Onze laatste volledige dag is aangebroken. Het weer is mooi en we hebben besloten om naar Stone Mountain te gaan. Harry had ergens gelezen dat je hier een mooi uitzicht hebt over de stad. Het is wel een stukje rijden en als we aankomen, blijkt het een park te zijn, waar we ons wellicht de hele dag zouden kunnen vermaken. We betalen de entree en rijden naar de aangegeven plek om de tocht omhoog te maken. Er staan veel sportieve mensen onderaan. Althans zo oogt het. Ze dragen sportschoenen en sportkleding. Wij komen aan op onze slippertjes en ik vraag me af, of ik me niet iets beter had moeten voorbereiden. maar goed, we zijn er nu dus beginnen de klim naar boven. Na een paar minuten komen we een man tegen, die zegt, dat we het nog zwaar gaan krijgen op dit schoeisel. ik begin me langzaam zorgen te maken. We lopen alle sportievelingen gewoon voorbij op onze slippertjes en lopen in een razend tempo naar boven. Het laatste stukje hebben ze gelukkig een soort leuning neergezet, waaraan je je vast kan houden, want de rotsen zijn hier erg glad. Eenmaal boven moet ik echt even uitblazen. Omdat het nog vroeg is en we zo snel iedereen hebben ingehaald, is het nog rustig boven. Het is een helaas niet helemaal helder, maar in de verte zie je wel vaag de skyline van Atlanta. Wat een heerlijke plek is dit. Als ik hier in de buurt zou wonen, zou ik minimaal 3 x per week lekker vroeg naar boven gaan. Ik heb weinig zorgen, maar zelfs ik merk dat je hoofd hier leeg raakt. Je kan blijkbaar ook met een kabelbaan naar beneden, maar deze ziet er stil uit en is volgens mij niet in werking. We besluiten toch maar weer richting de stad te gaan. Dit trekt toch meer, dan nog een dagje natuur. Als het niet onze laatste dag was, was ik zeker langer gebleven. We gaan het visitors center nog even binnen en uiteraard zit hier weer een vrijwilliger, die graag een praatje maakt. Heerlijke mensen zijn het, maar soms kom je er bijna niet van af. We lopen kort wat rond en zien dat er aan de andere kant van de berg een soort uitgehakt schilderij is. We gaan er weer vandoor. De dame kijkt teleurgesteld, dat we zo snel al weer gaan en ik verontschuldig me met het excuus dat we liever buiten van de zon genieten, omdat we die in Nederland niet zo vaak zien. We zoeken nog even naar een Cold Stone en zien dat het Museum of National History in de buurt zit. Deze kunnen we met de citypass ook nog bezoeken. In Londen en New York vonden we die museums super, dus we besluiten een poging te wagen. Er staat inderdaad net als in New York een levensgroot Skelet van een Dinosaurus in het begin, maar verder stelt het niet veel voor in vergelijking met Londen en NY. Buiten is een heel nieuw deel geopend, waar je kan wandelen. Maar het is net als mijn bestelde koffie daar, niet echt de moeite waard. We besluiten naar de stad terug te gaan, dus parkeren de auto bij het hotel. In de stad is alles betaald parkeren.
Er moet nog een leuke mark zijn, die een beetje doet denken aan Chelsea Market in New York en we besluiten er heen te lopen. Het is wel een klein uurtje lopen, maar daar hebben we geen hekel aan. Met af en toe een blik op de navigatie van de telefoon kunnen we zien welke kant we op moeten. We komen echter wel door wat mindere buurtjes, waar veel daklozen rondhangen en bedelen. We voelen ons niet echt op ons gemak en eindelijk komen we aan bij Ponce City Market. Het is inderdaad een leuk plekje, maar er zitten veel barretjes en restaurantjes met eten en drinken, wat je normaal nooit zou halen. Als je een gewone ice tea zoekt, ben je hier op de verkeerder plek. Een flesje water dan maar, want dorst hebben we ondertussen wel. De plek is erg gezellig gemaakt en hier begint ook de beltline. Een voormalige spoorbaan, die nu een wandelpad van 22 mile is geworden. Je wordt hier volop gefietst, gewandeld, geskateboard en hardgelopen. Hij loopt beide kanten niet echt naar de stad, dus we pakken een andere weg. We lopen wel wat om, om niet door dezelfde wijken te hoeven lopen. Al met al weer een beetje te veel van het goeie. Dat gebeurt ons nogal eens. Al met al hebben we ruim 3 uur gelopen en maar een kwartiertje gezeten in de City Market. Naast wat we vanmorgen al hadden gelopen. We hebben genoeg gelopen en besluiten de auto te pakken naar een winkelcentrum in de buurt. We rijden op weg daarheen langs een Shake Shack, die we ook vanuit New York kennen, vanwege de heerlijke hamburgers. Het winkelcentrum is niet veel. Na een drankje te hebben genomen, besluiten we bij Shake Shack te gaan eten. Deze zat in een super duur winkelcentrum een stukje terug. We twijfelen nog even, als we 5 dollar parkeergeld moeten betalen voor dat eventjes staan. Maar ja, we hebben het wel over Shake Shack. Als we afrekenen vragen ze of we in de parkeergarage staan, want dan heeft hij een uitrijkaart voor ons. Helaas wij staan gewoon op straat. Ook van deze hamburgertjes gaan we lang plezier hebben, maar dat weten we dan nog niet. We rijden terug naar het hotel en als we vlakbij zijn begint het ineens enorm te waaien. Vlak bij ons hotel is een kermis en de mensen rennen bijna weg vandaar. Het is echt bizar om te zien hoe snel het weer omslaat. Er waait van alles over straat en als we uitstappen regent het inmiddels ook behoorlijk. Vanuit de hotelkamer zien we dat inmiddels alle lichten zijn gedoofd op de kermis en iedereen in no-time het terrein heeft verlaten. Wij genieten nog wat na van onze hamburgertjes. Onze koffers hoeven we nog niet te pakken. We vliegen morgen om 15:00 uur en hoeven om 11:00 uur de kamer pas uit. Aangezien we geen uitslapers zijn, hebben we dus tijd genoeg om in de ochtend de koffers in te pakken. We hebben deze vakantie niet veel gekocht helaas, dus die koffers krijgen we wel dicht morgen.

Geschreven door HarryenIrmagaanweereens