En vandaag was duikdag 2 alweer aangebroken. Wekker weer om 7 uur om daarna snel onder de hele koude douche te springen en te gaan ontbijten. In de tussentijd werd alle uitrusting naar de boot getild door de crew.
Het was nog even wachten op een Chinese man die zich last minute had aangemeld en opeens spoorloos was en toen konden we gaan. Ook vandaag weer 2 duiken op het programma. We stopten na ongeveer 20 minuten varen op onze eerste duikspot. Wetsuit ging weer aan, duikfles op de rug en dan de buddycheck  (het controleren van het equipment bij je mededuiker) en toen waren we ready to go.
In de eerste duik moesten we weer wat oefeningen doen onder water wat hij al had voorgedaan op de boot. Dit keer ging hij eerst de luchtfles dichtdraaien zodat je kon voelen hoe dat zou zijn als je een keer zonder lucht komt te zitten. Dat was nog best spannend zo onder water. Gelukkig wist je van tevoren dat het een oefening was en het daarom wel misschien iets anders aan zou voelen als wanneer het een keer in het echt zou gebeuren. De tweede oefening was aan je buddy duidelijk maken dat je zonder lucht bent komen zitten en je daardoor de reserve regulator van je buddy wilt gebruiken en op welke manieren je dat kan doen. Derde oefening was te leren blijven doorademen als er teveel zuurstof door de regulator heen komt doordat er misschien iets fout zit en wat je dan moet doen. Allemaal hele leerzame oefeningen die we, hopelijk, nooit in een real life dive nodig zullen hebben.

Na deze oefeningen gingen we de buurt verkennen en rondzwemmen. Niet zo heel veel te zien als in de tweede duik van gisteren. We waren lekker bezig, totdat ik Es en de instructeur opeens een stuk meer onder mij zag. Hey wat gebeurt er? Ik was langzaam naar boven aan het drijven zonder dat ik het wilde. Verdorie. Als er geen lucht meer in je trimvest zit om leeg te laten lopen, moet je het dus puur op je ademhaling doen en dan om precies te zijn de uitademing. Met man en macht geprobeerd zoveel mogelijk uit te ademen, maar ik begon er bij mijn vinnen te bewegen. Ja dat moest ik niet doen want daardoor zwem je juist weer naar boven toe. Op een gegeven moment zag de instructeur dat het met uitademen alleen ik het niet redde om weer beneden te komen, dus hij zei tegen Es dat hij moest wachten waar hij was (alleen en op nog geen anderhalve meter afstand van een hele grote schildpad) en hij kwam me naar beneden halen. Het was zo frustrerend dat het me niet lukte en was daarom misschien ook wat beweeglijker dan dat ik had moeten zijn en dan was het vast wel gelukt. Nou ja, hebben we dat ook weer eens meegemaakt.
Toen onze lucht bijna op reservestand kwam te staan gingen we weer richting de boot en wachtten we op onze volgende duik.

De tweede duik was weer een fun-dive en we zouden wat dieper gaan, zo rond de 16 meter. Ik met nog in mijn achterhoofd het stijgen van de vorige duik, ik nu extra opgelet of ik kon blijven hangen waar iedereen hing. Deze duik ging dat gelukkig goed.
Het was een hele mooie rif die steil naar beneden liep en de andere kant een heel diep gat was. Een paar schildpadjes weer aan het relaxen op de rif en een paar die weer een hapje lucht gingen scheppen. Er zwommen nog twee duikers voor me van dezelfde boot maar dan ietsje dieper, ik was ze een beetje achterna gegaan en had niet gelijk door dat ik wel een metertje of 3 onder mijn groepje zat. Ik spotte wel als eerste een schildpad die de instructeur nog niet had gezien, was ik trots op, maar moest daarna weer terug naar boven komen, helaas.
Na ongeveer 50 minuten te hebben rondgezwommen stegen we weer langzaam op naar de boot. We waren wat sneller klaar dan gisteren, want we lagen er over het algemeen eerder in dan de dag ervoor. Rond half één 's middags waren we weer terug.

De lunch volgde al snel, Wat bestond dit keer uit witte rijst met een gebakken tonijnmoot in kokossaus. Na het eten lieten we heel even het eten zakken en daarna pakten we een masker, snorkel en vinnen om de zee ook nog even snorkelend te verkennen. Hij zei dat iets links van het resort er ook een heel mooi stukje was om te bezichtigen. Dus zo gezegd zo gedaan. Onderweg er naartoe heel veel zeesterren gezien op het ondiepe stuk. Hele grote dikke roze zeesterren met zwarte waterpokken aan de bovenkant. Wisten niet zeker of het kwaad kon als je er per ongeluk tegen aan zwom of raakte, maar dat hadden we voor de zekerheid maar niet uitgetest.

Het was inderdaad een mooie rif om te zien.  Heel veel vissen weer maar helaas dit keer geen schildpadden gezien. Misschien zaten ze iets dieper, maar Estevan had net een eng verhaal gehoord van een snorkelaar die een stroming in was gezogen die naar beneden liep en daar niet meer uitkwam, en durfde daarom niet verder dan het ondiepe gedeelte te komen.
Na ongeveer een uurtje gesnorkeld te hebben, hadden we het weer gezien en zijn toen weer richting de kant gezwommen. We waren iets van het resort verwijderd maar we besloten gewoon recht het strand te bereiken en vanaf daar naar het resort te lopen.
Aangekomen bij het resort haalden we onze theorieboeken erbij en gingen weer hard blokken, totdat het avondeten er alweer aankwam. We aten weer lekker uiteraard, na het eten nog lang gekwebbeld met Ferdinand en daarna toch nog maar weer even verder gelezen in het boek. Het was best veel om door te lezen en we moesten nog zoveel en het examen was alweer de volgende dag. Oei..

Geschreven door Nies