Gewoon zoals iedere dag de wekker om 6:00 uur. Even douchen en dan horen we ook Mike langzaam op gang komen. Wij pakken de bus naar het station, maar Mike komt met de fiets die kant op. We weten elkaar in een overvolle trein te vinden en op naar Schiphol.
Het inchecken gaat voorspoedig, dus we drinken nog een bakje met Mike.
Dan toch maar weer afscheid nemen. Pffff ik wen er nooit aan. Hij gaat richting school en wij door de security. Ik geloof dat ze een testfase hadden. Tegenwoordig mogen natuurlijk iPads en laptops weer in de handbagage blijven. Alleen ging de helft van de bagage voor een extra check de linker kant op. Harry zijn handbagage ging goed, maar mijn tas bleek enorm gevaarlijk door 2 Linda’s in folie met daarachter een iPad. Om dit te checken stonden we alleen wel een half uur te wachten, omdat er nog 26 tassen voor de mijne linksaf geslagen waren😬
Dan toch eindelijk door. D2 lekker dichtbij. De extra check als je met Delta vliegt is ook komen te vervallen. We zitten lekker ruim bij de nooduitgang, maar ook erg dicht bij de toiletten. Wat later toch niet echt prettig is.
Een kwartier voor vertrek gaan de deuren dicht en lijken we mooi op tijd te vertrekken. De pushback rijdt ons weg. Er blijkt echter toch een klein probleempje te zijn waardoor ze contact moeten leggen met de thuisbasis van Delta in Atlanta. We vertellen met ruim een half uur vertraging gelukkig toch, want er was even spraken van dat we terug naar de gate zouden moeten. Op naar JFK, waar we over moeten stappen. We hebben 2 uur en 25 minuten daar, dus dat moet goedkomen. Het zijn 8 lange uren. We kijken eerst A Star is Born nog maar een keer. De film vond ik in de bioscoop al niet zo bijzonder, maar de muziek daarentegen wel.
Volgens mij is iedereen aan boord wel 3 x naar het toilet geweest. 😧

In New York zijn we echt super snel door de check alleen de koffers laten behoorlijk op zich wachten. We zijn geland in terminal 4 en vertrekken vanaf terminal 2. Even de koffers weer afgeven en weer de security check door. Ook dit gaat best snel.

We moeten met een bus naar terminal 2, maar dat is nog geen 5 minuten rijden, dus prima op tijd zijn we bij de gate. Niet hoeven rennen dit keer en ook niet lang hoeven wachten, perfect dus.
Als we gaan boarden komt er een nieuw stoelnummer uit het apparaat. Van rij 16 gaan we nu naar 5. We hadden nog gekeken, maar aangezien het 3 om 3 was vrezen we dat er een gangpad tussen ons in zit. Als we binnenkomen zien we echter dat het businessclass is en we lekker ruim met zijn tweetjes zitten. Er staan al 2 flesjes water voor ons klaar en nog tijdens het boarden wordt er gevraagd of we wat willen drinken en wat we straks willen eten. Kip pesto salade of gehaktballetjes in tomaten saus. Wij gaan voor de kip. We zijn natuurlijk “illegaal” en even later komt de purser vertellen dat hij alleen nog maar gehaktballetjes heeft voor ons. Onze tafeltjes worden netjes gedekt met een linnen doekje en het tempo zit er aardig in, want de vlucht duurt maar 2 uur en 7 minuten naar Orlando.
Luxe geserveerd maar evengoed niet erg lekker. Dat herinner ik me ook nog van de vorige keer met Delta toen we een upgrade hadden gehad. Toen kregen we artisjokken. 😖
Nog steeds 1 uur 20 te gaan als het tafeltje al weer is afgeruimd.

Ik doe maar even mijn ogen dicht en dan eindelijk zit het er op. We zijn geland op de plek waar we zo van houden. Mede door het mooie weer, maar het lijkt enorm bewolkt. Het wordt inmiddels ook langzaam donker want het is hier 19:00 uur geweest nu.
We moeten bij Alamo nog de tweede bestuurder regelen en Harry vraagt of hij een mooi prijsje kan maken met een upgrade qua auto. We mogen nu een fullsize uitzoeken. Hiertussen staan ook pick-ups, dat zou toch ook leuk zijn voor een keer. De koffers moeten dan alleen steeds op de achterbank. En ze zijn ook wel heel groot. Toch maar weer een Nissan Roque, die hebben we al eerder gehad. Deze heeft ook navigatie, dus onze eigen telefoon hoeven we daar niet voor te gebruiken. Hij heeft ook nog de kleur van onze eigen auto, dus bijna vertrouwd.
We moeten een half uurtje rijden en dan komen we bij Palazzo Lakview hotel in Kissimee. We krijgen kamer 317 en het ziet er netjes uit en lijkt recent gerenoveerd. We gaan nog heel even een klein hapje doen en belanden bij de McDonalds dan wordt het toch echt tijd deze dag af te sluiten. Want in Nederland is het 3 uur ‘s nachts. De moeders zijn geïnformeerd en Mike is veilig thuis. Wij gaan ook lekker slapen.
Morgen kijken of het blueberry festival wat is hier in Kissimee.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens