Harry heeft wel lekker geslapen, maar ik had erg veel last van de warmte. Het wordt ‘s nachts maar net onder de 20 graden en dat is pas rond 6:00 uur. Harry ligt precies onde de airco, dus die hebben we maar uitgelaten.
Het ontbijt is inbegrepen hier, maar moet wel voor negenen. Dat gaan we zeker redden. De ontbijtruimte is alleen super druk. Je kan nog wel een tafeltje krijgen, maar als je wat wil pakken, kan je bergen bij. Iedereen staat elkaar in de weg. Harry toast wat broodjes en ik zorg voor de koffie. We besluiten dat we dit morgen maar niet meer moeten doen.
Dan even bedenken wat we vandaag willen doen. Grand Canyon staat nog op het programma, maar eigenlijk willen we Lake Powell en de canyons hier in de buurt ook doen. Antilope Canyon is prachtig en hier in de buurt. Deze kan alleen per tour en die moet je vooraf reserveren. Wij wisten niet wanneer we hier zouden belanden en nu zijn alleen onaantrekkelijke tijden beschikbaar. Je bent in deze roodgekleurde rosten erg afhankelijk van de licht inval. We hadden op het forum gelezen, dat Canyon X ook heel mooi is en wat minder massaal. Ze zitten op 17 minuten rijden. We komen om 9:00 aan en vragen of we kunnen reserveren voor vandaag of morgen. Ze zegt, dat je alleen kan reserveren via de website, maar ze kan ons ook op een wachtlijst zetten. Uiteindelijk moeten we nog opschieten met onze schoenen wisselen, want we kunnen gelijk mee en vertrekken om 9:15 met een busje naar de plek, op zo’n 15 minuten rijden. Deze tours worden volledige uitgevoerd door de oorspronkelijke bevolking, de Navajo Indianen. Onze gids heet Kyndra en is een klein, stevig indiaantje. We gaan met zo’n 10 man naar beneden en ze zegt, dat we er alleen zijn, want we zijn de eerste groep. Er zijn twee kanten. Ze legt wat dingen uit en geeft tips voor het maken van de foto’s. Ze stelt zelfs onze Canon volledig in op, volgens haar, de beste stand. We schieten veel plaatjes, want het is een super aparte omgeving. De rotswanden zijn glad en golvend en kleuren van paars, via rood, naar oranje en geel. Wederom een sprookjesachtige omgeving.
Als we de gangen uitlopen komt de volgende groep ook binnen. Wij hebben echter voldoende tijd gehad om rustig foto’s te maken. En ook Kyndra maakt foto’s van ons samen.
We nemen de andere kant nog en lopen weer naar boven. Rijden terug naar de start en besluiten toch maar door te rijden naar Grand Canyon, wat betekent, dat we vandaag weer zo’n 5 uur rijden. Eenmaal in de Grand Canyon, willen we ook niet te diep er in rijden, wamt we weten, dat we al een behoorlijk veel rijden. We stoppen bij wat uitzichtpunten. Door al het in-en uitstappen ben ik alleen enorm uit mijn korte broek gescheurd😱. Harry heeft een lang shirt aan, dus we wisselen van shirt, zodat mijn billen bedekt zijn. Mijn t-shirt is wel erg vrouwelijk, maar gelukkig ligt er nog een ander t-shirt van mij in de auto, die net iets minder gênant is. Lekker stel zijn we zo.
De Grand Canyon is erg wijds en daardoor, vinden wij, iets minder spectaculair. De mooiste plek vinden wij op de terugweg buiten het park. We hadden op de heenweg al 2 aangegeven uitkijkpunten gezien, die behoorlijk indrukwekkend leken. En dat waren ze. Harry hangt de held uit, want komt voor zijn doen best dicht bij de afgrond, die hier echt enorm diep is. Wederom een surrealistische omgeving. In de diepte kronkelt nog licht de Colorado rivier.
Op de heenweg zagen we in de verte een bosbrand. Nu op de terugweg zien we een gigantisch uitgewaaierde rookwolk. Het brand blijkbaar nog steeds. We rekenen uit dat we rond zonsondergang bij de Horseshoe Bend kunnen zijn. Wederom een bekent punt en op de route naar ons hotel. Er wordt met borden gewaarschuwd voor de warmte. En nu rond 17:45 is het inderdaad nog steeds behoorlijk warm. Kan je nagaan hoe het tussen 12:00 en 14:00 moet zijn geweest. Harry maakt met zijn gopro een timelaps van de zonsondergang. We zitten er dus wel ruim een uur. Er staat enorme wind, dus hij moet zijn driepoot, waar de gopro opstaat vasthouden. Ondertussen zien we om ons heen mensen de gevaarlijkste capriolen uithalen voor “mooie” foto’s. Vooral de Chinezen, die doen alles voor een mooie foto en zien blijkbaar geen gevaar. De zon is onder en we lopen terug. Ook aan de andere kant ontstaat een enorme rookwolk. Ook daar blijkbaar een bosbrand. De wind is ook gigantisch, dus als het eenmaal brand, kan het behoorlijk uitslaan. Beide branden zijn zover weg, dat we ons geen zorgen hoeven te maken.
We eten vanavond bij Dennys, nadat we allebei weer even iets van onszelf hebben aangetrokken. Daarna lekker douchen en naar bed. Morgen de “laatste” 5 uurtjes rijden naar Las Vegas en daar gaan we lekker aan het zwembad liggen overdag om in de avond het vertier op te zoeken.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens