Donderdag 2 mei begon al vroeg. Althans voor Estevan, want die werd om 6 uur al wakker. Ik dwong hem het nog even vol te houden en nog een paar uurtjes te pakken en kon het gelukkig nog rekken tot 8 uur. Mooie tijd om op te staan. We kleedden ons langzamerhand aan zodat we niet in pyjama aan het ontbijt hoefden. In de bar stond hetzelfde vrouwtje alweer vrolijk haar ding te doen en had al verse koffie voor ons gezet. We namen plaats aan tafel en kregen de te grote mok voor onze snufferd. We dachten dat we konden kiezen wat voor ontbijt we wilden hebben, maar zonder dat we er erg in hadden, stond ze al een eitje te bakken in de keuken. Ze kwam dus ook even later terug met twee borden met toast, twee gebakken eitjes en kleine bakjes met jam en boter. Het smaakte ons gelukkig allebei en konden vol energie onszelf klaarmaken voor een dagje niks doen.
We hadden besloten vandaag een dagje te bakken en te snorkelen op het privé strand van het resort. Ze hadden een klein veldje aangelegd met zand en strandbedjes en parasolletjes. Als je vanaf dat stukje een trapje af liep, kwam je gelijk met je voetjes in de zee terecht. En het schijnt een mooi rif te zijn, vlak voor onze neus! Boffen wij even! We hadden ons dus goed ingesmeerd en parkeerden toen onze kontjes op een bedje. Omdat het resort in totaal maar 3 kamers heeft, stonden er maar 6 bedjes in totaal. De parasol ging uit zodat Es zichzelf in de schaduw kon verstoppen en ik was klaar om een gekleurd lijntje te kweken.

Zo hadden we een tijdje gelegen, totdat we onze snorkels en maskers pakten die we hadden geleend en liepen het trappetje af. Het water voelde erg aangenaam en het duurde niet lang of onze bipsjes dreven al boven water en onze hoofdjes net eronder. Het begin van het water was nog niet zo veel te zien, veel plantjes en dood koraal. En toen keken we opeens naar links, zagen we een schildpad tussen de plantjes lekker wild bewegen. En dat op nog geen 15 meter van ons resort af! We achtervolgden het beest voor een tijdje totdat hij ons zat was en zwom snel weg.
Wat verder uit de kust kwam het mooie gedeelte van de rif. We zagen veel visjes die we al vaker hadden gezien, heel veel mooi gekleurd koraal gezien in allerlei vormen en maten. Dit was zo prachtig en mooi, stiekem net iets indrukwekkender dan de vissen die we zagen zwemmen. We zagen ook al veel duikboten vlak voor ons resort stoppen omdat het blijkbaar ook een populaire duikspot is, wat goed te geloven is.
We zwommen zo nog een tijd rond, Es ging soms zo snel dat ik veel moeite had om hem bij te houden. Hij wees op een gegeven heel wild naar iets kleins in het water wat op een anemoon aan het chillen was. Ik vond het op een soort van worm lijken vanaf de bovenkant, maar Es was er heilig van overtuigd dat het een klein zeepaardje was die met zijn snoet in de anemoon zat gestoken. Een stukje verderop zagen we iets tussen stenen vast zitten wat erg veel leek op een opgeblazen kogelvis. Je weet wel zo'n vis die stekels heeft en zichzelf kan opblazen (net zoals mevrouw Puff van Spongebob). Maar er zat geen beweging in. We dachten eerst dat het een rare vorm steen was ofzo, totdat ik ook wel echt duidelijk lipjes zag zitten. Es dook er voor de zekerheid naartoe om het van dichtbij te bekijken, bleek het toch echt zo te zijn. Zou hij vast zitten, dood zijn of gewoon aan het slapen zijn? Wij wisten het niet, het zag er in ieder geval niet pluis uit.
En toen werd het tijd om weer terug naar de kant te gaan. Er stond een lichte stroming maar ook al was dit licht, het belemmerde wel heel erg mijn richtingsgevoel en snelheid. Op een gegeven moment zag ik Es niet eens meer, zo ver was hij al. Dus ik ging maar op mijn gemakje verder, stoof er nog even snel een schildpad voorbij die Es lekker puh niet had gezien en moest uitkijken voor de grote zee-egels ook nog.

We hadden toch wel een beetje honger gekregen na dat gesnorkel dus namen we plaats in de bar. Niet zo gek ook na een uur snorkelen en zout water happen. We bestelden allebei een hamburger met een beetje frietjes (letter 20 frietjes lagen er maar op het bord) en dronken er nog een lekker koud frisdrankje bij. Daarna namen we weer plaats op onze bedjes. Toch vermoeiend hoor zo in de zon liggen, ik werd namelijk wakker van mijn eigen gesnurk. Oepsie in slaap gevallen.
Toen we weer klaar waren met het kunstmatige strandhangen, bewogen we ons weer richting onze kamer om even in de airco te kunnen liggen. We gingen om de beurt douchen en al dat zout van ons afspoelen en bleven even hangen tot het weer etenstijd was en we weer richting de bar bewogen.
We hadden deze dag ook alvast geregeld dat we de volgende dag opgehaald zouden worden door een duikschool in de buurt, zodat we wat duikjes konden gaan doen. We hadden er veel zin an!

De volgende dag, vrijdag 3 mei dus (vandaag), werden we iets over achten opgehaald door Al van de duikschool Cebu Fun Divers, nadat we ons ontbijtje naar binnen hadden gewerkt en de hoognodige boodschappen waren gedaan. Het was iets meer dan 5 minuten rijden naar de bestemming toe. Daar aangekomen zagen we dat ze nog druk bezig waren met het opzetten van hun eigen accommodaties, dus de business loopt goed zou je kunnen zeggen, zo goed dat ze nu ook zelfs kamers erbij kunnen verhuren (nou ja over een tijdje dan). We werden daar vriendelijk onthaald door de dame die alle zaken regelde, we moesten papieren ondertekenen zoals gewoonlijk, ze keek even naar onze PADI passen en regelde toen onze guide. Deze man, Caylo, zag eruit alsof hij niet goed had geslapen en hij eigenlijk helemaal geen zin had in vandaag en in mensen om hem heen. Maar dat drukte bij ons de pret niet. We kregen allerlei materialen naar ons hoofd geslingerd om te gaan passen en klaar te zetten. En toen mochten we aan boord. Jeej! Na een half jaar weer duiken!
De eerste duikspot was wel een stukje varen, we gingen zelfs voorbij ons resort en zwaaiden even snel. We moesten, nadat we alles hadden aangetrokken en hadden gecheckt of alles het deed, naar de punt van de boot lopen en zo van de boot afspringen. Toen we alledrie in het water lagen begonnen we aan de afdaling. Gelijk zagen we mooi koraal om ons heen. Het was eerst nog even zoeken naar de vissen en andere zeedieren, maar het mooie en veel verschillende soorten koraal heette ons alvast van harte welkom.

We kwamen tot een metertje of 20 op z'n diepst, ook weer een paar schildpadden gezien en heel veel koraalduivels (zoek maar op hoe ze eruit zien, hele mooie dingen), in groot en klein en in verschillende kleuren. Ik was echt het meest onder de indruk van dat mooie koraal wat diep in het water ook nog duidelijk zijn kleur had, meestal valt de kleur weg hoe dieper je gaat omdat het lichtinval niet meer sterk genoeg is. Grote vaasachtige vormen in roze achtige kleuren, te mooi. En toen zat deze duik er weer op. We voelden ons allebei heel goed na deze duik en praatten er nog veel over na terwijl de boot ons terug bracht naar de duikschool.
Hier moesten we bedenken of we er nog één gingen doen of het bij die ene moesten laten. We besloten er toch nog eentje te doen dan om het af te leren en mochten dus onze spullen op de boot laten. Weer aangekomen op de duikschool vroeg de regelmevrouw of we mee wilden met de boot die naar de bekende sardines gaan, maar dan moesten we wel direct weer weg. Daar zeiden we geen nee tegen, dus we dronken nog even snel wat, wurmen ons voor een deel uit de wetsuit zodat we fatsoenlijk konden gaan urineren en liepen weer richting de boot. Dit keer gingen we met een kleinere boot, dus onze guide was al druk bezig om onze spullen van die ene boot naar de kleine boot te verplaatsen. Vond hij vast heel leuk.
Moalboal staat erg bekend om zijn grote scholen sardines die vlak uit de kust bij Panagsama Beach zwemmen. Wordt altijd druk bezocht, net zoals nu. We moesten echt uitkijken dat we geen snorkelaars onthoofdden door de motor van de boot. Omdat het nu een kleine boot was, moesten we, na onze bodycheck ons achterover laten vallen van de boot af. Onder water zagen we meteen de eerste school sardientjes. Ze glitterden mooi in het zonlicht en was een heel apart gezicht. Verder was het water in het begin heel troebel en best wel vies, ons zicht was ook niet heel ver. Totdat we wat dieper zaten en meer vissen tegen kwamen. De scholen sardientjes kwamen ook meer bij elkaar, deden een soort van dans leek het wel en als je onder de visjes zwom, kon je ze mooi in het zonlicht zien spartelen. Echt een heel grappig gezicht.
Verder was de duik minder mooi dan de eerste. Het koraal zag er minder levendig uit, wel een schildpad bijna kunnen aaien, zo dichtbij kwam ik (natuurlijk niet gedaan, want je blijft van alles af onder water), en nog wat waterslangen gezien. Maar het hoogtepunt was toch echt de sardines. Ook dit was weer een geslaagde duik.
Na bijna 50 minuten onder water te zijn geweest, klommen we weer terug aan boord en gingen weer terug richting de duikschool. Hier trokken we alles weer uit met moeite, spoelden alles even schoon, betaalden voor onze duiken en bedankten iedereen van harte. Al bracht ons weer terug naar ons resort waar we toch weer redelijk honger aan kwamen. Er kon weer een hamburger naar binnen en na de lunch zijn we eigenlijk gelijk naar de kamer gegaan om te douchen. Om 16 uur zou er een mevrouwtje komen om mij te masseren dus we hadden nog even de tijd om een dutje te doen.

Totdat ze opeens een half uur te vroeg op de deur klopte. Ik maakte Es wakker en gooide zijn broek naar hem terwijl ik juist mijn kleding uitreed voor de massage. Ik moet zeggen dat dit wel één van de vreemdste massages was die ik ooit heb gehad. Voor heel veel mensen is het gek, zeg maar voor 90 procent van de 'gewone Westerse' bevolking, maar voor de meeste Aziaten juist weer heel normaal. Deze dame moest namelijk bij elke aanraking een boer laten. Pardon?! Voelt u zich niet goed mevrouw? Maar ik zei niks. En zij zei ook niks, niet dat ze zich niet zo lekker voelde ofzo. Ik had wel al een vermoeden dat het erbij hoorde, want ik kan me van mijn moeder herinneren dat als ze mij vroeger wel eens masseerde, zij ook altijd ging boeren. Maar toen dacht ik dat ze gewoon gassy was. Maar het is een soort van een manier om je 'negatieve energie' uit je lichaam te krijgen. Masseurs zouden ook kunnen gaan gapen of niezen. Nou de mijne maakte echt hele heftige boer geluiden, en als de boer vast zat dan schreeuwde ze hem eruit. Es zat buiten op het balkon en vroeg zich af of ik niet werd vermoord, dus hij kwam stiekem naar binnen om te gluren en keek me met grote ogen aan. Ik keek met grote ogen terug. Hij riep toen maar dat hij even bij de bar ging zitten want hij werd er een beetje onsmakelijk van. Snapte ik volkomen. Massage was verder prima, helaas schonk ze niet extra aandacht aan mijn rug waardoor ik niet echt het gevoel heb alsof de massage heeft geholpen. Ze drukte wel op heel veel punten heel hard en was het eigenlijk niet zo lekker. Het was denk ik ook niet echt een ontspanningsmassage maar meer een drukpuntmassage of bindweefselmassage ofzo. Maar ik was in ieder geval blij toen het uur voorbij was. Het kostte ook geen drol ook eigenlijk (5 euro ofzo).

Toen we allebei weer waren hersteld van dit rare tafereel, gingen we bedenken wat we gingen eten. We wilden een keertje het dorpje van Moalboal in. We kozen voor een sushi tent, want ja hè, de meeste weten het ondertussen wel, een vakantie is geen vakantie zonder een keer sushi te hebben gegeten. Ons resort heeft een eigen tricycle service en we zagen die man toevallig net ergens van terug komen toen we naar buiten liepen. We vroeg gelijk of hij ons bij het restaurant kon afzetten en dat kon hij. Het was te ver om te lopen, dat hadden we wel gemerkt.
Het restaurant was niet zo druk en er hing een erg relaxte sfeer. Het eten was ook echt heel erg lekker en de verse tonijn smolt haast op je tong. Een lekkere verse mango shake en een ananas shake erbij en wij waren helemaal happy. Totdat ze aan de overkant in dat restaurant live muziek hadden die avond, waarvan de zangeres de honden deed laten huilen en kattengejank beter klonk.
Na het eten zijn we een stukje gaan lopen langs de kleine eettentjes, hostels en woningen. Het zag er allemaal niet echt verzorgd uit, de woningen van de mensen waren voor een groot deel ook voorzien van een golfplaten dak. De hostels zagen er op zich wel gezellig uit, maar iets waar wij nooit in zouden willen zitten, in die te kleine kamers met die klamme vieze bedjes, bah. We liepen nog even naar een winkeltje langs de weg om te zien of ze paracetamol verkocht, en dat deed ze, wel per stuk maar dat was gelukkig iets.
We liepen nog best een eind, we waren van plan om een tricycle terug te pakken, maar er kwam er steeds maar geen die vrij was. Totdat Es achter hem opeens wat hoorde. Hij was bereid ons te brengen en vroeg aan ons hoeveel we hem wilden betalen. Uhh dude jij bent toch de chauffeur of wa? Dus Es begon met een prijs, lager dan dat we op de heenweg hadden betaald, dus de chauffeur deed er nog iets bovenop, zodat we op dezelfde prijs zaten, Es deed nog heel twijfelachtig naar hem kijken en deed toch alsof die meneer had gewonnen. Haha hij wordt nog eens goed in dat afdingen.

We werden weer veilig thuis afgezet, dronken nog even een drankje in de bar en sprongen daarna op bed. In de kamer zag ik opeens iets groots op de muur. OW MY GOD, toch geen spin hè?!?! Was het een kakkerlak. Niet zo heel erg, maar ook geen fijn idee als je weet dat er één zit en misschien zo je tas in kan kruipen. Ieuw!!! Opeens zag ik hem van de muur naar beneden bewegen en ik werd helemaal gek. Es stiekem ook maar hij deed gelukkig heel stoer voor mij en liep naar de bar om een glas te vragen. Hij kwam terug met een man met een vliegenmepper. Maar de kakkerlak was nergens meer te bekennen. De man gaf de vliegenmepper maar aan ons voor als hij weer kwam opdagen, hij was nog geen 2 seconde weg, of Es ziet hem opeens bewegen en hij sprong nog net niet op, maar hij liet niet merken dat ie schrok. In 1 klap was de kakkerlak aan het einde van zijn leven gekomen, gelukkig had deze geen eitjes achtergelaten nadat ie werd geplet. Hoera!
In de tussentijd kregen we nog een groot stuk watermeloen van onze Russische buren, was wel heel vriendelijk en lekker. Hebben deze nog snel buiten op staan peuzelen en met de Russen gepraat uit beleefdheid, want ja het is niet dagelijks dat je iets krijgt van een Rus. We zaten helemaal onder, mijn hele gezicht zat onder meloensap en mij. Armen tot aan mijn ellebogen. We bedankten de Russen nog even snel en doken weer de kamer in, spoelden onszelf schoon en maakten ons klaar voor weer een bedtijd.

Geschreven door Nies