Vandaag hadden we gepland om ons met een bootje naar Turtle Beach te laten brengen. Een mooi strandje, waar je alleen per boot kan komen. Na het ontbijt proberen we eerst nog even de bustickets te boeken, maar wederom geen succes. Harry stuurt wat mailtjes naar de busmaatschappij en naar VISA en dan maar even afwachten.
We melden ons bij de kiosk en een mannetje loopt met ons naar zijn bootje, welke aan de drijvende steiger ligt. We moesten onze naam op een papiertje schrijven met de tijd, dat we weer opgehaald wilde worden. Ik vond 14:00 een mooie tijd, maar Harry wilde 15:00, dus het werd 15:00 uur. Na zo'n 5 minuten varen kwamen we bij een stuk met 2 baaitjes, een kleine en een wat grotere. Hij vroeg waar we wilden en wij kozen voor het grotere strand. Hij wees nog even waar we het beste konden snorkelen en voer toen het strand op om ons uit te laten stappen. Het strand was enorm wit en de zee super helder. Een paradijselijk plekje. We legden onze spullen neer en gingen snorkelen. In onze rugtas zaten onze telefoons en een beetje geld, maar het voelt alsof dat hier kan en we gingen dan ook vol vertrouwen in de mensheid het water in. We snorkelde richting de aangewezen plek. Zo langs de rotsen richting het andere strandje. Daar lagen inmiddels iets grotere boten, waar toeristen op een snorkel trip werden uitgeladen. Tijd om de andere kant op te gaan dus. Terug bij ons plekje hield ik het voor gezien. Harry ging nog even naar de andere kant van het strand op de hoop schildpadden te spotten. Ik bleef lekker dobberen in het lekkere water, want erboven was bijna niet te doen. Je verbrand gelijk en het is super heet. Er is weinig schaduw op dit strand. Harry heeft met snorkelen al een T-shirt aan om niet te verbranden. Er ontstond een klein stukje schaduw bij de rotsen onder een boom, dus ben ik toch nog maar even gaan liggen. Met het geluid van alleen maar de golfjes was het heerlijk genieten. Harry kwam ietwat teleurgesteld terug omdat hij geen schildpadden had gespot. Wel was het koraal super groot en mooi. Hij ging nog een stukje de andere kant op, omdat nu alle toeristenbootjes weer weg waren. Ik bleef heerlijk op mijn relaxplek dobberen. Daarna nog even samen gedobberd en gerelaxt en stipter dan de NS kwam onze boot aanvaren. We rekenden 40RM af wat zo'n €8 is en hadden een heerlijke ochtend gehad.
Ondanks dat het bijna half 4 was besloten we toch nog wat te gaan lunchen, want als ik honger krijg word ik nou eenmaal een beetje grumpy en kan je er maar beter wat voedsel ingooien. We besloten een kipsaté te nemen en deze samen te delen en Harry wilde bakbananen en ik toch maar weer dat patatje. Het is nou eenmaal vakantie. De bakbanenen bleken op, dus dan maar een extra sateetje.
Terug op de kamer begonnen de het gevecht met de bustickets maar weer. Na enkele telefoontjes met VISA, bleken ze onze kaarten te hebben geblokkeerd, omdat de nieuwe verstuurd waren. Beetje raar als je de nieuwe nog niet geactiveerd hebt. Dus dan Mike vragen een foto te appen van voor en achterkant om zo toch online onze tickets te kunnen boeken. Mike zit nu echter op school tot 6:30 en zal niet eerder reageren dan dat het voor ons midden in de nacht is. Wederom afwachten dus. Inmiddels zijn we wel een paar uur verder en is het wederom tijd om onze buikjes te vullen. Ze hebben sommige gerechten in small, medium en large, dat is wel lekker. Zeker nu we wat laat geluncht hebben. Ik neem de zoetzure kip met gebakken rijst in een klein maatje en Harry in de medium. We zijn er achter, dat als je hetzelfde besteld je het ook redelijk tegelijk krijgt. Ander kan het zo gebeuren, dat de één zijn bord al bijna leeg heeft als de ander zijn eten krijgt. Wachten is dan geen optie, want dan is het helemaal koud en dat is ook zonde. Naast ons aan tafel zit een Nederlands stel en ik hoor haar zeggen, dat ze morgen nog wat gaat snorkelen bij de schildpadden. Harry vraagt haar even later waar dat dan is en het blijkt aan de andere kant van de pier te zijn, waar we de eerste dag hier hebben gesnorkeld. Vlak bij dus. We kletsen nog wat over wat zij hebben gedaan en nog gaan doen en wat wij nog gaan willen doen. Zij zijn al in Penang geweest en vonden het niet zo bijzonder, maar het zit nou eenmaal in Harry zijn hoofd, dus voor ons wordt dat de volgende stop. Ook zijn ze bij de Cameron Highlands geweest, waar we ook nog heen willen. Na over en weer wat tips te hebben uitgewissseld bestellen we nog een kom thee. Ik begin er al helemaal aan te wennen, hoewel een heerlijk bakje koffie........
We rekenen af en gaan terug naar de kamer. Er is op dit eiland ook niet veel meer te doen. We gaan een regenachtige nacht tegemoet.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens