We mogen alweer. 23 maart kwamen we thuis van een rondje Deep South. 19 april nog geen maand terug in Nederland, boekten we dit tussendoortje. Het lekkere weer laat maar op zich wachten in Nederland. Nadat we een mooi aanbieding naar Florida langs zagen komen bij Tui begin het weer te kriebelen. Een 9-daagse voor €399,00 mét huurauto. Aangezien we niet zo'n fan zijn van Tui boekten we een paar dagen later een vlucht met United voor €342,00 via New York naar Miami.
Binnen 2 maanden terug naar de States. Gewoon, omdat het kan!😊
4:00 gaat de wekker. Ik zit nog lekker in het ritme na 3 vroege diensten. Door weinig verlof heb ik tot gisteren doorgewerkt, dat is toch best pittig.
Mike lag nog in bed, maar uiteraard hebben we wel afscheid van hem genomen. Eigenlijk vind ik dat makkelijker dan, zoals de laatste keer, toen hij mee naar Schiphol ging. We gaan nu ook wat korter misschien scheelt dat ook. Eerste bus en daarna de eerste trein om mooi op tijd op Schiphol aan te komen. Even inchecken op de machine, want via de app was niet gelukt. Daarna naar de check-in om de bagage af te geven. Voor ons was een school, die naar Chigaco vloog met allemaal dezelfde vesten, waaruit bleek dat het ging om een Exchange. Veel ouders, maar geen huilende moeders. Ik vroeg een meisje hoelang ze gingen en toen 10 dagen het antwoord was, begreep ik dat er geen huilende moeders waren....hoewel........😊
Met alle horrorverhalen over de drukte op Schiphol, liepen we toch wat afwachtend de trap op richting security. We hadden welgeteld 4 man voor ons, dus waren er zo door. Onze vlucht was echter wel al vertraagd en met een overstaptijd van 2 uur en 10 minuten, moet dat niet verder vertragen. In plaats van 9:15 zouden we nu 9:55 vertrekken. Uiteindelijk werd dit 10:40. Toch zou het meevallen, want we zouden uiteindelijk rond 12:00 uur aankomen. Niet echt een relaxed vooruitzicht. We hadden al gekeken of er vandaag nog meer vluchten vanuit Newark naar Miami gingen en om 4:40 gaat er nog 1. In het ergste geval lopen we vanavond op Time Square, probeer ik me voor te houden. Voorin waren nog wat losse stoelen vrij, dus net voor landing zijn we vast van rij 38 naar 19 gegaan om zo snel mogelijk van boord te gaan. Rennend aangekomen bij de paspoortcontrole leek het hoopvol. Uiteindelijk duurde het toch nog vrij lang voor we er door waren. Een vriendelijke grappenmaker van de controle is helemaal niet grappig als je haast hebt en gestresst bent. Gauw bagage halen en wederom door een check. Bagage weer afgeven en door naar terminal C met een treintje. We waren in B aangekomen. Bij de treintjes was het chaos en niemand wist welke trein waarheen ging. Personeel sprak elkaar zelfs tegen. Dat kan je er net niet bij hebben. Lopend zou 5 minuten zijn, dus wij kozen daarvoor. Naar buiten en in terminal C weer naar binnen. Wederom door een check. Gelukkig was hier een short connection lane. Nog even wat voorrang gevraagd en uiteindelijk rennend onze vlucht in gesprongen. We made it!!!
Wat we dan nog niet weten, is dat één van onze koffers het niet heeft gehaald.
Wij zijn bij aankomst altijd gelijk op zoek naar WiFi om het thuisfront op de hoogte te brengen van een veilige aankomst. 1 koffer is er best snel en dan zie ik de mail van United, waarin ze al aangeven dat 1 van de 2 koffers niet is meegekomen. Alle bagage is nog niet gelost, maar daar hoeven we dus ook niet op te wachten. We geven onze verblijfsgegevens voor deze nacht door en melden meteen, dat we morgen weer doorgaan. Op naar de huurauto dan maar. We laten ons door Alamo weer ompraten om een full size auto te nemen in plaats van een economy size. Het is even zoeken hoe de achterklep open gaat, maar even later gaan we met een grijze Chevrolet Malibu op pad. Ons eerste nachtje verblijven we in Galt Villas Inn in Fort Lauderdale op zo'n 40 minuten rijden. Het is super druk op de weg nu rond 18:00 uur, dus we doen er behoorlijk langer over. Onderweg veel dreigende donkere wolken en een prachtige regenboog. De bijbehorende regen valt enorm mee. We zitten net op de rand, maar de hoge witte gebouwen tegen zo'n donkere achtergrond ziet er wel mooi uit en geeft de skyline van fort Lauderdale een heel andere uitstraling. Eenmaal ingecheckt lichten we de receptie in, dat we nog een koffer verwachten en gaan op zoek naar iets te eten. Dat is in Amerika nooit zo moeilijk😜
Het lijkt in eerste instantie of hier alleen maar Italiaanse restaurant zitten en wij zijn juist niet zo van pizza en pasta. Uiteindelijk belanden we bij Meat the Pig. Het oogt niet heel bijzonder, maar we hebben heerlijk gegeten. Aardige gasten ook. Terug in het hotel is mijn koffer er nog niet en de rest van de avond bestaat uit checken van nieuwe informatie. We zien dat hij inmiddels wel op Miami is getraceerd en om 23:00 verwacht te worden opgehaald door de vervoerder. Het is niet helemaal duidelijk of hij dan ook gelijk gebracht wordt. We zijn al ruim 24 uur op en besluiten te gaan slapen. Er staat een verwachte bezorgtijden van 5:00 maar niet gevolgd door p.m. of a.m.
We wachten maar af

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens