Poeee en of het vroeg was deze ochtend! 06.40 uur ging de wekker alweer. We hebben wel eens vroegere dagen gehad dus zo vroeg is het nou ook weer niet, maar dat is het wel als je de eerste gedeelte van de nacht niet in slaap kunt vallen omdat het geluid van de airco's op het dak door de muren heen kwam. Als je je oor op je kussen neerlegde, dan kon je dat harde gezoem er doorheen horen. Heel irritant. Ik probeerde de receptie te bellen, maar er werd niet meer opgenomen (het was pas half 11 's avonds, dus best vroeg niemand meer aanwezig). In het hotel waar ik werk heb je ook wel een beetje het gezoem op de hoogste etage, dat vindt ik al erg aanwezig, maar dat geluid valt in het niet vergeleken met het geluid in dit aftandse hotel. Gelukkig blijven we maar 3 nachten, het personeel is al niet het vrolijkste wat we hebben gezien, dus als we ook nog eens hadden geklaagd hierover, wie weet wat hoe dat dan zou aflopen. Dus we kozen voor "ff doorbijten".

Gelukkig voelden we ons niet al te verrot toen we ons aankleedden en richting ontbijt bewogen. Dat kwam misschien omdat we lichtelijk opgewonden waren voor de duiktrip die we na het ontbijt zouden maken. Het ontbijt sloeg ook echt alles. Ook hier weer plastic borden, bekers en bestek, maar nu ook alle bagels los in plastic verpakt, muffin los in plastic verpakt, alles wat ze aanboden, was in plastic. We werden hierdoor ook een stukje bewuster van al het verbruik en dat wij met het kleine beetje recyclen thuis toch iets goeds aan het doen zijn.
De bagels waren vrij groot dus we hadden er aan 1 genoeg, nog een kop koffie erin, terug naar de hotelkamer voor de bekende grote boodschap, en daarna richting de duikschool om ons aan te melden.
We zagen dat we niet de enige waren, maar het duurde niet lang voor we zelf aan de beurt waren. Gelukkig al het doorleeswerk gisteren gedaan zodat we nu alleen nog maar hoefden te betalen en onze gear hoefden te verzamelen. We kregen een bandje om met de naam van de boot, de "Tropical Serenity", mochten we van de groep losraken, konden ze in ieder geval zien van welke boot we afkwamen. Na het passen van de uitrusting konden we aan boord. Het was best een grote boot, net zoals de groep van vandaag. Ik denk dat we met ongeveer 16 mensen waren en dan nog met een stuk of 8 crewmembers. We kregen een korte briefing van de kapitein en vertrokken niet lang erna uit de haven, de grote zee op.
De eerste duikspot was op ongeveer een half uur varen. Tien minuten voor aanvang kregen we een seintje dat we onze gear moesten aantrekken en onszelf klaar moesten maken voor de duik. We moesten dit keer onszelf niet achterover de boot af laten vallen, maar we moesten met onze gear aan, op onze hielen lopend (want met flippers aan lopen is heel moeilijk) naar de achterkant van de boot lopen. Gelukkig werden we wel vastgehouden aan de tank, anders was ik na de eerste stap sowieso onderuit gegaan, met mijn slechte balans wat alleen maar slechter werd door een schommelende boot. Als we met de vinnen over het randje stonden, moesten we met één hand het maskers en mondstuk vastdrukken en met een grote stap naar voren onszelf in het water laten vallen.
Wij zaten in een groepje van vier met één gids en zodra iedereen van onze groep de plons had gemaakt, begonnen we gelijk aan de daling. Onder water was het in het begin best rumoerig en druk, alles en iedereen zwom door elkaar en het was nog best een kunst om je groepje te onderscheiden van de rest. Gelukkig zijn Es en ik goede onderwater buddy's, dus we hadden elkaar snel gevonden. En toen begon onze tocht in de onderwatermuseum. Veel vissen voorbij zien zwemmen, zoals papegaaivissen, engelvissen, ook nog een zusterhaai zien slapen en nog veel meer. We gingen echt heel lekker totdat we op een gegeven moment zagen dat één man van de groep bijna zonder lucht kwam te zitten. We moesten toen met z'n allen naar boven waar de gids ons uitlegde dat alleen hij moest stoppen en wij nog even met haar naar beneden konden. Ik vond het al zo vreemd dat we opeens naar boven moesten zonder een safety-stop. Dit bleek niet nodig te zijn omdat we niet zo diep aan het duiken waren.
We hadden nog iets van een kwartiertje onder water gezeten toen wij ook weer naar boven gingen. Terug aan boord kregen we te horen dat we naar de nieuwe duikspot gingen voor duik nummer 2, wat nog geen minuut varen was voordat we de spot hadden bereikt. De gids vroeg of we gelijk voor duik 2 wilden gaan en zeiden gelijk ja. Wij hadden geleerd dat we tussen de duiken minstens een aantal minuten pauze moeten houden, maar dat is denk ik pas nodig als we wat dieper waren gedoken, ik weet de verhoudingen niet meer. Nou hup dus weer richting de achterkant van de boot, toen mijn weg werd geblokkeerd door een mevrouw met overwicht, wier knie het begaf en zij dus, met tank en al, door haar hoeven zakte en dus plat op haar buik met haar knieën allebei naar buiten wijzend. Ze leek op een kalkoen die voor kerst was klaargemaakt. Ze gilde het uit van de pijn en op dat moment was het ook best wel zielig om te zien, maar nu zie ik alleen een gebraden kalkoen voor me. Toen ze eenmaal was opgeraapt en was uitgeschakeld voor haar tweede duik, kon de rest hun reis vervolgen. De tweede duik zagen we iets minder vissen, maar het was nog steeds een mooie duik, eindelijk een keer een zusterhaai in beweging gezien, twee papegaaivissen die om een stukje vissenpoep aan het vechten waren en ook nog wat grote kreeften. Al met al was het weer een geslaagde duikdag voor ons.

Na het duiken gingen we lunchen bij Sharkey's, dronken nog even snel een koffietje op onze hotelkamer en gingen toen richting het zwembad van het hotel. Het was zulk lekker weer, maar op een stel na waren wij de enige bij het zwembad. Uiteraard viel ik hier weer even in slaap en heb toen mijn voorhoofd flink verbrand en kwam er toen achter dat ik een boek had meegenomen die ik blijkbaar al een keer had gelezen (ik herkende het verhaal niet op de achterkant). Hier hebben we het nog een tijdje volgehouden, tot we het wel weer hadden gezien. We hadden ff snel al het vieze zoute en chloorwater van ons afgedoucht en op Tripadvisor naar een restaurant gezocht. Daar kwamen we een Italiaans restaurant tegen waar we allebei wel zin in hadden. Daar aangekomen zagen we dat het een groot restaurant was met een wat gedateerde inrichting. Niet dat het er vervallen uitzag, maar nog echt een decor uit de jaren tachtig. Het leek op een grote eetkamer van een Italiaans oma'tje uit een klein dorpje net buiten Napels (ik lul maar wat, ik ben nog nooit in Italië geweest) die elke zondag de hele familie over de vloer krijgt om lekkere pasta te eten. Dus onze verwachting was wel hoog, althans bij mij. Ik bestelde een pizza en Es een pasta met clams. Hij was halverwege zijn pasta de smaak al zat en mijn pizza dreef bijna van het bord af en was net zo dik als een Dr. Oetker diepvriespizza. Nu vind ik dat er meer smaak zit aan zo een diepvriespizza dan aan wat ik had gegeten. Dus was een heel klein beetje geflopt.
Terug in het hotel hadden we nog naar Law & Order gekeken, Es lag al op één oor (en had dus blijkbaar geen last meer van het gezoem) en ik voelde mijn ogen ook bijna dichtvallen. Zo'n dagje duiken merk je toch best wel!

Geschreven door Nies