Harry heeft optimaal genoten van zijn camping gevoel en is maar liefst drie keer gaan plassen vannacht. We gaan wederom richting Yosemite om daar de Tioga Pass richting ons volgende hotel in Mammoth Lakes te nemen. Uiteraard stoppen we eerst bij Dennys. Ondanks, dat ik gisteren niet heb gegeten, laat ik ook nu 1,5 pannenkoek liggen. Vol is vol.
Harry krijgt zijn 55+menu ook niet helemaal op. De eerste avond hebben we, toen we van het ei naar het stadje reden om te eten nog wel een coyote zien oversteken. Nu nog die beer, die ik zo graag wil zien. Wederom dezelfde route, maar nu zonder hinder van het asfalteren. Ik ben begonnen met rijden, maar door de vele bochten, werd Harry misselijk en hier heeft hij minder last van als hij zelf rijdt. Vangrails hebben ze hier bijna niet, terwijl de afgrond soms enorm diep is. Als ik even wil stoppen langs de afgrond om een mooie foto te maken, heeft Harry behoorlijk last van zijn hoogtevrees. Ondanks dat ik nog wel 1,5 meter van het randje sta, schiet hij bijna naar de achterbank en heeft nog net geen 7 kleuren stront in zijn broek. Van die foto kwam dus niks en ik rij maar snel verder om even later vanwege zijn misselijkheid van plek te wisselen. Ik had gehoopt, dat hij van de omgeving kon genieten, maar dat was geen succes.
Onze eerste stop wordt Glacier Point. Mijn enkel is nog steeds gevoelig en inmiddels begint de spierpijn van gisteren langzaam toe te slaan. Vooral in mijn bovenbenen. We lopen een stukje naar het uitkijkpunt en het is weer om stil van te worden.
Hier beginnen ook veel trails, dus bijna iedereen is met wandel/bergschoenen, stokken en rugzakken. Wij lopen echter op onze slippertjes om na een paar foto’s, weer terug de auto in te gaan. Vandaag moeten we zo’n 5 uur rijden naar Mammoth Lakes. We lassen echter veel korte stops in, omdat de omgeving zo mooi is.
Tijdens de rit verandert het landschap steeds. Als we Yosemite uit zijn, komen we langs meertjes en veranderen de bergen meer in gletsjers. Er ligt maar heel weinig ijs, maar dat maakt het niet minder indrukwekkend. Ik film wat met de gopro en het fototoestel maakt overuren. We kunnen deze foto’s pas thuis bekijken en ik ben heel benieuwd wat er allemaal op staat. Deze foto’s zijn vaak toch mooier dan de foto’s van de telefoons. Vooral in landschappen als dit. We gaan nog even met onze voetjes in een meer staan en het water is heerlijk fris en helder.
Onderweg roepen we diverse malen, hoe mooi het allemaal is. Eenmaal in Mammoth Lakes rijden we ons hotel, Mammoth Mountain Inn, per ongeluk voorbij. Het is erg warm, dus de borden over sneeuw lijken nu zo misplaatst. Tegenover ons hotel zitten echter diverse skiliften, want dit is in de winter een populair winstersport gebied. Het ziet er dan ook allemaal wat Zwitsers uit met veel hout. De receptie is echt imposant met veel hout en grote lederen fauteuils overal. Als we inchecken, ligt er een A4 op de balie,dat al het eten uit de auto moet, met een paar foto’s van beren, die auto’s hebben gesloopt om binnen te komen. Ook de receptionist zegt dit nogmaals. Ze geeft aan dat de beren op dit moment erg actief zijn. Helaas heb ik er nog steeds geen gezien, maar mijn kansen zijn dus nog niet verkeken. Er rijdt een gratis shuttle bus van het hotel naar het stadje 15 minuten verderop. Deze rijdt van 15:45 tot 22:30 elk half uur heen en weer. Ik heb weer behoorlijk hoofdpijn en vermoed, dat het komt van de hele dag van hoog naar laag rijden. De hoogteverschillen zijn zo groot. We zaten op 2736 meter hoog op een gegeven moment. En steeds ga je weer naar beneden en weer omhoog. Ik neem 2 x 400 ibuprofen en ga even op bed liggen, terwijl Harry zijn mail checkt en Facebook. We nemen de bus van 16:45 naar het stadje. Wel met lange broek en een vest mee, want het koelt vanavond behoorlijk af. Niet dat we het laat zullen maken met mijn hoofdpijn. We lopen wat rond daar en ook hier is het erg klein, maar er zitten wel een stuk of 10 eetgelegenheden en een Starbucks. Na twee rondjes lopen belanden wij bij Lakanuki. Een Hawaïaans ingericht restaurant/bar. We bestellen nachos vooraf en ik kip met rijst en Harry toch maar weer pulled pork met rijst. Harry neemt een lekker wijntje, want de shuttle bus rijdt ons terug straks. Na een tijdje komt de serveerster en zegt dat er iets mis is gegaan en dat we de nachos nog wel kunnen krijgen, maar de rest ook al klaar is. We zien dan maar van de nachos af. De porties zijn hier prima en we krijgen alles op. Het is ook nog eens super lekker. Ik twijfel nog over een lavacake toe, maar voor Harry is er niks lekkers, dus we rekenen af en sluiten af met een koffie bij Starbucks. We nemen de bus terug en gaan lekker douchen. Ik ga nog even mijn verslagen schrijven, want ik liep inmiddels twee dagen achter en Harry gaat een hotel in Las Vegas zoeken voor morgen. We twijfelden nog even over een extra tussen stop, maar we rijden nu via Death Valley toch maar door naar Las Vegas. We zitten uiteindelijk al op de helft van onze vakantie en willen nog wel wat zien.
Het is inmiddels 21:15 en mijn hoofdpijn is er nog steeds. Harry heeft ook last van benauwdheid en zijn hoofd, dus het zal wel aan de hoogteverschillen liggen. We gaan maar een eind maken aan deze dag en hopelijk zijn we morgen weer topfit.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens