Vandaag vertrekken we naar Khao Sok voor een nachtje in de boomhut en een nachtje op het water. Bijna alles is nog ingepakt, dus alleen nog de toiletspullen en we zijn klaar voor ontbijt. Het inpakken is voor Manon iets lastiger, maar we gaan eerst ontbijten.
Als we om 8:45 uitchecken is onze chauffeur al aanwezig voor een ritje van 5 kwartier.
Hij spreekt niet of nauwelijks engels, maar brengt ons uiteindelijk precies waar we wezen moeten en daar gaat het om.
Bij de receptie leggen ze uit, wat de bedoeling is en checken of alles klopt wat er geboekt is. Vanmiddag eerst een lunch en dan om 3 uur worden we opgehaald om te kanoën op de rivier. We zouden met een band de rivier af, maar het water staat te laag.
Vannacht slapen we in de boomhut waar we nu nog niet in kunnen en morgen worden we weer opgehaald voor jungle tracking in de ochtend en dan naar ons drijvende huisje op het meer.
We mogen daarheen alleen de hoognodige spullen meenemen en de rest van de bagage blijft hier.
Er loopt wel een heel lief klein katje rond, waar we alle vier meteen verliefd op zijn.
Omdat we wat vroeg zijn gaan we na ons welkomstdrankje aan de wandel, maar er valt niet veel te zien. Giel herkent de apen geluiden, maar ze laten zich niet zien.
We lopen langs de weg terug en zien een koffietentje, waar we maar even gaan zitten.
Wederom krijgt Harry zijn kokosijs niet, dus eten de mannen romantisch uit één schaaltje.

Als we terug zijn bij het resort zijn onze boomhutten beschikbaar. We hebben de twee versten, die via een loopbrug te bereiken zijn. Ze zien er super leuk uit. De douche is een soort boom, waar water uit een tak komt. Er is gewoon airco en een klamboe, die vast hoognodig zal zijn. We besluiten vast een wasje te laten doen, want we zagen aan de weg een bord, dat het met twee uur klaar is voor 80 baht per kilo. En 70 baht als je het 24 uur later ophaalt. Wij halen het vanavond wel als we terug komen.

Dan maar lunchen. We mogen een voorgerecht en hoofdgerecht, wat allemaal bij de prijs inzit. Harry neemt een voorgerecht, wat geadviseerd is door Yiqing, Tom Yum. Giel neemt Vietnamese loempia’s, die er wel heel verrassend uitzien. Het is een bosje rauwkost met een glazig velletje erom. Harry eet geconcentreerd zijn Tom Yum, maar bij ons rollen de tranen over de wangen van Giel zijn voorgerecht en bijbehorende gezicht.

Ondanks dat het eten erg lang duurde hebben we alsnog een uur om te relaxen. Tijdens het wachten op het eten hebben we wel nog even kat geknuffeld, die heerlijk ging liggen bij Manon op schoot. Ook liep er een klein soort eekhoorntje op de balken van het dak rond.

Het is tot zover wel een beetje een hangdag, maar iets voor drieën stappen we met nog één Nederlands stel en een Belgisch koppel achter op een laadbak. Twee bankjes aan beide zijden en we zitten prima. Het is maar een kort ritje en dan krijgen we een flesje water en lopen naar beneden waar de mannen al klaarstaat met de stevige op kaas kano’s. Ieder koppel krijgt een Thaise roeier mee, die helaas maar heel weinig Engels spreken. De omgeving is prachtig, maar we zien maar weinig dieren.
Na een minuut of 10 zegt onze kapitein, “Coffee” en stuurt naar de kant. We mogen even zwemmen en Giel slingert met een touw als een echte Tarzan het water in. De roeiers maken een vuurtje, waar ze water koken in een bamboestok. Ik de bamboe koffiebekers worden nog even gewassen in de rivier. We kunnen kiezen uit koffie en thee en hervond al met al een heel grappig tafereeltje. We gaan weer door. De rivier die snelstromend zou moeten zijn kabbelt wat en op veel plekken moet de roeier even uitstappen om ons over een ondiep punt te duwen. Best gênant, voelt dat op een plek waar veel vis zwemt gaan ze nog even voeren.

We zien nog een varaan wegrennen, maar verder valt het een beetje tegen. Mijn rug ga ik inmiddels ook wel voelen, dus uiteindelijk ben ik blij dat we er zijn. Ze hebben bij de start nog een foto gemaakt en die hebben ze nu in een leuk lijstje gedaan en kunnen we voor 200 baht kopen. Dat doen we dan maar. Een hoop gedoe met wisselgeld en uiteindelijk heeft Harry een lijstje en fooi van de Belgen voorgeschoten.
De twee stellen vragen terug bij het resort of we met zijn allen nog wat gaan drinken, maar wij boeken een nightwalk voor vanavond en worden om 19:30 al weer opgehaald. Een goed excuus om te gaan douchen en eten. De beide dames zijn nogal enorm van de klets en wij vinden het wel oké zo. Uiteraard kiezen we voor douchen onder de boom ondanks dat het water vrij fris is. Naast het toilet hangt een “normale” douche, maar dan is alles ook gelijk zeiknat. En de boom is natuurlijk wel heel leuk.

Giel waagt zich niet meer aan een voorgerecht, maar de rest wel. Wel nemen de mannen Mango sticky Rice toe en wij een crêpe met cashewnoten. Ik kan zeggen, dat ik heerlijk heb gegeten vanavond. Als ik de laatste hap in mijn mond doen, komen ze vertellen dat de gids er al is. Harry haalt toch nog even iets met lange mouwen voor ons. Er staat lange broek en lange mouwen geadviseerd vanwege de muggen. We zijn maar met zijn viertjes en rijden lekker knus in zijn auto naar het national park op zo’n 8 minuten rijden. We noteren onze naam en nationaliteit en dan gaan we. We krijgen een lampje voor op ons voorhoofd en wederom een flesje water mee.

We beginnen bij een boom, waar allemaal wandelende takken in hangen en behoorlijk groten ook. Al gauw spot onze gids wat slapende aapjes in het bamboe. We lopen zo’n twee uur en komen nog behoorlijke spinnen tegen een vleermuis, baby tarantula’s, en een kleine kameleon. Het is echter bloedheet in de jungle met een lange broek. De weg is soms best een uitdaging met wat sluip door kruip door routes, maar dat maakt het wel leuker.

We gaan terug naar ons hotel en halen dan eerst even de was op. Alles zit in één tas, dus we moeten even sorteren. Dan nog een tas inpakken voor morgen, want dan mogen we alleen de kleine rugzak met spullen voor 1 dag mee. De grote rugzak blijft hier en halen we overmorgen weer op. De WiFi is hier alleen dramatisch, dus ik zal pas weer over twee dagen iets kunnen posten. We gaan het beleven. Geen stroom en 2 powerbanks minder. Maar de ervaring om ‘s ochtends op het meer wakker te worden moet adembenemend zijn. We gaan het zien.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens