Harry ligt nog lekker te alapen als ik een briljant plan ontwikkel. Ik heb gisteren een bord gezien van IHop, waar je lekker kan ontbijten🤗
Een laatste keer pannekoeken en ei gunt Harry me wel.😀
We slaan het ontbijt in het hotel dus over en rijden naar de IHop. Het regent dus lopen is niet echt een optie. Het wordt vandaag wederom geen mooie dag qua weer. We willen eigenlijk naar Lynn Canyon Park, daar is een hangbrug en 2 kleine watervalletjes. Van de stad zelf worden we toch niet blij. Daarnaast hebben we nog e adressen genoteerd van een hele grote mall met ruim 400 winkels en een outlet, welke helaas niet overdekt is.
Eerst ontbijten. Bij IHop krijgt Harry 55+ korting, hoe leuk is dat😇
We rijden daarna in een half uurtje naar Lynn Canyon. Het is echt maandagochtend, want het is behoorlijk druk op de weg.
Als we aankomen en parkeren regent het echter pijpenstelen en blijven we nog maar even in de auto zitten. Verbazingwekkend hoeveel mensen er toch met dit weer nog gaan wandelen. Na een kwartiertje wordt het iets droger en we duiken eerst een visitor center in. Het stelt niet veel voor, maar het is droog en leuker dan in de auto.
Dan toch maar naar buiten. Er hangt een aanplakbiljet, dat er 25 augustus een beer is geweest in dit gebied. Maar lopend hoeft dat van mij niet hoor.
Het wordt lichter en het regent al minder hard. We komen meteen al bij de suspencion bridge uit, waar je zicht hebt op een kleine waterval.
Je kan een heel rondje lopen, maar dat is 16 kilometer en vinden we voor vandaag een beetje te ver, want het is met veel trappen naar boven en naar beneden en het weer nodigt ook niet uit, al breekt inmiddels een zonnetje door.
We kunnen niet zo goed wijs uit de borden, dus lopen dezelfde weg maar terug. We kijken nog even of de de creek over kunnen steken, want het lijkt of er aan de overkant een pad moet lopen. Na wat geklauter over rotsen blijkt dit niet het geval. We gaan terug naar de auto en rijden eerst naar de overdekte mall. Metropolis at Metrotown. Hij is enorm en wij gaan gelijk door naar de foodcourt, want het is inmiddels over enen en vooral Harry heeft honger. We belanden aan tafel met eten van de Thai.
We lopen nog wat rond als we een tentje met bubble tea zien. Harry heeft er wel zin in, maar ik ben blij dat ik even later Blenz zie. Een cappucino voor mij dan maar.
We gaan nu maar richting de outlet. Vaak prijstechnisch het leukst. Als we de eerste winkel binnen zijn begint het weer enorm te regenen en niet zo’n klein beetje ook. We lopen nog via via naar de volgende winkels, maar dan moeten we toch echt schuilen. Het lijkt niet op te houden. Harry is vandaag al niet zo happy en met dit weer wordt het er niet beter op.
We gaan maar gewoon door de regen verder. Je moet wat. In de Nike store zie ik wel leuke Nikes, maar net niet leuk genoeg, want ik koop ze toch maar niet. Bij Puma pas ik nog een sweater, maar ook deze laat ik hangen. Zonder tasjes verlaten we ook dit terrein weer. 😱
Omdat inmiddels de zon volop is doorgebroken, besluiten we toch nog naar de White Rock Pier te gaan, de suggestie die we de eerste avond hier kregen van de ober bij Mr Mikes.
De weg er naar toe is wel een uitdaging. Het loopt super stijl naar beneden. We betalen voor een uurtje parkeren en lopen naar de pier. Niet wetende wat te verwachten. De suggestie van de ober was een ijsje halen, maar we gaan eerst de pier op. Heerlijk zo toch nog wat zon.
Vanaf de pier zien we de grote witte rots liggen, maar het verhaal erachter is ons niet bekend. We maken nog wat foto’s en lopen dan terug, twijfelend of we toch dat ijsje nog moeten halen. Als we boven komen, staan de laatste klanten in de winkel, maar het bordje closed hangt al aan de deur. De keus is dus voor ons gemaakt. Het is een straatje met allemaal restaurantjes aan 1 kant, die uitkijken op het water. Het ziet er wel gezellig uit, maar wij besluiten bij ons hotel in de buurt wat te gaan eten en belanden uiteindelijk bij Olive Garden.
Vooraf kan je kiezen tussen soep of salade met broodjes. Harry gaat voor de soep en ik voor de salade met breadsticks, wat zoutige, zacht, warme broodjes. Daarna onze pasta en helaas hebben we geen ruimte meer voor een overheerlijk dessert. Wel nemen we nog een koffie en cappucino. Olive Garden zie je ook veel in Amerika, maar ook daar waren we er nog nooit geweest. Over Amerika gesproken......we zitten 2,5 uur vanaf Seattle en overal op de weg zie je borden USA Border. We hebben het nog overwogen, maar wisten niet zeker of we met de huurauto de grens over mochten.
Nu de koffers inpakken, hoewel ze nooit echt uitgepakt zijn, maar alles even opnieuw opvouwen en inpakken kan geen kwaad. Morgen vliegen we om 14:00 uur richting Minneapolis en vandaar door naar Amsterdam, waar we woensdag om 13:00 landen om al onze lieve familie thuis weer te zien en te knuffelen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens