu zelf zo’n type.
Op de markt is veel verschillend spul, maar ook veel dierenleed. Veel kippen in kleine manden en dus in de ogen van de Thai verser dan vers.

Dan gaan we door naar een tempel. Manon mag niet mee, omdat ze blote schouders heeft. Ze had zelf een doek mee, maar dat was volgens de eigenaar niet nodig en kon in de tas op kantoor blijven. Giel hoefde niet naar binnen en was zo galant zijn t-shirt uit te trekken voor Manon.
Eenmaal binnen kregen we uitgebreid uitleg over de monniken, de gebruiken en betekenissen in het boeddhisme. Erg ingewikkeld allemaal mede door zijn gebrekkige Engels.
We doneren wat en gaan weer door. Tijd om de rivier over te steken. De fietsen op de boot en naar de overkant dan maar.
We zijn gelijk in een andere wereld beland. Veel groen, maar helaas ook erg veel vuil.
Soms fietsen we over een betonnen verhoogd pad van zo’n 1.20 m breed. Met daarin haakse bochten. In tegenstelling tot een paar jaar terug staan er nu af en toe hekjes langs, maar het blijft een spannend stuk.
Ed wijst ons een grote varaan aan, maar deze loopt snel weg, zodat we hem niet op de foto hebben, maar gelukkig wel alle 4 gezien.
Even laten spot ik er nog 1, die gewoon rustig blijft liggen.

Ook hier bezoeken we een lokale markt, waar het de bedoeling is dat we lokale dingen gaan proeven. Maar met drie van de vier zeikerds, wordt dat nog een uitdaging. Gelukkig proeft Harry voor 4🤗 en vindt uiteraard alles lekker.
In het begin zien we een teiltje met schildpadjes, welke je voor 80 baht kan kopen. Ze zijn om vrij te laten en dat zou geluk brengen. Ook weer iets religieus, maar super zielig. Ze proberen er uit te klimmen. We gaan eerst de markt over om er straks 1 te kopen en los te laten in de natuur.
Harry proeft van alles en als we hier en daar naar iets kijken, vraagt Ed meteen of we het willen hebben. Ook als we zelf willen afrekenen, wil
Hij daar niets van weten. Wel een hele leuke ervaring, ook al proef ik niet zoveel.
We beginnen met zwarte sticky Rice met Kokosmelk in een maïs blad geroosterd. Giel vindt het niks, maar de rest vindt het wel lekker.
Giel probeert nog dapper met Harry een blad met daarin verschillende dingen. Ook hier geniet hij niet van, terwijl Harry het heeft over een smaak explosie.
We brengen hier heel wat tijd door en eten en drinken wat. Manon, Giel en ik nemen een vegetarische loempia en als we willen betalen, komt Ed al weer met zijn geld.
Terug kopen we 2 schildpadjes om vrij te laten. Het is een beetje dubbel, want door te betalen, hou je het ook in stand.
We krijgen allebei een plastic zak met een schildpadje erin. Ed begrijpt ons en zegt dat we ze het beste kunnen brengen naar het public park, omdat daar niet gevist mag worden en ze daarom waarschijnlijk niet volgende week alweer op de markt belanden. We moeten dan wel 20 minuten fietsen met een tasje met schildpad aan het stuur.
We moeten even door het blad en wat droge slootjes. Waar wij balanceren op wat palen en planken, wil Ed gewoon door de sloot lopen, maar merkt tot zijn schrik, dat hij tot halverwege zijn kuit de modder zakt.
Hij is dan ook druk bezig met de modder eraf halen als wij intussen de schildpadjes bij een sloot mét water zetten. De ene is vrij druk, maar de ander is blijkbaar nog onder de indruk van alle belevenissen.
We laten ze achter met een gevoel, iets goeds te hebben gedaan. Voor Ed brengt het geen gelukt, want als we weer opstappen blijkt zijn voorband lek. 5 minuten, zegt hij. En inderdaad hij is zo weer startklaar.
Dan hebben we nog de lunch tegoed. Het is allen al 14:45 en we zouden al bijna terug moeten zijn.
We eten en drinken even wat en gaan dan terug naar de boot. Onderweg komen we Michiel, de grote baas, nog tegen met een eigen groep. Hij vraagt hoe we het gehad hebben en doet zijn beklag over de groep die hij nu heeft. Niet heel professioneel, constateren we.
Fietsen weer op de boot en door naar de overkant. Uiteindelijk is het inmiddels 16:30 als we terug zijn.
Gauw verrekken we richting de metro, om 2 haltes verder te gaan genieten van een Coldstone ijsje in CentralwOrld een grote mall.
We lopen wat heen en weer tussen de diverse malls voor eten en eventueel nog iets voor de kleinkinderen.
Harry raakt in de stemming door Live muziek, terwijl Giel er langzaam doorheen zit.
We eten bij McDonalds wat en gaan dan terug naar het hotel met de metro, die een straat achter ons hotel stopt. Harry wil nog niet om 20:30 op de kamer zitten, dus gaan we nog even China town onveilig maken, als Manon en Giel vast naar de kamer gaan.
Als we ook terug zijn drinken we nog wat op de rooftop. Het zicht is super helder vandaag. Weinig smog en dat terwijl het 35 graden was.
Hier en daar zien we de verlichte koepels van tempels. Een imposant uitzicht zo vanaf het dak.
De grote bijzonderheden van de stad hebben we nu niet eens gedaan, maar het zit er op.
Morgen de wekker om 8:00 om om. 8:30 een grab voor te laten rijden om naar de luchthaven te gaan.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens